Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
تسنن دوازده‌امامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مهر]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مهر]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari }} | ||
'''تسنن دوازده‌امامی''' گرایشی مذهبی در [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] که اعتقاد به [[خلفای | '''تسنن دوازده‌امامی''' گرایشی مذهبی در [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] که ضمن اعتقاد به [[خلفای سه‌گانه]]، به [[ولایت|ولایت ائمه شیعه(ع)]] هم ارادت و اعتقاد دارد. می‌گویند این گرایش در همان قرون نخستین اسلامی و در تقابل با آن دسته از طرفداران عثمان که مخالف [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بودند به وجود آمده است. اما دوره رواج آن را از قرن ششم قمری و ابتدا در ایران و [[هند]] و سپس در قسمت شرقی [[خراسان بزرگ]] و سرزمین‌های [[خلافت عثمانی]] می‌دانند. | ||
تسنن دوازده‌امامی | اصطلاح «تسنن دوازده‌امامی» عنوانی جدید در تاریخ‌پژوهی ایران قلمداد شده است؛ اما برخی محققان، با استناد به نسخه‌ای خطی گفته‌اند در اواخر دوره صفویه هم به کار می‌رفته است. برخی از عوامل شکل‌گیری تسنن دوازده‌امامی چنین بیان شده است: سقوط [[بنی‌عباس|خلافت عباسی]]، تسامح مذهبی [[ایلخانان|ایلخانان مغول]] و امیران تیموری، رشد [[تصوف]] و مرجعیت‌یافتن صوفیان، و نزدیک‌شدن تصوف و [[شیعه|تشیع]] به یکدیگر. | ||
تاریخ‌پژوهان تسنن دوازده‌امامی را از دلایل اصلی رواج [[شیعه|تشیع]] در شرق اسلامی، به‌خصوص ایران و زمینه اصلی پیدایش دولت شیعی صفویه می‌دانند و می‌گویند تحول مذهبی [[ایران|ایرانیان]] از تسنن به تشیع، با واسطه قرارگرفتن تسنن دوازده‌امامی، در قلمرو سیاست و قدرت روی داده است. | |||
در ایران، قرن‌های نهم و دهم قمری، حکومت‌هایی با رویکرد تسنن دوازده‌امامی شکل گرفتند. همچنین چهره‌های مختلف فرهنگی دارای گرایش تسنن دوازده‌امامی قلمداد شده‌اند که در آثارشان، در کنار یادکرد از [[خلفای راشدین|خلفای نخستین]]، از [[امامان شیعه|ائمه شیعه]] با عنوان حجت‌های [[عصمت|معصوم]] الهی یاد کرده‌اند. | |||
== تعریف و جایگاه == | == تعریف و جایگاه == | ||