آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''آیه اَمَّن یُّجیب''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] است که در آن [[خدا|خداوند]]، تنها مرجع [[استجابت دعا]] و رفع گرفتاریهای انسان ذکر شده است. خداوند در این [[آیه|آیات]] (این آیه و چند آیه قبل و بعد) بهصورت سؤالی، روشنترین دلائل [[توحید]] را بیان کرده است. | '''آیه اَمَّن یُّجیب''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] است که در آن [[خدا|خداوند]]، تنها مرجع [[استجابت دعا]] و رفع گرفتاریهای انسان ذکر شده است. خداوند در این [[آیه|آیات]] (این آیه و چند آیه قبل و بعد) بهصورت سؤالی، روشنترین دلائل [[توحید]] را بیان کرده است. | ||
براساس روایاتی از [[صادقین|صادقین(ع)]]، آیه ۶۲ [[سوره نمل]] در شأن [[قائم آل محمد|قائم آل محمد(عج)]] نازل شده و او مضطر واقعی دانسته شده است که خداوند پس از کشف سوء، دعای او را مستجاب و او را در زمین [[خلیفةالله|خلیفه]] قرار میدهد. [[شرفالدین استرابادی]] در [[تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة (کتاب)|تأویل الآیات]]، [[حدیث|روایت]] دیگری از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] ذکر کرده که کلام خداوند در آیه امن یجیب، درباره [[قیام امام مهدی(عج)|قیام حضرت مهدی(عج)]] | براساس روایاتی از [[صادقین|صادقین(ع)]]، آیه ۶۲ [[سوره نمل]] در شأن [[قائم آل محمد|قائم آل محمد(عج)]] نازل شده و او مضطر واقعی دانسته شده است که خداوند پس از کشف سوء، دعای او را مستجاب و او را در زمین [[خلیفةالله|خلیفه]] قرار میدهد. در فرازی از [[دعای ندبه]] نیز [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] بهعنوان مضطری دانسته شده که دعایش مستجاب است. [[شرفالدین استرابادی]] در [[تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة (کتاب)|تأویل الآیات]]، [[حدیث|روایت]] دیگری از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] ذکر کرده که کلام خداوند در آیه امن یجیب، درباره [[قیام امام مهدی(عج)|قیام حضرت مهدی(عج)]] است. | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] و [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، [[اسباب نزول|شأن نزول]] در روایت را از باب مصداق دانستهاند؛ زیرا آیه ازنظر | [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] و [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، [[اسباب نزول|شأن نزول]] در روایت را از باب مصداق دانستهاند؛ زیرا آیه ازنظر آنها درباره عموم افراد مضطر نازل شده است. [[میرزا جواد ملکی تبریزی]] (درگذشته [[سال ۱۳۰۴ هجری شمسی|۱۳۰۴ش]]) برای شخصی که [[رمضان|ماه رمضان]] را بدون تغییری در حالاتش گذراند، توصیه کرده است که با زبان حال آیه امن یجیب را بخواند. این آیه گرچه در زبان عموم مردم از آن بهعنوان [[دعا]] تعبیر شده و حتی مراسمی بهعنوان ختم امن یجیب مرسوم است؛ اما سبک و سیاق دعایی ندارد و توصیه شده که بهصورت «یا مَنْ یجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ» یا «يَا مَنْ يُجِيبُ دُعَاءَ الْمُضْطَرِّ» خوانده شود. | ||
== جایگاه آیه در فرهنگ عمومی == | == جایگاه آیه در فرهنگ عمومی == |