فحاشی: تفاوت میان نسخه‌ها

سبّ النبی، دشنام به پیامبر(ص) یا یکی از أئمه است. بنا بر نظر همه فقیهان شیعه، اگر پیامبر یا یکی از أئمه توسط شخصی عامدا و بنابر عقیده (ونه از روی عصابنیت یا شوخی یا بدون اراده جدی) سب کنند مستحق قتل است؛ و نیازی به اذن شارع ندارد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۴۳۲-۴۳۹.</ref> اما اگر شخصی به ناسزا گفتن به پیامبر یا یکی از أئمّه(ع) مجبور باشد می‌تواند از روی تقیه این کار را انجام دهد. چنانچه علی(ع) در حدیثی به کسانی که توسط دشمنان مجبور به این کار شده بودند فرموده است:‌ فَسُبُّونِي فَإِنَّهُ لِي زَكَاةٌ وَ لَكُمْ نَجَاةٌ وَ أَمَّا اَلْبَرَاءَةُ فَلاَ تَتَبَرَّءُوا مِنِّی...( به‌فارسی: پس [در چنین شرایطی که اکراه شده‌اید] بر من ناسزا گوید که این باعث رشد من است و سبب نجاة شماست اما از من بیزاری نجویید.).<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۲، ص۴۲۱.</ref>