پرش به محتوا

ملا علی تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ مهٔ ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aghaie
imported>Aghaie
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶: خط ۵۶:


==ولادت==
==ولادت==
 
تهرانی در سال ۱۲۲۶ق در [[نجف]] به دنیا آمد. پدرش، [[حاج میرزا خلیل تهرانی]] (متوفی ۱۲۸۰)، بزرگ خاندان خلیلی بود.<ref>حرزالدین، ج ۱، ص۳۰۰ـ۳۰۱</ref> او پزشکی مشهور بود اما در علوم دینی نیز تحصیل کرده بود و نزد علمایی چون [[شیخ جعفر کاشف الغطا]] و [[سید محمد مجاهد]]، احترام داشت.<ref>آل محبوبه، ج ۲، ص۲۳۰ـ۲۳۲؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات : الکرام البررة، جزء ۲، قسم ۲، ص۵۰۸</ref> از برادران ملاعلی، میرزا حسین<ref>رجوع کنید به تهرانی، حاج میرزا حسین خلیلی</ref> افقیه مشهور دوره [[مشروطه]] و میرزا حسن و میرزا محمد و میرزا باقر از پزشکان مشهور نجف بودند.<ref>آل محبوبه، ج ۲، ص۲۳۲؛آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء ۲، قسم ۲، ص۵۰۸</ref>
تهرانی در سال ۱۲۲۶ق در [[نجف]] به دنیا آمد. پدرش، [[حاج میرزا خلیل تهرانی]] (متوفی ۱۲۸۰)، بزرگ خاندان خلیلی بود.<ref>حرزالدین ، ج 1، ص 300ـ301</ref> او پزشکی مشهور بود اما در علوم دینی نیز تحصیل کرده بود و نزد علمایی چون [[شیخ جعفر کاشف الغطا]] و [[سید محمد مجاهد]]، احترام داشت.<ref>آل محبوبه، ج 2، ص 230ـ232؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات : الکرام البررة، جزء قسم 2، ص 508</ref> از برادران ملاعلی، میرزا حسین <ref>رجوع کنید به تهرانی، حاج میرزا حسین خلیلی</ref> افقیه مشهور دوره [[مشروطه]] و میرزا حسن و میرزا محمد و میرزا باقر از پزشکان مشهور نجف بودند.<ref>آل محبوبه، ج 2، ص 232؛آقابزرگ طهرانی ، طبقات اعلام الشیعة، جزء قسم 2، ص 508</ref>


==تحصیلات==
==تحصیلات==
 
حاج ملاعلی تهرانی علم [[اصول فقه|اصول]] را نزد [[محمدحسین اصفهانی حائری]] (صاحب فصول) و [[شریف العلماء مازندرانی]] و [[میرزا جعفر تویسرکانی]] و [[سعید العلماء مازندرانی]]، علم رجال را نزد [[محمدجعفر استرآبادی]]، و ریاضیات را نزد [[شیخ اسماعیل بروجردی]] و [[ابوتراب همدانی]] و [[محمدتقی خراسانی]] فراگرفت. در فقه از محضر [[صاحب فصول]]، [[شیخ علی کاشف الغطاء]] و [[محمدحسن نجفی]] (صاحب [[جواهر الکلام (کتاب)|جواهر]]) بهره برد. همچنین حکمت را نزد [[ملااسماعیل اردکانی]]، [[ملاکریم کرمانی]] و [[ملاعبدالعظیم تهرانی]] آموخت.<ref>امینی، ج ۲، ص۵۱۷؛ حرزالدین، ج ۲، ص۱۰۳ـ۱۰۴؛ آل محبوبه، ج ۲، ص۲۴۰ـ۲۴۱؛ نیز رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۳، ص۳۲۲، ۳۲۵</ref>
حاج ملاعلی تهرانی علم [[اصول فقه|اصول]] را نزد [[محمدحسین اصفهانی حائری]] (صاحب فصول ) و [[شریف العلماء مازندرانی]] و [[میرزا جعفر تویسرکانی]] و [[سعید العلماء مازندرانی]]، علم رجال را نزد [[محمدجعفر استرآبادی]]، و ریاضیات را نزد [[شیخ اسماعیل بروجردی]] و [[ابوتراب همدانی]] و [[محمدتقی خراسانی]] فراگرفت. در فقه از محضر [[صاحب فصول]]، [[شیخ علی کاشف الغطاء]] و [[محمدحسن نجفی]] (صاحب [[جواهر الکلام (کتاب)|جواهر]]) بهره برد. همچنین حکمت را نزد [[ملااسماعیل اردکانی]]، [[ملاکریم کرمانی]] و [[ملاعبدالعظیم تهرانی]] آموخت. <ref>امینی، ج 2، ص 517؛ حرزالدین ، ج 2، ص 103ـ104؛ آل محبوبه ، ج 2، ص 240ـ241؛ نیز رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج 13، ص 322، 325</ref>


