پرش به محتوا

سید محمود طالقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲۳: خط ۱۲۳:
این سازمان، یک گروه سیاسی ـ نظامی بود که در [[۱۳۴۴ش]] توسط تعدادی جوان مسلمان پایه‌گذاری شد و آنان از همراهان دائمی طالقانی در سخنرانی‌های او درباره اسلام، قرآن، و مبارزه با استبداد بودند. ایشان، طالقانی را به عنوان مهم‌ترین روحانی حامی خود می‌دانستند.{{مدرک}}
این سازمان، یک گروه سیاسی ـ نظامی بود که در [[۱۳۴۴ش]] توسط تعدادی جوان مسلمان پایه‌گذاری شد و آنان از همراهان دائمی طالقانی در سخنرانی‌های او درباره اسلام، قرآن، و مبارزه با استبداد بودند. ایشان، طالقانی را به عنوان مهم‌ترین روحانی حامی خود می‌دانستند.{{مدرک}}


با نفوذ ساواک به درون سازمان مجاهدین، طالقانی هم مورد مراقبت قرار گرفت. بعد از [[رمضان]] [[۱۳۵۰ش]]، حکومت وقت، طالقانی را به مدت ده سال به [[زابل]] تبعید کرد که اعتراضات زیادی را در پی داشت. البته بعدها با فشار بزرگانی چون آیت‌الله آشتیانی، یکی از مراجع تهران، رژیم رأی صادره را پس از شش ماه تقلیل داده و محل اقامت اجباری وی را از زابل به [[بافت|بافتِ]] [[کرمان]] تغییر داد. وی پس از یکسال اقامت در بافت، به تهران بازگشت.<ref>شیرخانی،، شورا و آزادی، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۶.</ref>
با نفوذ ساواک به درون سازمان مجاهدین، طالقانی هم مورد مراقبت قرار گرفت. بعد از [[رمضان]] [[۱۳۵۰ش]]، حکومت وقت، طالقانی را به مدت ده سال به [[زابل]] تبعید کرد که اعتراضات زیادی را در پی داشت. البته بعدها با فشار بزرگانی چون آیت‌الله میرزا  احمد آشتیانی، یکی از مراجع تهران، رژیم رأی صادره را پس از شش ماه تقلیل داده و محل اقامت اجباری وی را از زابل به [[بافت|بافتِ]] [[کرمان]] تغییر داد. وی پس از یکسال اقامت در بافت، به تهران بازگشت.<ref>شیرخانی،، شورا و آزادی، ۱۳۸۱ش، ص۱۱۶.</ref>


=== دستگیری مجدد ===
=== دستگیری مجدد ===
۱۸٬۴۱۴

ویرایش