قتیل العبرات: تفاوت میان نسخه‌ها

این لقب که به‌صورت '''قَتیلُ العَبَرَة''' نیز به کار می‌رود، منظور آن است که [[امام حسین(ع)]] شهیدی است که هم یادش گریه‌آور است <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۷۹.</ref> و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۸۱.</ref> و موجب احیای [[عاشورا]] است.{{مدرک}}

این لقب در احادیث [[امامان شیعه]] آمده است. امام حسین (ع) خود فرمود: أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایذکُرُنی مُؤمنٌ الا استَعبَرَ ترجمه: من کشته اشکم، هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند مگر آنکه اشک در چشمانش می‌آید.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۰۰ق، ص۱۱۸.</ref> در   روایت دیگری امام حسین(ع) فرمود: من کشته اشکهایم، با سختی و اندوه کشته می شوم و بر خدا شایسته است که هیچ اندوهگینی نزد من نیاید مگر آن که اندوهش را بزداید و او را شادمان به اهل خود برگرداند. <ref>الشیخ الصدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۹۸.</ref> [[امیرالمؤمنین(ع)]] در روایتی خطاب به [[امام حسین علیه‌السلام]]

فرمود: «یا عبرة کل مؤمن» ای اشک هر مؤمن، عرض کرد: پدر جان! مرا می‌گویی؟ فرمود: آری، فرزندم. <ref>قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۸.</ref>

السَّلَامُ عَلَی الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ السَّلَامُ عَلَی أَسِیرِ الْکُرُبَاتِ وَ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ.<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۱۱۳.</ref>

این صفت در [[زیارت‌نامه]]‌ها هم برای ایشان ذکر شده است. از جمله: و صل علی الحسین المظلوم، الشهید الرشید، قتیل العبرات و اسیر الکربات.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، زیارت مخصوص اول.</ref>

تعبیر قتیل‌العبرات در اشعار فارسی و عربی شاعران آیینی نیز بازتاب داشته و هر کس به نحوی آن را تشریح و در اشعارش بکار برده است.[[غلامرضا سازگار]] شاعر ومداح آئینی براین باور است که امام حسین(ع) فقط کشته اشک نیست و از همه این مسائل بالاتر است و او تنها کشته خود خداست. اما در عین حال، کشته اشک هم هست ولی اشکی که بصیرت‌افزا و معرفت‌بخش باشد. <ref>https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/07/14/1205156/شرح-دو-دیدگاه-درباره-قتیل-العبرات-امام-حسین-ع-کشته-کدام-اشک-هاست</ref>{{یاد| سازگار در معرفی این اشک این‌گونه سروده است:{{شعر}}{{ب|اشکی که دهد جوش به خون بدن ما|