پرش به محتوا

آیه حرث: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۳
برچسب: برگردانده‌شده
برچسب‌ها: واگردانی دستی برگردانده‌شده
خط ۲۵: خط ۲۵:
آیه دویست و بیست و سوم از [[سوره بقره]] را آیه حرث خوانده‌اند که به [[آمیزش|رابطه زناشویی]] و [[فرزندآوری]] اشاره کرده است.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»، ص۳۸۱.</ref> در این آیه [[خدا|خداوند]] با تشبیه زنان به «حَرثْ» یعنی مزرعه یا کشتزار از نقش ویژه آنان در تولید و تکثیرِ نسل سخن گفته‌است.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۰۵.</ref> کنایی و استعاری بودن تعابیر [[قرآن]] در حوزهٔ مسائلِ زناشویی همچون این آیه را بیانگر رعایت اخلاق، عفّتِ کلام و ادب خداوند در قرآن کریم دانسته‌اند.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۰۶.</ref> عده‌ای تشبیه زنان به کشتزار در آیه حرث را  یکی از بهترین و شیواترین تعابیر قرآنی برای بیان معنا دانسته‌اند.<ref>شیبانی، نهج‌ البیان عن کشف معانی القرآن، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۹۵؛ سبزورای، الجدید فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۶۹.</ref> بعضی گفته‌اند تشبیه زنان به کشتزار به‌سبب این است که زن محل قرارگیری نطفه است و نطفهٔ مَرد به منزلهٔ بذری است که در رَحِم زن قرارگرفته، کشت می‌شود.<ref>فخرالدین رازی، مفتاح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۴۲۱.</ref> تعبیر زن به کشتزار در این آیه را برخی تشبیه و عده‌ای مجاز، و دیگرانی کنایه یا استعاره تمثیلیه فهمیده‌اند.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۱۵ـ۱۱۷.</ref>
آیه دویست و بیست و سوم از [[سوره بقره]] را آیه حرث خوانده‌اند که به [[آمیزش|رابطه زناشویی]] و [[فرزندآوری]] اشاره کرده است.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»، ص۳۸۱.</ref> در این آیه [[خدا|خداوند]] با تشبیه زنان به «حَرثْ» یعنی مزرعه یا کشتزار از نقش ویژه آنان در تولید و تکثیرِ نسل سخن گفته‌است.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۰۵.</ref> کنایی و استعاری بودن تعابیر [[قرآن]] در حوزهٔ مسائلِ زناشویی همچون این آیه را بیانگر رعایت اخلاق، عفّتِ کلام و ادب خداوند در قرآن کریم دانسته‌اند.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۰۶.</ref> عده‌ای تشبیه زنان به کشتزار در آیه حرث را  یکی از بهترین و شیواترین تعابیر قرآنی برای بیان معنا دانسته‌اند.<ref>شیبانی، نهج‌ البیان عن کشف معانی القرآن، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۹۵؛ سبزورای، الجدید فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۶۹.</ref> بعضی گفته‌اند تشبیه زنان به کشتزار به‌سبب این است که زن محل قرارگیری نطفه است و نطفهٔ مَرد به منزلهٔ بذری است که در رَحِم زن قرارگرفته، کشت می‌شود.<ref>فخرالدین رازی، مفتاح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۴۲۱.</ref> تعبیر زن به کشتزار در این آیه را برخی تشبیه و عده‌ای مجاز، و دیگرانی کنایه یا استعاره تمثیلیه فهمیده‌اند.<ref>ابراهیمی و بستان و درستی، دلالت‌های تشبیه زنان به حرث در آیه ۲۲۳ سوره بقره با رویکرد تحلیلی - انتقادی آرای نواندیشان معاصر درباره آن، ص۱۱۵ـ۱۱۷.</ref>


از مفسّران عده‌ای خطاب «قدّموا لأنفسکم» (به‌فارسی: و برای خود از پیش بفرستید.) را مربوط به مرد یا مرد و زن باهم و آن‌را کنایه از «فرزند صالح» دانسته‌اند؛<ref>الطباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۱۳.</ref> به‌این‌صورت که اعمال صالحِ چنین فرزندی برای پدر و مادرش نیز محسوب می‌شود. و ثواب این اعمال را در روز قیامت خواهید یافت.<ref>طبرسی،‌ مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۲۷ ص۵۶۴.</ref> سفارش به تقوای الهی در آیهٔ حرث را طباطبایی رعایت حق و حقوق در مسائل زناشویی فهمیده است.<ref>الطباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۱۴.</ref>   
از مفسّران عده‌ای خطاب «قدّموا لأنفسکم» (به‌فارسی: و برای خود از پیش بفرستید.) را مربوط به مرد یا مرد و زن باهم و آن‌را کنایه از «فرزند صالح» دانسته‌اند؛به‌این‌صورت که اعمال صالحِ چنین فرزندی برای پدر و مادرش نیز محسوب می‌شود. و ثواب این اعمال را در روز قیامت خواهید یافت.طبرسی،‌ مجمع البیان، ج۲۷ ص۵۶۴ سفارش به تقوای الهی در آیهٔ حرث را طباطبایی رعایت حق و حقوق در مسائل زناشویی فهمیده است.<ref>الطباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۱۴.</ref>   


برای این آیه [[اسباب نزول|شأن نزول‌های]] متفاوتی بیان شده است. به‌فرموده [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] این آیه در ردّ برخی عقاید یهود در مورد [[آمیزش]] با زنان نازل شده‌است. آنان آمیزش با زنان را تنها از رو روا می‌دانستند و گمان می‌کردند که آمیزش در فَرْج زن از پشت، سبب أحْوَل (لوچ) به‌دنیا آمدن فرزند می‌شود؛ لذا این آیه نازل شد تا این کار را جایز شمارد.<ref>طوسی، الإستبصار، دار الکتب الإسلامیه، ج۳، ص۲۴۴.</ref> برای این آیه شأن نزول‌های دیگری نیز گفته شده است.<ref>مولوی و غلامی و مهری، «تحلیل و نقد معنای واژه «أنی» در ترجمه‌های فارسی قرآن با تاکید بر نقش سیاق در ترجمه»، ص۲۱-۲۳.</ref>
برای این آیه [[اسباب نزول|شأن نزول‌های]] متفاوتی بیان شده است. به‌فرموده [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] این آیه در ردّ برخی عقاید یهود در مورد [[آمیزش]] با زنان نازل شده‌است. آنان آمیزش با زنان را تنها از رو روا می‌دانستند و گمان می‌کردند که آمیزش در فَرْج زن از پشت، سبب أحْوَل (لوچ) به‌دنیا آمدن فرزند می‌شود؛ لذا این آیه نازل شد تا این کار را جایز شمارد.<ref>طوسی، الإستبصار، دار الکتب الإسلامیه، ج۳، ص۲۴۴.</ref> برای این آیه شأن نزول‌های دیگری نیز گفته شده است.<ref>مولوی و غلامی و مهری، «تحلیل و نقد معنای واژه «أنی» در ترجمه‌های فارسی قرآن با تاکید بر نقش سیاق در ترجمه»، ص۲۱-۲۳.</ref>
۲٬۳۲۵

ویرایش