==اساتید و شاگردان==
==اساتید و شاگردان==
تهرانی از علمایی چون صاحب جواهر، [[ملااحمد نراقی]] و [[سیدجواد حسینی عاملی]] اجازه روایت داشت و برادرش (میرزا حسین) و [[شیخ محمدحسن مامقانی]] و [[سیدحسن صدر]] و [[میرزا حسین نوری]] (صاحب مستدرک) از او اجازه روایت داشتند.<ref>حِرزِالدین، ج ۲، ص۱۰۵؛ آل محبوبه، ج ۲، ص۲۴۱؛ آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۳۱۹</ref>


تهرانی از علمایی چون صاحب جواهر، [[ملااحمد نراقی]] و [[سیدجواد حسینی عاملی]] اجازه روایت داشت و برادرش (میرزا حسین ) و [[شیخ محمدحسن مامقانی]] و [[سیدحسن صدر]] و [[میرزا حسین نوری]] (صاحب مستدرک) از او اجازه روایت داشتند. <ref>حِرزِالدین ، ج 2، ص 105؛ آل محبوبه ، ج 2، ص 241؛ آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون 319</ref>
شاگردان متعددی در محضر او تربیت شدند، از جمله [[ملامحمدباقر تُستَری]]، [[شیخ علی بن حسین خاقانی]]، و [[عبدالحسین حرزالدین]].<ref>حرزالدین، ج ۲، ص۱۰۵؛ آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۳۱۷، برای دیگر شاگردان رجوع کنید به آقابزرگ تهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۲۰۷، ۳۱۴، ۳۲۲، ۳۲۷</ref> مقام علمی تهرانی را ستوده‌اند تا جایی که یکی از فقهای مشهور، پس از وفات [[شیخ انصاری]]، او را اعلم می‌دانست.<ref>رجوع کنید به اعتمادالسلطنه، ج ۱، ص۲۰۰</ref> مؤلف [[مستدرک الوسائل]]<ref>ج ۳، ص۴۰۱</ref> او را «فخر [[شیعه]]» و «ذخیره شریعت» خوانده و [[آقابزرگ تهرانی]]<ref>الذریعة، ج ۱۶، ص۵۸</ref> او را شیخ المشایخِ اجازه متأخران نامیده است.
 
شاگردان متعددی در محضر او تربیت شدند، از جمله [[ملامحمدباقر تُستَری]]، [[شیخ علی بن حسین خاقانی]]، و [[عبدالحسین حرزالدین]].<ref>حرزالدین ، ج 2، ص 105؛ آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون 317، برای دیگر شاگردان رجوع کنید به آقابزرگ تهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون 207، 314، 322، 327</ref> مقام علمی تهرانی را ستوده اند تا جایی که یکی از فقهای مشهور، پس از وفات [[شیخ انصاری]]، او را اعلم می دانست.<ref>رجوع کنید به اعتمادالسلطنه ، ج 1، ص 200</ref> مؤلف [[مستدرک الوسائل]] <ref>ج 3، ص 401</ref> او را «فخر [[شیعه]]» و «ذخیره شریعت» خوانده و [[آقابزرگ تهرانی]]<ref>الذریعة، ج 16، ص 58</ref> او را شیخ المشایخِ اجازه متأخران نامیده است.


