۱۷٬۱۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۶۴: | خط ۱۶۴: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
آیه از مقام | آیه از مقام [[شهادت|شهيدان]] ياد كرده و از زندهبودن آنها پس از مرگ و زندگی فوقالعادهٔ آنان نزد پروردگارشان، سخن گفته است.<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۶۸-۱۷۰.</ref>[[علامه طباطبایی]] در تفسیر این آیه دو نکته را بیان کرده ۱- با این که خطاب در آیات قبل به تمام مومنان و مسلمانان است ولی در این آیه چون قرآن در مقام تبیین یک حقیقت و جلوگیری از یک باور نادرست است وآن مرگ شهیدان در راه خداست، خطاب متوجه به پیامبر است زیرا تحمل پیامبر بالاست (هر چند خطاب آیه متوجه به اوست ولی همه مسلمانان باید به پیام آیه توجه کنند و شهیدان را مرده نپندارند.) ۲- چون منظور از موت از بین رفتن ادراک و شعور و توانایی انجام کار است در ادامه آیه و در آیه بعد شهیدان را احیاء (زندگان) معرفی کرده پس ادراک دارند و آنان را بهرهمند از روزی و خوشحال شدن از وضعیت همرزمانشان معرفی کرده پس توانایی انجام کار را دارند در نتیجه مرده پنداشتن شهیدان راه خدا باوری غلط است. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۶۰، نشر اعلمی بیروت، ۱۳۹۱ق.</ref> این آیه از جمله آیاتی است که بر ضریح (نصبشده در سال ۱۳۹۵ش) [[حضرت عباس (ع)]]، نقش بسته است.<ref>[https://alkafeel.net/ar-news/index.php?id=3929&lang=pr شبکه جهانی الکفیل.]</ref> | ||
===آیات ربنا (۱۹۲ -۱۹۴)=== | ===آیات ربنا (۱۹۲ -۱۹۴)=== |
ویرایش