جنابت: تفاوت میان نسخه‌ها
←معناشناسی
| خط ۶: | خط ۶: | ||
جنابت در لغت به معنای دور شدن است و در اصطلاح [[فقه]] به معنای ایجاد حالتی برای انسان است که موجب دوری او از احکام پاکان می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۳</ref> به شخصی که چنین حالتی به او دست داده «جُنُب» گفته می‌شود. کتاب‌های فقهی از جنابت در باب‌های [[طهارت]]، [[نماز]] و [[روزه]] بحث می‌کنند. | جنابت در لغت به معنای دور شدن است و در اصطلاح [[فقه]] به معنای ایجاد حالتی برای انسان است که موجب دوری او از احکام پاکان می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۳</ref> به شخصی که چنین حالتی به او دست داده «جُنُب» گفته می‌شود. کتاب‌های فقهی از جنابت در باب‌های [[طهارت]]، [[نماز]] و [[روزه]] بحث می‌کنند. | ||
به برخی احکام جنابت در [[قرآن]] | به برخی احکام جنابت در [[قرآن]] آیه ۴۳ [[سوره نساء]] {{یاد|یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقْرَ‌بُوا الصَّلَاةَ وَأَنتُمْ سُکارَ‌یٰ حَتَّیٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِ‌ی سَبِیلٍ حَتَّیٰ تَغْتَسِلُوا وَإِن کنتُم مَّرْ‌ضَیٰ أَوْ عَلَیٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنکم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَیمَّمُوا صَعِیدًا طَیبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکمْ وَأَیدِیکمْ إِنَّ اللَّـهَ کانَ عَفُوًّا غَفُورً‌ا﴿۴۳﴾ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا زمانی که بدانید چه می‌گویید؛ و [نیز] در حال جنابت [وارد نماز نشوید] -مگر اینکه راهگذر باشید- تا غسل کنید؛ و اگر بیمارید یا در سفرید یا یکی از شما از قضای حاجت آمد یا با زنان آمیزش کرده‌اید و آب نیافته‌اید، پس بر خاکی پاک تیمم کنید، و صورت و دستهایتان را مسح نمایید، که خدا بخشنده و آمرزنده است.}} | ||
و آیه ۶ [[سوره مائده]] {{یاد|یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَی الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَأَیدِیکمْ إِلَی الْمَرَ‌افِقِ وَامْسَحُوا بِرُ‌ءُوسِکمْ وَأَرْ‌جُلَکمْ إِلَی الْکعْبَینِ وَإِن کنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُ‌وا وَإِن کنتُم مَّرْ‌ضَیٰ أَوْ عَلَیٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنکم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَیمَّمُوا صَعِیدًا طَیبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکمْ وَأَیدِیکم مِّنْهُ مَا یرِ‌یدُ اللَّـهُ لِیجْعَلَ عَلَیکم مِّنْ حَرَ‌جٍ وَلَـٰکن یرِ‌یدُ لِیطَهِّرَ‌کمْ وَلِیتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیکمْ لَعَلَّکمْ تَشْکرُ‌ونَ﴿۶﴾: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون به [عزم] نماز برخیزید، صورت و دستهایتان را تا آرنج بشویید؛ و سر و پاهای خودتان را تا برآمدگی پیشین [هر دو پا] مسح کنید؛ و اگر جنب‌اید خود را پاک کنید [=غسل نمایید]؛ و اگر بیمار یا در سفر بودید، یا یکی از شما از قضای حاجت آمد، یا با زنان نزدیکی کرده‌اید و آبی نیافتید؛ پس با خاک پاک تیمّم کنید، و از آن به صورت و دستهایتان بکشید. خدا نمی‌خواهد بر شما تنگ بگیرد، لیکن می‌خواهد شما را پاک، و نعمتش را بر شما تمام گرداند، باشد که سپاس [او] بدارید.}} | |||
اشاره شده و حدود ۴۰۰ [[حدیث|روایت]] (در دو کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]]) نیز جزئیات احکام آن را بیان کرده‌اند. | |||
در احادیث، جنابت نوعی ناپاکی روحی تعبیر شده که به همین دلیل بهتر است جُنُب نزد [[احتضار|مُحتضر]] (کسی که در حال جان دادن است) نرود، در اتاقی که جنب حاضر است [[نماز]] نخوانند و شخص با چنین حالتی نخوابد چرا که در خواب، روح او با همین ناپاکی به آسمان بالا می‌رود. این ناپاکی با [[غسل]] جنابت از بین می‌رود. | در احادیث، جنابت نوعی ناپاکی روحی تعبیر شده که به همین دلیل بهتر است جُنُب نزد [[احتضار|مُحتضر]] (کسی که در حال جان دادن است) نرود، در اتاقی که جنب حاضر است [[نماز]] نخوانند و شخص با چنین حالتی نخوابد چرا که در خواب، روح او با همین ناپاکی به آسمان بالا می‌رود. این ناپاکی با [[غسل]] جنابت از بین می‌رود. | ||