مهدورالدم: تفاوت میان نسخهها
←ساب النبی
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
{{مقاله اصلی|ساب النبی}} | {{مقاله اصلی|ساب النبی}} | ||
کسی که به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]<ref>طوسی، النهایة ۱۴۰۰ق، ص۷۳۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۲؛ شهید اول، الدروس الشرعیة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۳؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج۲، ص۴۲۹.</ref> یا یکی از [[امامان شیعه|ائمه(ع)]]<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۵.</ref> ناسزا گوید مهدورالدم است. ناسزا گفتن به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] نیز در حکم ناسزا گفتن به پیامبر(ص) است.<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۱۷۴؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> اهانتکننده به هر یک از [[پیامبران|پیامبران الهی]] نیز مهدورالدم شناخته شده است.<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۰۳ق، ص۴۱۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۳۶.</ref> | کسی که به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]<ref>طوسی، النهایة ۱۴۰۰ق، ص۷۳۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۲؛ شهید اول، الدروس الشرعیة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۳؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج۲، ص۴۲۹.</ref> یا یکی از [[امامان شیعه|ائمه(ع)]]<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۵.</ref> ناسزا گوید مهدورالدم است. ناسزا گفتن به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] نیز در حکم ناسزا گفتن به پیامبر(ص) است.<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۱۷۴؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> اهانتکننده به هر یک از [[پیامبران|پیامبران الهی]] نیز مهدورالدم شناخته شده است.<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۰۳ق، ص۴۱۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۳۶.</ref> | ||
شنونده چنین ناسزایی در صورت در امان بودن میتواند ناسزاگو را بکشد<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۸.</ref> و نیازی به اذن امام(ع) و یا حاکم اسلامی ندارد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۸؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹ش، ج۲، | شنونده چنین ناسزایی در صورت در امان بودن میتواند ناسزاگو را بکشد<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۸.</ref> و نیازی به اذن امام(ع) و یا حاکم اسلامی ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۴۳۸؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۴۷۶؛ وحید خراسانی، ۱۴۲۸ق، ج۳، ص۴۸۹.</ref> اما [[شیخ مفید]] و [[علامه حلی]] اقدام بر چنین کاری را بدون اذن امام(ع)، جایز ندانسته<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۴۳؛ علامه حلی، مختلف الشیعه فی احکام الشریعه، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۴۶۰.</ref> و اجرای این حکم را از اختیارات حاکم اسلامی میدانند.<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۷۴۳.</ref> [[سید علی حسینی خامنهای|آیتالله خامنهای]] رهبر جمهوری اسلامی ایران نیز این مجازات را در زمانی که نظام اسلامی حاکم است در اختیار حاکم میداند و اجرای آن از سوی آحاد مردم را تحریم کرده است.<ref>خامنهای، [https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2974 بیانات در خطبههای جمعه، ۹ مهر ۱۳۷۸ش.]</ref> | ||
===زانی و لائط=== | ===زانی و لائط=== |