انفال: تفاوت میان نسخه‌ها
←فقه اهل سنت
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
برخی دیگر معتقدند، انفال همان است که قرآن در آیه ۷ سوره حشر با تعبیر [[فیء]] بیان کرده و آن‌را مختص خدا و رسول، و نیز [[ذی‌القربی|ذی‌القُربی]]، یتیمان، مسکینان و در راه ماندگان دانسته است. این تفسیر از عطاء بن ابی رباح و سُدّی از شاگردان ابن عباس نقل شده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ج۹، ص۹.</ref> [[محی‌الدین ابن عربی]]، در کتاب [[احکام القرآن(ابن عربی)|احکام القرآن]] این دیدگاه را مورد تأیید قرار داده، و آن را تفسیر مقبول نزد فقیهان [[مالکی|مالکی]] معرفی کرده است.<ref>نگاه کنید: ابن عربی، احکام القرآن، ج۲، ص۲۷۵.</ref> | برخی دیگر معتقدند، انفال همان است که قرآن در آیه ۷ سوره حشر با تعبیر [[فیء]] بیان کرده و آن‌را مختص خدا و رسول، و نیز [[ذی‌القربی|ذی‌القُربی]]، یتیمان، مسکینان و در راه ماندگان دانسته است. این تفسیر از عطاء بن ابی رباح و سُدّی از شاگردان ابن عباس نقل شده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ج۹، ص۹.</ref> [[محی‌الدین ابن عربی]]، در کتاب [[احکام القرآن(ابن عربی)|احکام القرآن]] این دیدگاه را مورد تأیید قرار داده، و آن را تفسیر مقبول نزد فقیهان [[مالکی|مالکی]] معرفی کرده است.<ref>نگاه کنید: ابن عربی، احکام القرآن، ج۲، ص۲۷۵.</ref> | ||
در نظری دیگر در میان تفسیرهای منقول از دیگر [[تابعان]] بیان شده که انفال معادل غنائم است که با آیه خمس، [[ناسخ و منسوخ|نسخ]] شده است. بر اساس این دیدگاه، در ابتدا تمام غنایم جنگی در اختیار رسول اکرم(ص) بوده است و با نزول آیه خمس، تنها یک پنجم آن به مصارف پیشین که بیان شده، اختصاص یافته و | در نظری دیگر در میان تفسیرهای منقول از دیگر [[تابعان]] بیان شده که انفال معادل غنائم است که با آیه خمس، [[ناسخ و منسوخ|نسخ]] شده است. بر اساس این دیدگاه، در ابتدا تمام غنایم جنگی در اختیار رسول اکرم(ص) بوده است و با نزول آیه خمس، تنها یک پنجم آن به مصارف پیشین که بیان شده، اختصاص یافته و باقی آن برای جنگجویان است.<ref>نگاه کنید: سیوطی، الدر المنثور، ج۹، ص۸ -۱۰؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۷۶-۱۷۷.</ref> | ||
==مصادیق انفال== | ==مصادیق انفال== | ||