==خصوصیات==
==خصوصیات==
تهرانی دارای مجالس وعظ و اندرز بود و هفته‌ای دو روز در صحن [[حضرت علی(ع)]] به منبر می‌رفت و در باب مواعظ اخلاقی و فضائل [[اهل بیت]](ع) سخن می‌گفت.<ref>حرزالدین، ج ۲، ص۱۰۳؛ آل محبوبه، ج ۲، ص۲۴۰</ref>


تهرانی دارای مجالس وعظ و اندرز بود و هفته ای دو روز در صحن [[حضرت علی (ع)]] به منبر می رفت و در باب مواعظ اخلاقی و فضائل [[اهل بیت]](ع) سخن می گفت. <ref>حرزالدین ، ج 2، ص 103؛ آل محبوبه ، ج 2، ص 240</ref>
در منابع، درباره [[تقوا]] و [[زهد]] او ماجراهایی نقل شده و از [[تواضع]] و حسن اخلاق او یاد شده<ref>آل محبوبه، ج ۲، ص۲۳۹ـ۲۴۰؛قمی، ص۲۹۶</ref> و درباره تقید وی به [[زیارت]] [[امام حسین علیه‌السلام]] و کرامات او مطالبی آمده است.<ref>رجوع کنید به نوری، ج ۳، ص۴۰۲؛قمی، ج ۱، ص۲۹۴ـ۲۹۶</ref>
 
در منابع، در باره [[تقوا]] و [[زهد]] او ماجراهایی نقل شده و از [[تواضع]] و حسن اخلاق او یاد شده<ref>آل محبوبه ، ج 2، ص 239ـ240؛قمی، ص 296</ref> و درباره تقید وی به [[زیارت]] [[امام حسین علیه السلام]] و کرامات او مطالبی آمده است. <ref>رجوع کنید به نوری ، ج 3، ص 402؛قمی ، ج 1، ص 294ـ296</ref>


تهرانی، با [[علوم غریبه]] نیز آشنا بود، به تاریخ و اخبار پیشینیان احاطه داشت، حافظ [[قرآن]] و بسیاری از [[دعا|دعاها]] بود و گفته‌اند که [[تورات]] و [[انجیل]] را از حفظ می خواند و به زبان عبری نیز آشنا بود.<ref>آل محبوبه، ج 2، ص 240، 242</ref>
تهرانی، با [[علوم غریبه]] نیز آشنا بود، به تاریخ و اخبار پیشینیان احاطه داشت، حافظ [[قرآن]] و بسیاری از [[دعا|دعاها]] بود و گفته‌اند که [[تورات]] و [[انجیل]] را از حفظ می‌خواند و به زبان عبری نیز آشنا بود.<ref>آل محبوبه، ج ۲، ص۲۴۰، ۲۴۲</ref>


