پرش به محتوا

روضة النبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۳
خط ۷۳: خط ۷۳:
در سال ۶۵۴ مسجد نبوی آتش گرفت و منبر سوخت. نوشته‌اند که سوخته منبر را در محلی که اکنون منبر فعلی قرار دارد، دفن کردند. در سال ۶۶۴ منبر جدیدی توسط حاکم مملوکی مصر، بَیبَرس، برای مسجد نبوی فرستاده شد. پس از آن در سال ۷۹۷ منبری دیگر و سپس در سال ۸۲۰ باز هم منبر دیگری نصب شد که در آتش سوزی سال ۸۸۶ از میان رفت. قایتبای در سال ۸۸۹ منبری فرستاد که آن نیز در سال ۹۹۸ با منبری که سلطان مراد عثمانی فرستاد و تا به امروز باقی مانده، عوض شد. این منبر یکی از آثار ارزشمند هنری به شمار می‌آید.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص ۲۲۱ـ۲۲۰</ref>
در سال ۶۵۴ مسجد نبوی آتش گرفت و منبر سوخت. نوشته‌اند که سوخته منبر را در محلی که اکنون منبر فعلی قرار دارد، دفن کردند. در سال ۶۶۴ منبر جدیدی توسط حاکم مملوکی مصر، بَیبَرس، برای مسجد نبوی فرستاده شد. پس از آن در سال ۷۹۷ منبری دیگر و سپس در سال ۸۲۰ باز هم منبر دیگری نصب شد که در آتش سوزی سال ۸۸۶ از میان رفت. قایتبای در سال ۸۸۹ منبری فرستاد که آن نیز در سال ۹۹۸ با منبری که سلطان مراد عثمانی فرستاد و تا به امروز باقی مانده، عوض شد. این منبر یکی از آثار ارزشمند هنری به شمار می‌آید.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص ۲۲۱ـ۲۲۰</ref>


===محراب===
كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ===محراب===
[[پرونده:محراب پیامبر.jpg|بندانگشتی|تصویر محل نماز رسول خدا(ص)]]
[[پرونده:محراب پیامبر.jpg|بندانگشتی|تصویر محل نماز رسول خدا(ص)]]
محراب در محلی ساخته شده که رسول خدا(ص) در آنجا [[نماز]] می‌گزارد و پیشانی خویش را به عنوان [[سجده]] در برابر [[خدا]] بر خاک آن می‌نهاد.
محراب در محلی ساخته شده که رسول خدا(ص) در آنجا [[نماز]] می‌گزارد و پیشانی خویش را به عنوان [[سجده]] در برابر [[خدا]] بر خاک آن می‌نهاد.


محل نماز رسول خدا(ص) کاملا مشخص است و در اینکه محل آن، همین محراب فعلی است، تردیدی وجود ندارد. البته در زمان پیامبر(ص) و تا چند دهه بعد، چیزی به نام محراب وجود نداشت و مسلمانان تنها با نام آن که در [[قرآن]] آمده و مربوط به [[حضرت مریم]] است، آشنا بودند. زمانی که [[ولید بن عبدالملک|ولید]] دستور توسعه مسجد را داد و [[عمر بن عبدالعزیز]] آن را اجرا می‌کرد، در جایگاه نماز رسول خدا(ص) محرابی ساخته شد. چنین اقدامی به تقلید آنچه که در کلیساهای نصارا در [[شام]] بوده، صورت گرفت. این محراب در طول زمان، دگرگونی‌هایی را تحمل کرده و بنای فعلی آن از دوره سلطان اشرف قایتبای که از سلاطین مملوکی مصر بوده، باقی مانده است. در دوره عثمانی تزییناتی با آیات [[قرآن]] در آن صورت گرفت.
محل نماز رسول خدا(ص) کاملا مشخص است و در اینکه محل آن، همین محراب فعلی است، تردیدی وجود ندارد. البته در زمان پیامبر(ص) و تا چند دهه بعد، چیزی به نام محراب وجود نداشت و مسلمانان تنها با نام آن که در [[قرآن]] آمده و مربوط به [[حضرت مریم]] است، آشنا بودند. (آیه ۳۷ سوره آل عمران ...كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ...)زمانی که [[ولید بن عبدالملک|ولید]] دستور توسعه مسجد را داد و [[عمر بن عبدالعزیز]] آن را اجرا می‌کرد، در جایگاه نماز رسول خدا(ص) محرابی ساخته شد. چنین اقدامی به تقلید آنچه که در کلیساهای نصارا در [[شام]] بوده، صورت گرفت. این محراب در طول زمان، دگرگونی‌هایی را تحمل کرده و بنای فعلی آن از دوره سلطان اشرف قایتبای که از سلاطین مملوکی مصر بوده، باقی مانده است. در دوره عثمانی تزییناتی با آیات [[قرآن]] در آن صورت گرفت.


افزون بر محراب اصلی، دو محراب دیگر در سمت [[قبله]] مسجد وجود دارد; یکی «محراب عثمانی» منسوب به سلاطین عثمانی که در دیوار جنوبی مسجد است و در حال حاضر امام جماعت در آنجا می‌ایستد، دوم «محراب سلیمانی» متعلق به سلطان سلیمان عثمانی یا محراب حنفی که در سمت مغرب محراب رسول خدا(ص) قرار دارد. این محراب پس از سال ۸۶۰ق ساخته شد.
افزون بر محراب اصلی، دو محراب دیگر در سمت [[قبله]] مسجد وجود دارد; یکی «محراب عثمانی» منسوب به سلاطین عثمانی که در دیوار جنوبی مسجد است و در حال حاضر امام جماعت در آنجا می‌ایستد، دوم «محراب سلیمانی» متعلق به سلطان سلیمان عثمانی یا محراب حنفی که در سمت مغرب محراب رسول خدا(ص) قرار دارد. این محراب پس از سال ۸۶۰ق ساخته شد.


به علاوه، در انتهای دیوار شمالی ضریح پیامبر(ص) محراب تهجّد قرار دارد که رسول خدا(ص) در برخی از شب‌ها [[نماز شب]] را در آنجا اقامه می‌کردند. روزگاری محرابی هم در پشت «دکة الآغاوات» که امروزه به خطا «صُفّه» نامیده می‌شود و نام آن سکوی خواجه هاست وجود داشته است.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص ۲۲۲ـ۲۲۱</ref>
به علاوه، در انتهای دیوار شمالی ضریح پیامبر(ص) محراب تهجّد قرار دارد که رسول خدا(ص) در برخی از شب‌ها [[نماز شب]] را در آنجا اقامه می‌کردند. روزگاری محرابی هم در پشت «دکة الآغاوات» که امروزه به خطا «صُفّه» نامیده می‌شود و نام آن سکوی خواجه هاست وجود داشته است.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص ۲۲۲ـ۲۲۱</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
۱۷٬۸۸۳

ویرایش