غزوه بنی‌قینقاع: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره۲|غزوه بنی‌قینقاع|آگاهی از قبیله‌ای با این نام|بنی‌قینقاع)}}

'''غزوه بنی قَینُقاع''' نخستین [[غزوه|جنگ پیامبر(ص)]] با [[یهود|یهودیان]] مدینه بود. [[بنی‌قینقاع|قبیله بنی‌قینقاع]] یکی از مشهورترین بازار عرب را در اختیار داشتند و قدرت اقتصادی [[مدینه]] در اختیار آنان قرار بود. با قدرت یافتن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص]]] در مدینه، بنی‌قینقاع موقعیت خود را در خطر دیده، به مقابله با مسلمانان پرداختند. آنان با نقض کردن [[دستور المدینه|پیمان مدینه]] به زن مسلمانی تعرض کردند. پیامبر پس از اتمام حجت با آنان، در [[۱۵ شوال]] سال دوم هجری قمری، علیه آنها اعلام جنگ کرد و قلعه آنان را محاصره نمود. پس از گذشت پانزده روز از محاصره، یهودیان بنی‌قینقاع در برابر پیامبر تسلیم و با دستور پیامبر به [[شام]] تبعید شدند.

به گفته بیشتر تاریخ‌نگاران این غزوه بعد از [[غزوه بدر|جنگ بَدْر]]،<ref>صلابی، غزوات الرسول(ص)، ۱۴۲۸ق، ص۸۸.</ref> در [[۱۵ شوال]] سال [[سال دوم هجری قمری|دوم هجری قمری]] آغاز شد و در [[۱ ذی‌القعده]] پایان یافت.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۷۶؛ مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۰۶.</ref> در گزارش دیگری این واقعه برای [[ماه صفر]] سال سوم هجری ذکر شده است.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۱؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۴۷.</ref> در روایتی دیگر آمده است وقتی پیامبر(ص) بر بنی قینقاع پیروز شد و به [[مدینه]] بازگشت، [[عید قربان]] ([[۱۰ ذیحجه]]) بود و برای نخستین‌بار با مردم [[نماز عید]] گزارد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۸۲؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۴۷.</ref> همچنین گفته شده تبعید بنی‌قَینُقاع و [[بنی‌نضیر|بنی‌نَضیر]] در یک زمان صورت گرفته است.<ref>عسقلانی، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۷، ص۳۳۲.</ref> به گفته برخی تاریخ‌پژوهان، اختلاف گزارش‌ها در تعیین زمان این رویداد، تعیین تاریخ دقیق آن را دشوار کرده است.<ref>فرهانی منفرد، «بنی‌قینقاع»، ص۴۷۱.</ref>