confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵ {{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشتها}}') |
(ویکی سازی) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
ظاهراً تا پیش از اواسط سده ششم منبعی در باره تاریخ جبل عامل در دسترس نیست.<ref>مهاجر، ۱۴۲۱، ص۷ـ ۸؛ محمدکاظم مکی، ص۶۶.</ref> | ظاهراً تا پیش از اواسط سده ششم منبعی در باره تاریخ جبل عامل در دسترس نیست.<ref>مهاجر، ۱۴۲۱، ص۷ـ ۸؛ محمدکاظم مکی، ص۶۶.</ref> | ||
در سال | در [[سال ۱۵ هجری قمری|سال ۱۵]]، [[یزیدبن ابی سفیان]] احتمالاً با مشارکت شُرَحْبیل بن حَسْنه (هر دو از سرداران فاتح شام)، پس از فتح [[دمشق]] و شهرهای ساحلی دمشق، جبل عامل را گشودند.<ref>بلاذری، ص۱۷۲ـ ۱۷۳؛ محمدعلی مکی، ص۲۶، ۲۸؛ بنوّت، ص۳۰.</ref> | ||
چنین به نظر میرسد که عربهای بنی عامله (به تناوب از قرن اول تا اوایل قرن دهم) در طول فرمانروایی [[امویان]] و [[عباسیان]] و دولتهای حاکم در شام مثل طولونیان، اخشیدیان، حمدانیان، فاطمیان، ایوبیان و ممالیک همچنان در جبل عامل میزیستند و امورشان را خاندانهای برجسته، به شیوه تیولداران اداره میکردند.<ref>آل صفا، ص۳۳ـ۳۴؛ بنوّت، ص۳۷.</ref> | چنین به نظر میرسد که عربهای بنی عامله (به تناوب از قرن اول تا اوایل قرن دهم) در طول فرمانروایی [[امویان]] و [[عباسیان]] و دولتهای حاکم در شام مثل طولونیان، اخشیدیان، حمدانیان، فاطمیان، ایوبیان و ممالیک همچنان در جبل عامل میزیستند و امورشان را خاندانهای برجسته، به شیوه تیولداران اداره میکردند.<ref>آل صفا، ص۳۳ـ۳۴؛ بنوّت، ص۳۷.</ref> | ||
در | در [[سال ۱۹۵ هجری قمری|سال ۱۹۵]]، زمان خلافت [[امین عباسی]] (حک: ۱۹۳ـ ۱۹۸)، یکی از نوادگان معاویه به نام علی بن عبداللّه بن خالدبن یزید و ملقب به ابوالعُمَیْطَر در جبل عامل بر ضد عباسیان قیام کرد و مدعی [[مهدویت]] شد که سپاهیان عباسی به سرداری محمدبن صالح بن بَیْهَس کلابی او را در شَبْعا سرکوب کردند.<ref>طبری، ج۸، ص۴۱۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۴۹ـ۲۵۰.</ref> | ||
از ۵۵۱ تا ۵۶۵ اتابک نورالدین محمود زنگی (حک: ۵۴۱ ـ۵۶۹) بارها به جبل لبنان حمله کرد و شیعیان منطقه از دست وی سختیهای بسیاری کشیدند.<ref>ابن قلانسی، ص۵۲۰ به بعد؛ محمدعلی مکی، ص۱۳۵ـ۱۶۱؛ حرّ، ص۳۳ـ۳۴.</ref> | از ۵۵۱ تا ۵۶۵ اتابک نورالدین محمود زنگی (حک: ۵۴۱ ـ۵۶۹) بارها به جبل لبنان حمله کرد و شیعیان منطقه از دست وی سختیهای بسیاری کشیدند.<ref>ابن قلانسی، ص۵۲۰ به بعد؛ محمدعلی مکی، ص۱۳۵ـ۱۶۱؛ حرّ، ص۳۳ـ۳۴.</ref> |