confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
تیمور گورکانی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
#[[شهید اول]] (۷۸۶ـ۷۳۴ق): نام‌آورترین عالم شیعه در زمان تیمور، [[شهید اول|شمس‌الدین محمدبن‌جمال‌الدین مکی عاملی]] مشهور به [[شهید اول]] یا شیخ شهید بود. او در [[سال ۷۸۲ هجری قمری|۷۸۲ق]]، کتاب فقهی [[اللمعة الدمشقیة]] را در [[دمشق]] به درخواست یکی از همراهان [[علی مؤید]]، امیر [[سربداران]] نوشت و ارسال کرد.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة، ج ۱، ص۲۳۸.</ref> شهید اول در ۷۸۶ق، هفت سال پیش از فتح [[دمشق]] توسط تیمور(۸۰۳ق)، در این شهر بدستور برقوق، حاکم سنی [[مصر]] کشته شد.<ref>حر عاملی، امل الآمل، مکتبة الأندلس، ج۱، ص۱۸۲.</ref> | #[[شهید اول]] (۷۸۶ـ۷۳۴ق): نام‌آورترین عالم شیعه در زمان تیمور، [[شهید اول|شمس‌الدین محمدبن‌جمال‌الدین مکی عاملی]] مشهور به [[شهید اول]] یا شیخ شهید بود. او در [[سال ۷۸۲ هجری قمری|۷۸۲ق]]، کتاب فقهی [[اللمعة الدمشقیة]] را در [[دمشق]] به درخواست یکی از همراهان [[علی مؤید]]، امیر [[سربداران]] نوشت و ارسال کرد.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة، ج ۱، ص۲۳۸.</ref> شهید اول در ۷۸۶ق، هفت سال پیش از فتح [[دمشق]] توسط تیمور(۸۰۳ق)، در این شهر بدستور برقوق، حاکم سنی [[مصر]] کشته شد.<ref>حر عاملی، امل الآمل، مکتبة الأندلس، ج۱، ص۱۸۲.</ref> | ||
#[[سید حیدر آملی]] (۷۸۷-۷۲۰ق): میر حیدر، عارف و صوفی شیعه قرن ۸ق که معتقد بود شیعه و صوفی دو اسم جدا از هم هستند که به یک حقیقت اشاره دارند و آن [[اسلام|شریعت محمدیه]] است.<ref>آملی، جامع الاسرار، ۱۳۶۸ش، ص۴۱.</ref> | #[[سید حیدر آملی]] (۷۸۷-۷۲۰ق): میر حیدر، عارف و صوفی شیعه قرن ۸ق که معتقد بود شیعه و صوفی دو اسم جدا از هم هستند که به یک حقیقت اشاره دارند و آن [[اسلام|شریعت محمدیه]] است.<ref>آملی، جامع الاسرار، ۱۳۶۸ش، ص۴۱.</ref> | ||
# [[احمد بن علی بن حسین حسینی]] (حدود[[سال ۷۴۸ هجری قمری|۷۴۸ق]]- [[سال ۸۲۸ هجری قمری|۸۲۸ق]])، معروف به ابن‌عنبه، نسب‌شناس شیعه: او پس از درگذشت استادش، ابن‌مُعَيَّه، در ([[سال ۷۷۶ هجری قمری|۷۷۶ق]]) به کش و سمرقند، پایتخت تیمور رفت و در آنجا عبدالله علم‌الدين، فرزند استاد دیگرش، سیدمجدالدین را دید. ابن‌عنبه در [[سال ۸۰۴ هجری قمری|۸۰۴ق]] اولین نسخه [[عمدة الطالب فی انساب آل ابی‌طالب (کتاب)|عمدةالطالب]] را در نسب آل [[ابوطالب]]، بطور مفصل و با نظم کمتر نوشت و به تیمور هدیه کرد که به نسخه عمدةالطالب تيموری کبری مشهور شد.<ref>تهرانی، الذیعة، ج۱۵، ص۳۳۷ - ۳۳۹. حسینی، عمدة الطالب، ص۱۳ و ۱۴.</ref> | # [[احمد بن علی بن حسین حسینی]] (حدود[[سال ۷۴۸ هجری قمری|۷۴۸ق]]- [[سال ۸۲۸ هجری قمری|۸۲۸ق]])، معروف به ابن‌عنبه، نسب‌شناس شیعه: او پس از درگذشت استادش، ابن‌مُعَيَّه، در ([[سال ۷۷۶ هجری قمری|۷۷۶ق]]) به کش و سمرقند، پایتخت تیمور رفت و در آنجا عبدالله علم‌الدين، فرزند استاد دیگرش، سیدمجدالدین را دید. ابن‌عنبه در [[سال ۸۰۴ هجری قمری|۸۰۴ق]] اولین نسخه [[عمدة الطالب فی انساب آل ابی‌طالب (کتاب)|عمدةالطالب]] را در نسب آل [[ابوطالب]]، بطور مفصل و با نظم کمتر نوشت و به تیمور [[هبه|هدیه]] کرد که به نسخه عمدةالطالب تيموری کبری مشهور شد.<ref>تهرانی، الذیعة، ج۱۵، ص۳۳۷ - ۳۳۹. حسینی، عمدة الطالب، ص۱۳ و ۱۴.</ref> | ||
از دیگر عالمان شیعه معاصر با تیمور می‌توان از [[حسن بن محمد دیلمی|حسن بن محمد]] معروف به دیلمی (درگذشته ۸۴۱ق)، [[حسن بن سلیمان حلی]](درگذشته ۸۰۲ق)، [[سید علی بن عبدالکریم نیلی]] (قرن هشتم)، [[مقداد بن عبدالله حلی]] (درگذشت ۸۲۶ق) و [[احمد بن فهد حلی]] (۷۵۷-۸۴۱ق) نام برد. | از دیگر عالمان شیعه معاصر با تیمور می‌توان از [[حسن بن محمد دیلمی|حسن بن محمد]] معروف به دیلمی (درگذشته ۸۴۱ق)، [[حسن بن سلیمان حلی]](درگذشته ۸۰۲ق)، [[سید علی بن عبدالکریم نیلی]] (قرن هشتم)، [[مقداد بن عبدالله حلی]] (درگذشت ۸۲۶ق) و [[احمد بن فهد حلی]] (۷۵۷-۸۴۱ق) نام برد. | ||