ملا علی تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| اندازه جعبه      =

شاگردان متعددی در محضر او تربیت شدند، از جمله [[ملامحمدباقر تُستَری]]، [[شیخ علی بن حسین خاقانی]]، و [[عبدالحسین حرزالدین]].<ref>حرزالدین، ج ۲، ص۱۰۵؛ آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۳۱۷، برای دیگر شاگردان رجوع کنید به آقابزرگ تهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۲۰۷، ۳۱۴، ۳۲۲، ۳۲۷</ref> مقام علمی تهرانی را ستوده‌اند تا جایی که یکی از فقهای مشهور، پس از وفات [[شیخ انصاری]]، او را اعلم می‌دانست.<ref>رجوع کنید به اعتمادالسلطنه، ج ۱، ص۲۰۰</ref> مؤلف [[مستدرک الوسائل]]<ref>ج ۳، ص۴۰۱</ref> او را «فخر [[شیعه]]» و «ذخیره شریعت» خوانده و [[آقابزرگ تهرانی]]<ref>الذریعة، ج ۱۶، ص۵۸</ref> او را شیخ المشایخِ [[اجازه روایت|اجازه]] متأخران نامیده است.

تهرانی دارای مجالس وعظ و اندرز بود و هفته‌ای دو روز در صحن [[حضرت علی(ع)]] به منبر می‌رفت و در باب مواعظ اخلاقی و فضائل [[اهل بیت]](ع) سخن می‌گفت.<ref>حرزالدین، ج ۲، ص۱۰۳؛ آل محبوبه، ج ۲، ص۲۴۰</ref>