کریم اهل‌بیت (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

کریم به‌معنای بخشنده و سخاوتمند آمده است.<ref>بستانی، فرهنگ ابجدی، ۱۳۷۵ش، ص۷۲۶و۷۲۷.</ref> گفته شده [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] به‌‌قدری به [[فقیر|فقرا]] و نیازمندان [[انفاق]] می‌کرد، تا آنجا که در تاریخِ زندگانی هیچ‌یک از بزرگان، چنین چیزی به چشم نمی‌خورد.<ref> محقق ارزگانی، فضایل ائمه اطهار علیهم‌السلام از دیدگاه اهل‌سنت، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۳.</ref> امام مجتبی(ع) بخشنده‌ترین فرد در زمانه خود و در سخاوتمندی، ضرب‌المثل بود و با این که همه [[اهل‌بیت(ع)|اهل‌بیت]] اهل سخاوت و کرامت بودند،{{یاد| در زیارت‌نامه‌ای که [[شیخ عباس قمی|محدث قمی]] در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] از [[سید ابن طاووس|سید بن طاووس]] در [[جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع (کتاب)|جمال الاسبوع]] برای [[امام زمان(ع)]] در روز [[جمعه (روز)|جمعه]] نقل کرده در فرازی خطاب به امام مهدی آمده است وَأَنْتَ يَا مَوْلاىَ كَرِيمٌ مِنْ أَوْلادِ الْكِرَامِ «و تو ای مولای من بزرگواری از فرزندان بزرگواران» قمی، مفاتیح الجنان، فصل پنجم، زیارت امام زمان}} او را «کریم» لقب داده‌اند.<ref>قرشی، دانشنامه امام امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۹۴ش، ج۱، ص۳۲.</ref>در روایات به این لقب برای امام تصریح نشده است <ref>نگاه کنید به [https://www.isna.ir/news/1402011707412 «چرا به امام حسن مجتبی(ع) کریم می‌گویند؟»]، خبرگزاری ایسنا.</ref> با این حال شهرت امام به این لقب را به دلیل داستان‌هایی می‌دانند که تاریخ‌نگاران از سخاوت امام نقل کرده‌اند.<ref>رضوی، «کریم اهل‌بیت»، ص۴۶.</ref>