confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۴۹۹
ویرایش
غزوه بنی‌قینقاع: تفاوت میان نسخه‌ها
←نقش متحدان بنی قَینُقاع: اصلاح ارقام
جز (←جنگ و سرنوشت آن: اصلاح ارقام) |
(←نقش متحدان بنی قَینُقاع: اصلاح ارقام) |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
نقش متحدان عرب بنی قینقاع در این جنگ قابل توجه است. [[عباده بن صامت]] و [[عبدالله بن ابی بن سلول]] دو تن از رهبران اصلی خزرج بودند. عباده که از مسلمانانِ صادق بود، با پیمان‌شکنی بنی قینقاع، حمایت خود را از آنان بازگرفته، نزد پیامبر آمد و از هم‌سوگندی با آنان بیزاری جست.<ref>ابن اسحاق، سیرت رسول اللّه، ج۲، ص۵۶۳.</ref> عبداللّه بن اُبی، سرکرده منافقان، در این ماجرا نقشی دوگانه داشت؛ از سویی ظاهراً خود یهودیان را به سرکشی و تحصّن در حصار تحریک کرده بود و از سوی دیگر، از پیوستن به آنان سرباز زد.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۱، ص۱۲۹.</ref> او پس از اسارت آنان، از [[پیامبر(ص)]] خواست که از خون متحدّانش درگذرد و بر این خواسته چنان پافشاری کرد که پیامبر او و یهودیان را لعنت کرد و به تبعید آنان حکم داد. | نقش متحدان عرب بنی قینقاع در این جنگ قابل توجه است. [[عباده بن صامت]] و [[عبدالله بن ابی بن سلول]] دو تن از رهبران اصلی خزرج بودند. عباده که از مسلمانانِ صادق بود، با پیمان‌شکنی بنی قینقاع، حمایت خود را از آنان بازگرفته، نزد پیامبر آمد و از هم‌سوگندی با آنان بیزاری جست.<ref>ابن اسحاق، سیرت رسول اللّه، ج۲، ص۵۶۳.</ref> عبداللّه بن اُبی، سرکرده منافقان، در این ماجرا نقشی دوگانه داشت؛ از سویی ظاهراً خود یهودیان را به سرکشی و تحصّن در حصار تحریک کرده بود و از سوی دیگر، از پیوستن به آنان سرباز زد.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۱، ص۱۲۹.</ref> او پس از اسارت آنان، از [[پیامبر(ص)]] خواست که از خون متحدّانش درگذرد و بر این خواسته چنان پافشاری کرد که پیامبر او و یهودیان را لعنت کرد و به تبعید آنان حکم داد. | ||
پس از دستور پیامبر به تبعید بنی‌قینقاع از مدینه، عبدالله بن ابیّ برای بار دوم می‌خواست پیامبر را وادار کند که از این حکم نیز درگذرد، ولی این‌بار مسلمانان اجازه ندادند او نزد پیامبر برود؛ ازاین‌رو بنی‌قینقاع از مدینه اخراج شدند.<ref>حسنی، سیرة المصطفی، ۱۴۱۶ق، ص۳۷۶.</ref> | سید جعفر مرتضی بر این باور است که پذیرفتن این درخواست عبدالله بن ابیّ از سوی پیامبر، به این دلیل بود که از سویی قلب پیروان عبدالله بن ابیّ به پیامبر نزدیک شود و زمینه همراهی آنان با جامعه اسلامی فراهم آید و از سوی دیگر توان جامعه اسلامی، تنها صرف دشمنان اصلی شود.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، ۱۴۲۶ق، ج۷، ص۴۲.</ref> پس از دستور پیامبر به تبعید بنی‌قینقاع از مدینه، عبدالله بن ابیّ برای بار دوم می‌خواست پیامبر را وادار کند که از این حکم نیز درگذرد، ولی این‌بار مسلمانان اجازه ندادند او نزد پیامبر برود؛ ازاین‌رو بنی‌قینقاع از مدینه اخراج شدند.<ref>حسنی، سیرة المصطفی، ۱۴۱۶ق، ص۳۷۶.</ref> | ||
== غنائم == | == غنائم == | ||