پرش به محتوا

آیه ۳۳ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
| آدرس = آیه ۳۳ سوره آل‌عمران
| آدرس = آیه ۳۳ سوره آل‌عمران
}}
}}
از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] روایت شده که با اشاره به آیه ۳۳ سوره آل‌عمران گفته است: «ما از آن برگزیدگان و باقی مانده آن [[اهل‌بیت(ع)|عترت]] هستیم.»<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۰۰.</ref> همچنین بنابر [[حدیث|روایات]] رسیده از [[اهل‌بیت(ع)|اهل‌بیت]]، برای [[عصمت پیامبران|عصمت انبیاء]] و [[امامان شیعه|امامان]] به این آیه استدلال شده است؛ زیرا خداوند افراد گنهکار وآلوده به کفر و فسق را هرگز برنمی‌گزیند. <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰.</ref>
به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|محمدحسین طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، کلمه اصطفی، با توجه به تعبیر «علی العالمین» در آخر آیه، به معنای گزینش و تقدم آن‌ها بر دیگران است. به نظر وی اینجا معنی خالص‌سازی و پیرایش آنها از امور آلوده‌کننده مراد نیست.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref> بر این اساس [[آدم (پیامبر)|آدم]] اولین خلیفه انسانی در روی زمین، اولین کسی که [[توبه حضرت آدم|باب توبه]] به روی وی گشوده شد و اولین کسی که [[دین]] برای وی تشریع گردید، برگزیده [[خدا|خداوند]] بر دیگران است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref> همچنین [[نوح (پیامبر)|نوح]] اولین پیامبر از [[اولو العزم|پیامبران اولوالعزم]] از برگزیدگان بر سایر انسان‌ها است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref>
به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|محمدحسین طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، کلمه اصطفی، با توجه به تعبیر «علی العالمین» در آخر آیه، به معنای گزینش و تقدم آن‌ها بر دیگران است. به نظر وی اینجا معنی خالص‌سازی و پیرایش آنها از امور آلوده‌کننده مراد نیست.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref> بر این اساس [[آدم (پیامبر)|آدم]] اولین خلیفه انسانی در روی زمین، اولین کسی که [[توبه حضرت آدم|باب توبه]] به روی وی گشوده شد و اولین کسی که [[دین]] برای وی تشریع گردید، برگزیده [[خدا|خداوند]] بر دیگران است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref> همچنین [[نوح (پیامبر)|نوح]] اولین پیامبر از [[اولو العزم|پیامبران اولوالعزم]] از برگزیدگان بر سایر انسان‌ها است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref>


آل ابراهیم اشاره به انسان‌های پاک از ذریه ابراهیم از قبیل [[اسحاق (پیامبر)|اسحاق]]، [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]]، [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب]]، [[داوود (پیامبر)|داود]]، [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]]، [[یونس (پیامبر)|یونس]]، [[زکریا (پیامبر)|زکریا]]، [[یحیی (پیامبر)|یحیی]]، عیسی<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القران، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref> و برترین آنها [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و بستگان پاک آنها دارد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref> برخی نیز گفته‌اند منظور از آل ابراهیم مؤمنان متمسک به دین ابراهیم یعنی [[اسلام]] است.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القران، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref> از جانب دیگر گفته شده که آل ابراهیم و [[آل عمران|آل‌عمران]] به تمام دودمان آنها دلالت ندارد؛ زیرا ممکن است در بین آنها فراد [[کفر|کافر]] نیز وجود داشته باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] معتقد است که عمران در این آیه اشاره به پدر مریم دارد و نه پدر موسی؛ زیرا هر جا در [[قرآن]] نام عمران برده شده اشاره به پدر مریم دارد و آیات بعد که شرح حال مریم را بیان می‌کند نیز گواه بر این امر است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰</ref> از مفردات راغب نقل شده است که واژه «آل» از «اهل» گرفته شده است. تنها تفاوت در این است که آل درباره دودمان انسانی و آن هم افراد سرشناس و شریف به کار می‌رود در حالی که اهل به انسان و غیر انسان از جمله زمان و مکان هم اضافه می‌گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰.</ref>
آل ابراهیم اشاره به انسان‌های پاک از ذریه ابراهیم از قبیل [[اسحاق (پیامبر)|اسحاق]]، [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]]، [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب]]، [[داوود (پیامبر)|داود]]، [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]]، [[یونس (پیامبر)|یونس]]، [[زکریا (پیامبر)|زکریا]]، [[یحیی (پیامبر)|یحیی]]، عیسی<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القران، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref> و برترین آنها [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و بستگان پاک آنها دارد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۶.</ref> برخی نیز گفته‌اند منظور از آل ابراهیم مؤمنان متمسک به دین ابراهیم یعنی [[اسلام]] است.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القران، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref> از جانب دیگر گفته شده که آل ابراهیم و [[آل عمران|آل‌عمران]] به تمام دودمان آنها دلالت ندارد؛ زیرا ممکن است در بین آنها فراد [[کفر|کافر]] نیز وجود داشته باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] معتقد است که عمران در این آیه اشاره به پدر مریم دارد و نه پدر موسی؛ زیرا هر جا در [[قرآن]] نام عمران برده شده اشاره به پدر مریم دارد و آیات بعد که شرح حال مریم را بیان می‌کند نیز گواه بر این امر است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰</ref> از مفردات راغب نقل شده است که واژه «آل» از «اهل» گرفته شده است. تنها تفاوت در این است که آل درباره دودمان انسانی و آن هم افراد سرشناس و شریف به کار می‌رود در حالی که اهل به انسان و غیر انسان از جمله زمان و مکان هم اضافه می‌گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰.</ref>
از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] روایت شده که با اشاره به آیه ۳۳ سوره آل‌عمران گفته است: «ما از آن برگزیدگان و باقی مانده آن [[اهل‌بیت(ع)|عترت]] هستیم.»<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۰۰.</ref> همچنین بنابر [[حدیث|روایات]] رسیده از [[اهل‌بیت(ع)|اهل‌بیت]]، برای [[عصمت پیامبران|عصمت انبیاء]] و [[امامان شیعه|امامان]] به این آیه استدلال شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۲۰.</ref>


به‌نظر [[محسن قرائتی]] نام [[سوره آل‌عمران|سوره آل‌عمران]] از محتوای همین آیه و آیه ۳۵ گرفته شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۴۶۱.</ref>  با توجه به اینکه [[آیه ۳۲ سوره آل‌عمران|آیه ۳۴ سوره آل‌عمران]] پیوندی نزدیک محتوایی با آیه ۳۳ دارد، تعدادی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] مثل محمدحسین طباطبایی، ناصر مکارم شیرازی و [[فضل بن حسن طبرسی]] هردو آیه را یکجا تفسیر کرده‌اند. <ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۴. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۱۷. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القران، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref>
به‌نظر [[محسن قرائتی]] نام [[سوره آل‌عمران|سوره آل‌عمران]] از محتوای همین آیه و آیه ۳۵ گرفته شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۴۶۱.</ref>  با توجه به اینکه [[آیه ۳۲ سوره آل‌عمران|آیه ۳۴ سوره آل‌عمران]] پیوندی نزدیک محتوایی با آیه ۳۳ دارد، تعدادی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] مثل محمدحسین طباطبایی، ناصر مکارم شیرازی و [[فضل بن حسن طبرسی]] هردو آیه را یکجا تفسیر کرده‌اند. <ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۱۶۴. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۱۷. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القران، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref>
confirmed، templateeditor
۲٬۰۶۵

ویرایش