confirmed، templateeditor
۱۲٬۵۷۲
ویرایش
احمد بن منیر طرابلسی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
(تمیزکاری) |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''ابوالحسین احمد بن منیر طرابلسی'''، مشهور به '''اِبْن‌ِ مُنیر''' ملقب به مهذب‌الدین و عین‌الزمان (۴۷۳- ۵۴۸ق/۱۰۸۰-۱۱۵۳م)، شاعر [[هجو|هجوسرای]] [[شیعه|شیعی]] بود. وی در آغاز آهنگ هجوسرایی نداشت، اما از هنگام ورود به [[دمشق]]، از آنجا که مذهب [[شیعه]] داشت، مورد کینه بدخواهان قرار گرفت. به وی | '''ابوالحسین احمد بن منیر طرابلسی'''، مشهور به '''اِبْن‌ِ مُنیر''' ملقب به مهذب‌الدین و عین‌الزمان (۴۷۳- ۵۴۸ق/۱۰۸۰-۱۱۵۳م)، شاعر [[هجو|هجوسرای]] [[شیعه|شیعی]] بود. وی در آغاز آهنگ هجوسرایی نداشت، اما از هنگام ورود به [[دمشق]]، از آنجا که مذهب [[شیعه]] داشت، مورد کینه بدخواهان قرار گرفت. به وی [[تهمت]] بی‌احترامی به [[صحابه]] نیز زده‌اند، اما در دیوان او شعری که چنین معنایی از آن برآید، دیده نمی‌شود. وی فرمانروایان [[سنی]] را به عنوان مسلمانانی که در برابر [[جنگهای صلیبی|صلیبیان]] پایداری می‌کرده‌اند، بسیار ستوده است. | ||
==زادگاه و نسب== | ==زادگاه و نسب== | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
* در سنت هجوسرایی شعر عرب، وی را نمی‌توان با شاعران پیشین در یک صف نهاد، چه وی در آغازگویی آهنگ هجوسرایی نداشت، اما از هنگام ورود به [[دمشق]]، از آنجا که آیین [[شیعه]] داشت، مورد کینه بدخواهان قرار گرفت. این امر از اشارات [[ابن عدیم]]<ref>ابن عدیم، ص۱۴۹-۱۵۰</ref> درباره بسیاری دشمنان وی و نیز در سعایت آنان نزد [[طغتکین]] آشکار است. شاید نالیدن وی از مردم روزگار<ref>ابن عدیم، ص۱۲۷</ref> و نیز برخی اشارت‌ها به همدستی روزگار و مردم برضد او،<ref>عمادالدین، قسم شعراء الشام، ج۱، ص۷۷، ۷۹</ref> بی‌ارتباط با این رویدادها نبوده است. | * در سنت هجوسرایی شعر عرب، وی را نمی‌توان با شاعران پیشین در یک صف نهاد، چه وی در آغازگویی آهنگ هجوسرایی نداشت، اما از هنگام ورود به [[دمشق]]، از آنجا که آیین [[شیعه]] داشت، مورد کینه بدخواهان قرار گرفت. این امر از اشارات [[ابن عدیم]]<ref>ابن عدیم، ص۱۴۹-۱۵۰</ref> درباره بسیاری دشمنان وی و نیز در سعایت آنان نزد [[طغتکین]] آشکار است. شاید نالیدن وی از مردم روزگار<ref>ابن عدیم، ص۱۲۷</ref> و نیز برخی اشارت‌ها به همدستی روزگار و مردم برضد او،<ref>عمادالدین، قسم شعراء الشام، ج۱، ص۷۷، ۷۹</ref> بی‌ارتباط با این رویدادها نبوده است. | ||
* در مآخذ نیز «خبیث اللسان» بودن را با [[شیعه]] بودنش درآمیخته‌اند.<ref>ابن عساکر، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۹۷؛ ابن فضل‌الله، ج۱۵، ص۵۱۸؛ رجوع کنید به: امینی، ج۴، ص۳۳۲</ref> و با قرار دادن وی در برابر [[ابن قیسرانی]] به عنوان سنی پرهیزگار<ref>رجوع کنید به: عمادالدین، همان، ج۱، ص۷۶؛ ذهبی، سیر، ج۲۰، ص۲۲۴</ref> بر این نکته تأکید ورزیده‌اند. | * در مآخذ نیز «خبیث اللسان» بودن را با [[شیعه]] بودنش درآمیخته‌اند.<ref>ابن عساکر، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۹۷؛ ابن فضل‌الله، ج۱۵، ص۵۱۸؛ رجوع کنید به: امینی، ج۴، ص۳۳۲</ref> و با قرار دادن وی در برابر [[ابن قیسرانی]] به عنوان سنی پرهیزگار<ref>رجوع کنید به: عمادالدین، همان، ج۱، ص۷۶؛ ذهبی، سیر، ج۲۰، ص۲۲۴</ref> بر این نکته تأکید ورزیده‌اند. | ||
* به وی | * به وی [[تهمت]] بی‌احترامی به [[صحابه]] نیز زده‌اند،<ref>ابن فضل‌الله، ج۱۵، ص۵۱۸؛ ابن خلکان، ج۴، ص۴۵۸</ref> اما در دیوان او شعری که چنین معنایی از آن برآید، دیده نمی‌شود، وی فرمانروایان سنی را به عنوان مسلمانانی که در برابر صلیبیان پایداری می‌کرده‌اند، بسیار ستوده است.<ref>ابوشامه، ج۱، ص۶۹-۹۵</ref> از این‌رو، می‌توان گفت که ابن منیر هنگامی که در [[دمشق]] مورد آزار قرار می‌گرفت، خشم خویش را با سرودن هجاهای تند بر دشمنانش فرو می‌ریخت، شاید از همین رو در گزارش سفر نخست وی به دمشق نشانه‌ای از سرودن اشعار هجوآمیز در دست نیست. | ||
* هجاهای او بر دو گونه است: | * هجاهای او بر دو گونه است: | ||