پرش به محتوا

آیه ۴۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
| آیات مرتبط= [[آیه ۴۰ سوره بقره]] • [[آیه ۱۲۲ سوره بقره]]
| آیات مرتبط= [[آیه ۴۰ سوره بقره]] • [[آیه ۱۲۲ سوره بقره]]
}}
}}
'''آیه ۴۷ سوره بقره ''' یادآوری نعمت‌های خدا بر [[بنی‌اسرائیل]] و برتری‌دادن آنان بر جهانیان از سوی [[خدا]] است. مفسران منظور از برتری بر جهانیان را برتری در زمان خود آن قوم می‌دانند. نعمت‌های آنان نیز نازل‌شدن مَنّ و سَلْوى (دو غذای نیرو‌بخش و خوشمزهبعثت رسولان، فرودآمدن كتاب‌هاى آسمانى براى هدايت آنها، غرق‌شدن [[فرعون]] و نشانه‌هایی است كه در پرتو آنها بهتر مى‌توانستند به وجود و قدرت آفريدگار پى ببرند.   
'''آیه ۴۷ سوره بقره ''' یادآوری نعمت‌های خدا بر [[بنی‌اسرائیل]] و برتری‌دادن آنان بر جهانیان از سوی [[خدا]] است. مفسران منظور از برتری بر جهانیان را برتری در زمان خود آن قوم می‌دانند. نعمت‌های آنان نیز بعثت رسولان، فرودآمدن كتاب‌هاى آسمانى براى هدايت آنها، نازل‌شدن مَنّ و سَلْوى (ترنجبين و مرغ بريان)، غرق‌شدن [[فرعون]] و نشانه‌هایی است كه در پرتو آنها بهتر مى‌توانستند به وجود و قدرت آفريدگار پى ببرند.   


[[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] در حدیثی [[ولایت|ولایت محمد(ص) و آل محمد]] را سبب برتری گذشتگان این قوم دانسته است. [[فضل بن حسن طبرسی|صاحب مجمع البیان]] دلیل تکرار قسمت اول آیه که بخشی از [[آیه ۴۰ سوره بقره]] است را اهمیت مطلب و تاکید بر شکر نعمت‌های پروردگار می‌داند.   
[[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] در حدیثی [[ولایت|ولایت محمد(ص) و آل محمد]] را سبب برتری گذشتگان این قوم دانسته است. [[فضل بن حسن طبرسی|صاحب مجمع البیان]] دلیل تکرار قسمت اول آیه که بخشی از [[آیه ۴۰ سوره بقره]] است را اهمیت مطلب و تاکید بر شکر نعمت‌های پروردگار می‌داند.   
خط ۳۲: خط ۳۲:


== نعمت‌های خدا به بنی‌اسرائیل ==
== نعمت‌های خدا به بنی‌اسرائیل ==
برخی مفسران معتقدند برترى بنى‌اسرائيل، برترى در امتيازات ويژه‌اى مانند فرود آمدن مَنّ و سَلْوى (دو غذای نیرو‌بخش و خوشمزه) بر آنان، بعثت رسولان، نزول كتاب‌هاى آسمانى براى هدايت آن قوم، غرق شدن [[فرعون]] و نشانه‌هایی است كه در پرتو آنها بهتر مى‌توانستند به وجود و قدرت آفريدگار پى ببرند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]] نویسنده تفسیر مجمع البیان، موارد مذکور و انتخاب حاکم از این قوم در زمان [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]] را نعمت‌های خدا بر آنها دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر تبیان]] ارسال پیامبران بی‌شمار را از نعمت‌های مخصوص بنی‌اسرائیل برشمرده و از برخی نقل کرده که منظور از نعمت در این آیه کثرت پیامبران برانگیخته شده از میان بنی‌اسرائیل است. <ref>طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
برخی مفسران معتقدند برترى بنى‌اسرائيل، برترى در امتيازات ويژه‌اى مانند بعثت رسولان، نزول كتاب‌هاى آسمانى براى هدايت آن قوم، فرود آمدن مَنّ و سَلْوى (ترنجبين و مرغ بريان) بر آنان، غرق شدن [[فرعون]] و نشانه‌هایی است كه در پرتو آنها بهتر مى‌توانستند به وجود و قدرت آفريدگار پى ببرند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]] نویسنده تفسیر مجمع البیان، موارد مذکور و انتخاب حاکم از این قوم در زمان [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]] را نعمت‌های خدا بر آنها دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر تبیان]] ارسال پیامبران بی‌شمار را از نعمت‌های مخصوص بنی‌اسرائیل برشمرده و از برخی نقل کرده که منظور از نعمت در این آیه کثرت پیامبران برانگیخته شده از میان بنی‌اسرائیل است.<ref>طوسی، تبیان، بی‌تا، ج۱، ص۲۰۹.</ref>


== تفسیر برتری بنی‌اسرائیل بر جهانیان==
== تفسیر برتری بنی‌اسرائیل بر جهانیان==
خط ۴۵: خط ۴۵:


# تاکید بر شکر نعمت‌های پروردگار.<ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۹؛ طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# تاکید بر شکر نعمت‌های پروردگار.<ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۹؛ طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# در آیه گذشته به اجمال از نعمت‌ها سخن گفته شده؛ ولی در این آیه مفصّل است.<ref>طوسی، تبیان، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# در آیه گذشته به اجمال از نعمت‌ها سخن گفته شده؛ ولی در این آیه مفصّل است.<ref>طوسی، تبیان، بی‌تا، ج۱، ص۲۰۹.</ref>
# در آیه قبلی نعمت‌های خدا بر خود مخاطبان از بنی‌اسرائیل و در این‌جا نعمت‌های پدرانشان بیان شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref>
# در آیه قبلی نعمت‌های خدا بر خود مخاطبان از بنی‌اسرائیل و در این‌جا نعمت‌های پدرانشان بیان شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref>


خط ۵۶: خط ۵۶:
* جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۱ش.
* جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۱ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق محمد‌جواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق محمد‌جواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
* طوسی، محمد بن حسن، تفسیرالتبیان، بی تا، بی جا، بی نا.
* طوسی، محمد بن حسن، تفسیرالتبیان، بی‌تا، بی‌جا، بی‌نا.
* مجلسی، محمد‌باقر، بحار‌الانوار ، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مجلسی، محمد‌باقر، بحار‌الانوار ، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۶۳

ویرایش