هبه: تفاوت میان نسخه‌ها

==موارد لزوم عقد هبه==

در اينكه «هبه» [[ایجاب و قبول#در عقدهای لازم|عقدی لازم]] است [و طرفین عقد نمی‌توانند آن را به هم زنند] يا جايز؟ بين فقها اختلاف نظر است؛<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۵۶۲.</ref> برخی با استناد به ادله‌ای همچون [[آیه]] «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ»<ref>سوره مائده، آیه ۵.</ref> و باطل نشدن هبه با مرگ یکی از طرفین عقد -که از خصوصیات عقود لازم است- معتقدند، هبه عقدی لازم است.<ref>جواهر الكلام، ج۲۸، ص۱۹۲.</ref> در مقابل، عده‌اى با تمسک به برخی احادیث خاص{{یاد|همچون حدیثی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]: «إِذَا كَانَتِ الْهِبَةُ قَائِمَةً بِعَيْنِهَا فَلَهُ أَنْ يَرْجِعَ وَ إِلَّا فَلَيْسَ لَهُ»؛ (هرگاه هبه به حال خود باقى است، بخشنده حق رجوع دارد و در غير اين صورت نه‏). (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۲، حدیث ۱۱.)}} اصل را بر جواز عقد هبه گذارده و مواردی را از ذیل آن استثنا نموده‌اند؛<ref>مغنیه، فقه الامام الصادق(ع)، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۲۲۶.</ref>{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] نقل است که فرمود:{{سخ}}

#هبه به خویشاوندان (ارحام) باشد؛ مثل والدین، فرزندان و ... .<ref>حسینی عاملی، مفتاح الکرامه، ج۲۲، ص۱۷۳.</ref>

#هبه معوضه باشد، اگر چه مقدار عوض خیلی کم باشد.<ref>مغنیه، فقه الامام الصادق(ع)، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۲۲۷.</ref>