سید اسدالله مدنی: تفاوت میان نسخهها
←زندگینامه و تحصیلات
(←منابع) |
|||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==زندگینامه و تحصیلات== | ==زندگینامه و تحصیلات== | ||
سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۲ش، در آذرشهر از توابع [[تبریز]] به دنیا آمد<ref>قیصری، شقایق در محراب، ۱۳۸۵ش، ص۱۳.</ref> در چهار سالگی مادر و در ۱۶ سالگی پدر را که آقا میر علی نام داشت از دست داد. علوم مقدماتی دینی را نزد میرزا محمد حسن منطقی و میرزا محسن میرغفاری از علمای آذرشهر آموخته و برای ادامه تحصیلات عازم [[حوزه علمیه قم]] شد. اسدالله مدنی دورس سطح حوزه را نزد [[سید محمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سید شهابالدین مرعشی نجفی]] آموخت و همزمان فلسفه، عرفان و اخلاق را نزد امام خمینی آموخت<ref>عقیقی بخشایشی، مفاخر آذربایجان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۹۱.</ref> و سپس در [[درس خارج|درس خارج فقه و اصول]] [[سید محمد حجت کوهکمری]] و [[سید محمدتقی خوانساری]] حاضر شد.<ref> آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، زندگینامهی آیتالله مدنی، کد ۳۳۱۴.</ref> | سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۲ش، در آذرشهر از توابع [[تبریز]] به دنیا آمد<ref>قیصری، شقایق در محراب، ۱۳۸۵ش، ص۱۳.</ref> در چهار سالگی مادر و در ۱۶ سالگی پدر را که آقا میر علی نام داشت از دست داد. علوم مقدماتی دینی را نزد میرزا محمد حسن منطقی و میرزا محسن میرغفاری از علمای آذرشهر آموخته و برای ادامه تحصیلات عازم [[حوزه علمیه قم]] شد. اسدالله مدنی دورس سطح حوزه را نزد [[سید محمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سید شهابالدین مرعشی نجفی]] آموخت<ref>گلزاده، شهید اخلاق و فضیلت، ۱۳۸۲ش، ص۷۷.</ref> و همزمان فلسفه، عرفان و اخلاق را نزد امام خمینی آموخت<ref>عقیقی بخشایشی، مفاخر آذربایجان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۹۱.</ref> و سپس در [[درس خارج|درس خارج فقه و اصول]] [[سید محمد حجت کوهکمری]] و [[سید محمدتقی خوانساری]] حاضر شد.<ref> آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، زندگینامهی آیتالله مدنی، کد ۳۳۱۴.</ref> | ||
سپس در سال [[سال ۱۳۲۳ هجری شمسی|۱۳۲۳ هجری شمسی]] برای ادامه تحصیل، به [[نجف]] مهاجرت کرد و از درس درس خارج فقه و اصول [[سید محسن حکیم]]، [[سید عبدالهادی شیرازی]]، سید ابوالقاسم خویی و امام خمینی بهره جست. | سپس در سال [[سال ۱۳۲۳ هجری شمسی|۱۳۲۳ هجری شمسی]] برای ادامه تحصیل، به [[نجف]] مهاجرت کرد و از درس درس خارج فقه و اصول [[سید محسن حکیم]]، [[سید عبدالهادی شیرازی]]، سید ابوالقاسم خویی و امام خمینی بهره جست. |