پرش به محتوا

آیه انذار: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
'''آیه اِنْذار''' ([[سوره شعراء|شعراء]]: ۲۱۴) به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] فرمان مى‌دهد كه خويشان نزديكش را انذار دهد و به [[اسلام]] دعوت کند. این آیه در [[سال سوم بعثت]] نازل شد. رسول خدا (ص) نیز آنان را دعوت نمود و پس از فراخواندن به [[اسلام]]، [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی طالب(ع)]] را به عنوان جانشین و [[خلافت|خلیفه]] پس از خود معرفی کرد.
'''آیه اِنْذار''' ([[سوره شعراء|شعراء]]: ۲۱۴) به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] فرمان مى‌دهد كه خويشان نزديكش را انذار دهد و به [[اسلام]] دعوت کند. این آیه در [[سال سوم بعثت]] نازل شد. رسول خدا (ص) نیز آنان را دعوت نمود و پس از فراخواندن به [[اسلام]]، [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی طالب(ع)]] را به عنوان جانشین و [[خلافت|خلیفه]] پس از خود معرفی کرد.


== متن و ترجمه آیه ==
== معرفی، متن و ترجمه آیه ==
{{گفت و گو
{{گفت و گو
|عرض=75
|عرض=75
خط ۳۴: خط ۳۴:
بر‌اساس تفاسیر [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] پس از نزول آیه اِنذار، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] چهل نفر از خویشان نزدیکش را به مهمانی دعوت نمود و به آنان گفت: «ای فرزندان [[عبدالمطلب]]! گمان ندارم کسی در میان عرب، بهتر از آنچه من برای شما آورده‌ام، برای قوم خود آورده باشد. من دنیا و آخرت را برای شما آورده‌ام... و من شما را به دو کلمه‌ دعوت می‌کنم و با این دو کلمه وارد بهشت می‌شوید و با همین دو کلمه از دوزخ نجات می‌یابید: گفتن لااله الا الله و گواهی بر پیامبری من.»
بر‌اساس تفاسیر [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] پس از نزول آیه اِنذار، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] چهل نفر از خویشان نزدیکش را به مهمانی دعوت نمود و به آنان گفت: «ای فرزندان [[عبدالمطلب]]! گمان ندارم کسی در میان عرب، بهتر از آنچه من برای شما آورده‌ام، برای قوم خود آورده باشد. من دنیا و آخرت را برای شما آورده‌ام... و من شما را به دو کلمه‌ دعوت می‌کنم و با این دو کلمه وارد بهشت می‌شوید و با همین دو کلمه از دوزخ نجات می‌یابید: گفتن لااله الا الله و گواهی بر پیامبری من.»


آن‌گاه فرمود: «کدام یک از شما مرا در این کار یاری می‌کند تا برادر، وصی و جانشین من در میان شما باشد؟» پس از سکوت همه، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] گفت: «ای رسول خدا! من هستم». پیغمبر(ص) فرمود: «این وصی و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید». پس از این سخنان بود که گروهی از خویشاوندان او به [[ابوطالب]] گفتند: «فرزندت را اطاعت کن که او بر تو امارت یافته است».<ref> بحرانی، البرهان، المکتبة العلمیة، ج۴، ص۱۸۹-۱۸۶؛ فرات الکوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۰۰؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۱۵۳-۱۵۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۹۷؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۴۳-۵۴۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۲۲، ۳۲۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، المکتبة العلمیة، ج۱، ص۲۶۲.</ref>
آن‌گاه فرمود: «کدام یک از شما مرا در این کار یاری می‌کند تا برادر، وصی و جانشین من در میان شما باشد؟» پس از سکوت همه، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] گفت: «ای رسول خدا! من هستم». پیغمبر(ص) فرمود: «إِنَّ هَذَا أَخِی وَ وَصِیی وَ خَلِیفَتِی فِیکُمْ فَاسْمَعُوا لَهُ وَأَطِیعُوا؛ این وصی و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید». پس از این سخنان بود که گروهی از خویشاوندان او به [[ابوطالب]] گفتند: «فرزندت را اطاعت کن که او بر تو امارت یافته است».<ref> بحرانی، البرهان، المکتبة العلمیة، ج۴، ص۱۸۹-۱۸۶؛ فرات الکوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۰۰؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۱۵۳-۱۵۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۹۷؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۴۳-۵۴۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۲۲-۳۲۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، المکتبة العلمیة، ج۱، ص۲۶۲.</ref>


== سبب آغاز دعوت از خویشاوندان ==
== سبب آغاز دعوت از خویشاوندان ==
confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۵۸

ویرایش