آیه انذار: تفاوت میان نسخه‌ها

| آیات مرتبط=

}}

== معرفی، متن و ترجمه آیه ==

}}واژه انذار نیز به توجه و آگاهی دادن به آینده‌ای ترسناک معنا شده است.<ref>شعرانی و قریب، نثر طوبی، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۴۸.</ref>{{پاک کن}}

آیه اِنْذار (آیه ۲۱۴ سوره شعراء) با [[تفسیر روایی]] آن، اولین سند قوی و شاهد قطعی بر وصایت و [[ولایت امام علی(ع)|امامت امام علی(ع)]] از سوی [[شیعه|شیعیان]] دانسته شده است.<ref>مولائی نیا و مومنی، «تفسیر تطبیقی آیه انذار از دیدگاه فریقین»، ص۱۶۴.</ref> تفاسیر شیعه مانند [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] و [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر اطیب البیان]] داستان تفسیری آیه انذار را میان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] مشهور دانسته<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۲۲؛ طیب، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۰، ص۹۵.</ref> و به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] تقریبا همه مورخان مسلمان آن را نوشته‌اند.<ref>[http://www.makarem.ir/main.aspx?reader=1&pid=61835&lid=0&mid=13007&catid=6509 «آیه انذار»]، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی.</ref> سیره‌نویسان و منابع تاریخی سال نزول آیه انذار را [[سال سوم بعثت]] گزارش کرده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۶۰؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۱۶؛ وشنوی، حیاة النبی و سیرته، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۰۵.</ref>

آن‌گاه دو یا سه بار فرمود: «کدام یک از شما مرا در این کار یاری می‌کند تا برادر، وصی و جانشین من در میان شما باشد؟» پس از سکوت همه در هر بار، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] گفت: «ای رسول خدا! من هستم». پیغمبر(ص) فرمود: «إِنَّ هَذَا أَخِی وَ وَصِیی وَ خَلِیفَتِی فِیکُمْ فَاسْمَعُوا لَهُ وَأَطِیعُوا؛ این وصی و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید». پس از این سخنان بود که گروهی از خویشاوندان او به [[ابوطالب]] گفتند: «فرزندت را اطاعت کن که او بر تو امارت یافته است».<ref> بحرانی، البرهان، المکتبة العلمیة، ج۴، ص۱۸۹-۱۸۶؛ فرات الکوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۰۰؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۱۵۳-۱۵۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۹۷؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۴۳-۵۴۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۲۲-۳۲۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، المکتبة العلمیة، ج۱، ص۲۶۲.</ref> در منابع شیعه مخاطبین انذار، نزدیکان خاص آن حضرت معرفی شده‌اند که به دستور خدا در خانه [[ابوطالب]] در جهت اولین ابلاغ علنی رسالت و مسأله خلافت‌ امام علی(ع) اجتماع کردند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ص۴۸۱؛ ابن‌بابویه، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، باب۳۳، ح۱، ص ۱۶۹؛ شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۸۲ و بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۳، ‌ص۱۹۰.</ref>

== سبب آغاز دعوت از خویشاوندان ==

مفسران در بیان سبب آغاز دعوت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] به [[اسلام]] از خویشاوندان خود دلایلی را بیان کرده‌اند، از جمله:

# به عقیده [[ناصر مکارم شیرازی]] یک برنامه انقلابی گسترده باید از حلقه‌های کوچک‌تر آغاز شود و بستگان رسول خدا از سابقه پاکی وی آگاهی بهتری دارند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۶۶.</ref>