سید عبدالحسین شرف‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

پدرش هنگامی که شرف‌الدین یک ساله بود برای تحصیل از [[کاظمین]] به [[نجف]] مهاجرت کرد و در ۶ سالگی او را برای تعلیم به مکتب‌خانه فرستاد. سید عبدالحسین در ۸ سالگی به همراه خانواده به سرزمین پدران خود [[جبل‌عامل|جَبَل عامِل]] رفت و در ۱۷ سالگی با دختر عمویش ازدواج کرد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۱۳۰.</ref> وی پس از فراگیری مقدمات علوم دینی نزد پدر، هنگامی که ۲۰ ساله بود برای ادامه تحصیل به نجف بازگشت و در ۳۲ سالگی [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الأدب، چاپخانه شفق، ج۳، ص۱۹۴.</ref>

از ورود شرف‌الدین به سامرا یک سال نگذشته بود که [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] -مرجع بزرگ شیعیان- سامرا را ترک و به نجف اشرف عزیمت کرد. خروج میرزا از سامرا باعث شد که [[حوزه علمیه سامرا]] به‌یک‌باره تعطیل و تمام معلمان و شاگردان، از جمله شرف‌الدین و دیگر عالمان و مدرسان راهی نجف شوند.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref> او همزمان با تحصیلات [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] به مطالعه جدی [[حدیث|احادیث]] از منابع معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، مطالعه تاریخ اسلام و [[کلام اسلامی|اعتقادات]] مشغول شد و ادبیات عرب و نویسندگی را نیز فراگرفت.<ref>رجبی، علمای مجاهد، ۱۳۸۲ش، ص۲۵۶-۲۵۵.</ref>