==آثار==
==آثار==
 
آثار مهم تهرانی، که بیشتر در [[فقه]] و [[حدیث]] است، عبارت‌اند از:
آثار مهم تهرانی، که بیشتر در [[فقه]] و [[حدیث]] است، عبارت اند از:
{{ستون-شروع}}
{{ستون-شروع}}
* [[خزائن الاحکام]] که شرح تلخیص المرامِ [[علامه حلّی]] است؛<ref>آقابزرگ طهرانی. الذریعة، ج 7، ص 152ـ153، ج 13، ص 377</ref>
* [[خزائن الاحکام]] که شرح تلخیص المرامِ [[علامه حلّی]] است؛<ref>آقابزرگ طهرانی. الذریعة، ج ۷، ص۱۵۲ـ۱۵۳، ج ۱۳، ص۳۷۷</ref>
* [[تلخیص هدایة الناسکین من الحجاجِ و المعتمرین]] تألیف [[محمدحسن نجفی]] و ترجمه آن به فارسی به درخواست مؤلف؛ <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج 25، ص 198، ج 4، ص 146</ref>
* [[تلخیص هدایة الناسکین من الحجاجِ و المعتمرین]] تألیف [[محمدحسن نجفی]] و ترجمه آن به فارسی به درخواست مؤلف؛<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۲۵، ص۱۹۸، ج ۴، ص۱۴۶</ref>
*[[غصون الاَیْکَة الغرویة فی الاصول الفقهیة]]؛ <ref>آقابزرگ طهرانی، ج 16، ص 58</ref>
*[[غصون الاَیکَة الغرویة فی الاصول الفقهیة]]؛<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۱۶، ص۵۸</ref>
* شرح مبحث وصیت شرایع الاسلام محقق حلّی؛ <ref>آقابزرگ طهرانی،الذریعة ، ج 13، ص 326</ref>
* شرح مبحث وصیت شرایع الاسلام محقق حلّی؛<ref>آقابزرگ طهرانی،الذریعة، ج ۱۳، ص۳۲۶</ref>
*رساله عملیه با عنوان النَبْذَة من الاحکام الشرعیة، از باب طهارت تا آخر نماز جماعت؛ <ref>آقابزرگ طهرانی،الذریعة ، ج 11، ص 216، ج 24، ص 37</ref>
*رساله عملیه با عنوان النَبْذَة من الاحکام الشرعیة، از باب طهارت تا آخر نماز جماعت؛<ref>آقابزرگ طهرانی،الذریعة، ج ۱۱، ص۲۱۶، ج ۲۴، ص۳۷</ref>
* الفوائد الرجالیة که در باره [[علم حدیث]] و [[رجال]] است<ref>آقابزرگ طهرانی، ج 16، ص 338</ref> و [[محمدباقر تستری]] بر آن حاشیه نوشته است؛<ref>آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون 89 ـ90</ref>
* الفوائد الرجالیة که درباره [[علم حدیث]] و [[رجال]] است<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۱۶، ص۳۳۸</ref> و [[محمدباقر تستری]] بر آن حاشیه نوشته است؛<ref>آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۸۹ ـ۹۰</ref>
* [[سُبُل الهدایة فی علم الدرایة]]؛ <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج 12، ص 135</ref>
* [[سُبُل الهدایة فی علم الدرایة]]؛<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۲، ص۱۳۵</ref>
* حساب العقود در شرح حدیث ایمان [[حضرت ابوطالب]]؛<ref>آقابزرگ طهرانی، ج 7، ص 11</ref>
* حساب العقود در شرح حدیث ایمان [[حضرت ابوطالب]]؛<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۷، ص۱۱</ref>
* شرح و حاشیه بر التعلیقة البهبهانیة اثر [[وحید بهبهانی]]؛ (متوفی 1206)؛<ref>آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون 87؛آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج 6، ص 39، ج 12، ص 135</ref>
* شرح و حاشیه بر التعلیقة البهبهانیة اثر [[وحید بهبهانی]]؛ (متوفی ۱۲۰۶)؛<ref>آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۸۷؛آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۶، ص۳۹، ج ۱۲، ص۱۳۵</ref>
* حاشیه بر [[منتهی المقال]] [[ابوعلی حائری]] (متوفی 1216) در علم رجال.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج 16، ص 58؛آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون 320، 394</ref>
* حاشیه بر [[منتهی المقال]] [[ابوعلی حائری]] (متوفی ۱۲۱۶) در علم رجال.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۱۶، ص۵۸؛آقابزرگ طهرانی، مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال، ستون ۳۲۰، ۳۹۴</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}


==درگذشت==
==درگذشت==
 
وی در [[صفر]] ۱۲۹۷ق در [[نجف]] وفات یافت. در سوک او مجالس متعددی برگزار و در رثایش اشعار بسیاری سروده شد.<ref>آل محبوبه، ج ۲، ص۲۴۲ـ۲۴۳؛حرزالدین، ج ۲، ص۱۰۶</ref>
وی در [[صفر]] 1297ق در [[نجف]] وفات یافت. در سوک او مجالس متعددی برگزار و در رثایش اشعار بسیاری سروده شد.<ref>آل محبوبه، ج 2، ص 242ـ243؛حرزالدین ، ج 2، ص 106</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|30em}}
{{پانویس2}}


==منابع==
==منابع==
کاربر ناشناس