آیه ۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
←نکاتی در خصوص قلب، سمع و بصر
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
# «سمع» می‌تواند معنی مصدری داشته باشد و مصدر دلالت بر کم و زیاد هر دو می‌کند. | # «سمع» می‌تواند معنی مصدری داشته باشد و مصدر دلالت بر کم و زیاد هر دو می‌کند. | ||
# تنوع ادراکات قلبی و مشاهدات با چشم نسبت به مسموعات از نظر علوم تجربی، بیشتر است لذا قلوب و ابصار بصورت جمع و «سمع» به صورت مفرد آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۹۰–۹۱.</ref> | # تنوع ادراکات قلبی و مشاهدات با چشم نسبت به مسموعات از نظر علوم تجربی، بیشتر است لذا قلوب و ابصار بصورت جمع و «سمع» به صورت مفرد آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۹۰–۹۱.</ref> | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] درباره اختلاف تعبیر در آیه محل بحث که خداوند مهر زدن بر دل‌ها را به خودش نسبت داده، ولى پرده بر گوش و چشم داشتن را به خود كفار نسبت داده، و فرموده:(خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ) ترجمه:«خداوند بر دلهاى آنان، و بر شنوايى ايشان مُهر نهاده؛ و بر ديدگانشان پرده‌اى است» | |||
براین باور است که این اختلاف در تعبیر می‌فهماند که مرتبه‌ای از كفر از ناحيه خود کفار است، و آن اين مقدار بوده كه زير بار حق نمى‌رفته‌اند(وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ)، و مرتبه شديدترى را خدا به عنوان مجازات بر دلهاشان افكنده، در نتیجه اعمال آنان میان دو حجاب قرار دارد، يكى حجاب خودشان که کفرشان مانع از ایمان به حق شده است، و يكى حجابی است که خداوند پس از کفر و فسقشان برایشان قرارداده است. (خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ)<ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعيليان، ج۱، ص۵۱.</ref>طباطبایی هم‌چنین در ذیل آیه ۲۶ سوره بقر إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا در تکمیل این سخن گفته است: همان گونه که متقین دارای دو هدایت فطری و هدایت پس از نزول قرآن و پذیرش دین حق هستند؛ کفار و منافقان نیز داراى دو ضلالت و دو كورى هستند، يكى ضلالت و كورى اول، كه باعث اوصاف خبيثه مانند كفر و نفاق و غيره شد، دوم ضلالت و كورى‌اى كه ضلالت و كورى اولشان را بيشتر كرد، اولى را به خود آنان نسبت داد، و دومى را به خودش، كه به عنوان مجازات ضلالت و كورى‌شان را بيشتر كرد، و در خصوص كفار فرمود:(خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ، وَ عَلى سَمْعِهِمْ وَ عَلى أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ)، غشاوت را بخود آنان نسبت داد، و مهر زدن بر دلهاشان را بخودش. <ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعیلیان، ج۱، ص۴۵ و ۹۱. | |||
</ref> | |||
== معنای مُهر زدن خدا بر قلب کافر== | == معنای مُهر زدن خدا بر قلب کافر== | ||