سجده: تفاوت میان نسخهها
←مستحبات سجده
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
* هنگام سجده رفتن از رکوع، مردان نخست دستها و زنان زانوها را بر زمین بگذارند. | * هنگام سجده رفتن از رکوع، مردان نخست دستها و زنان زانوها را بر زمین بگذارند. | ||
* نهادن بینی بر چیزی که سجده بر آن صحیح است. | * نهادن بینی بر چیزی که سجده بر آن صحیح است. | ||
* نگاه به دو پَرّه بینی هنگام سجده <ref>العروة الوثقى، | * نگاه به دو پَرّه بینی هنگام سجده <ref>الطباطبائي اليزدي، العروة الوثقى، الناشر | ||
مكتب آية الله العظمى السيد السيستاني ج۲، ص۱۶۷.</ref> | |||
* روبه [[قبله]] قرار دادن انگشتان و چسبانیدن آنها- جز انگشت شست- به هم. | * روبه [[قبله]] قرار دادن انگشتان و چسبانیدن آنها- جز انگشت شست- به هم. | ||
* تکرار ذکر سجده و ختم آن به عدد فرد، همچون سه، پنج و هفت و گفتن ذکر [[صلوات]] و طولانی کردن سجده. | * تکرار ذکر سجده و ختم آن به عدد فرد، همچون سه، پنج و هفت و گفتن ذکر [[صلوات]] و طولانی کردن سجده. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۹: | ||
* گذاشتن دستها بر روی رانها هنگام نشستن. | * گذاشتن دستها بر روی رانها هنگام نشستن. | ||
* بلند کردن زانوها از زمین پیش از دستها هنگام برخاستن از سجده برای قیام. | * بلند کردن زانوها از زمین پیش از دستها هنگام برخاستن از سجده برای قیام. | ||
* گفتن ذکر «بِحَولِ اللهِ وَ قُوَّتِهِ أقُومُ وَ أقْعُدُ» هنگام برخاستن جهت قیام. | * گفتن ذکر «بِحَولِ اللهِ وَ قُوَّتِهِ أقُومُ وَ أقْعُدُ» یا ذکر« اللهم بحولك وقوتك أقوم وأقعد» هنگام برخاستن جهت قیام. | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = وصف [[حماد بن عیسی جهنی|حماد بن عیسی]] از سجده [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]:{{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = وصف [[حماد بن عیسی جهنی|حماد بن عیسی]] از سجده [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]:{{سخ}} | ||
بعد راست ایستادند و چون خوب ایستادند، گفتند: سمع اللّه لمن حمده و در همان حال که ایستاده بودند، دست را تا مقابل صورت خود بلند کردند و گفتند: اللّه اکبر و بعد به سجده رفتند. دو کف دست را پیش زانوها، مقابل صورت خود بر زمین گذاردند و انگشتان آن حضرت به هم گذارده شده بود. سه مرتبه گفتند: سبحان ربّی الاعلی و بحمده. اعضای بدن خود را از یکدیگر باز گرفته و بر هم نگذارده بودند (در حال سجده دست را به بدن نچسبانیده و بدن را بر پا نگذارده بودند) و بر هشت موضع بدن خود که به زمین گذارده بودند، سجده کردند که پیشانی و دو کف دست و دو سر زانو و دو سر انگشت بزرگ پا و سر بینی باشد.| منبع =* '''منبع''':کلینی، کافی، ج۳، ص۳۱۱| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | بعد راست ایستادند و چون خوب ایستادند، گفتند: سمع اللّه لمن حمده و در همان حال که ایستاده بودند، دست را تا مقابل صورت خود بلند کردند و گفتند: اللّه اکبر و بعد به سجده رفتند. دو کف دست را پیش زانوها، مقابل صورت خود بر زمین گذاردند و انگشتان آن حضرت به هم گذارده شده بود. سه مرتبه گفتند: سبحان ربّی الاعلی و بحمده. اعضای بدن خود را از یکدیگر باز گرفته و بر هم نگذارده بودند (در حال سجده دست را به بدن نچسبانیده و بدن را بر پا نگذارده بودند) و بر هشت موضع بدن خود که به زمین گذارده بودند، سجده کردند که پیشانی و دو کف دست و دو سر زانو و دو سر انگشت بزرگ پا و سر بینی باشد.| منبع =* '''منبع''':کلینی، کافی، ج۳، ص۳۱۱| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} |