Automoderated users، confirmed
۷٬۲۴۹
ویرایش
imported>Naimi (←منابع: بهبود/اضافه کردن منبع) |
جز (←اساتید: ویکیسازی) |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
کوه کمری در ۱۳۳۰ق/۱۲۹۱ش برای ادامه تحصیل به [[نجف]] رفت. در نجف، [[فقه]] و اصول و [[حدیث]] و [[رجال]] را نزد [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[سید محمد فیروزآبادی]]، [[عبدالکریم حائری]]، [[محمدحسین نائینی|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[آقا ضیاء عراقی|ضیاءالدین عراقی]]<ref>نگاه کنید: علماء معاصرین، خیابانی، ص ۲۱۵.</ref> [[سید محمد کاظم طباطبائی یزدی]]، [[سید ابوتراب خوانساری]]، [[محمدحسین نائینی]]، [[آقا ضیا عراقی|آقا ضیاء عراقی]]، [[علی قوچانی]] و [[شیخعلی گنابادی]] فراگرفت. ریاضیات و نجوم را نیز در نجف از [[حیدرقلی سردار کابلی|حیدرقلیخان سردار کابلی]] آموخت. وی در ایام تحصیل در نجف به بیماری سختی مبتلا شد و به توصیه پدرش به [[تبریز]] بازگشت، اما پس از مدتی دوباره به نجف رفت و علاوه بر ادامه تحصیل، به تدریس نیز پرداخت.<ref>مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۳-۲۴</ref><ref>المسلسلات فی الاجازات، ج ۲، ص ۴۲۶</ref> | کوه کمری در ۱۳۳۰ق/۱۲۹۱ش برای ادامه تحصیل به [[نجف]] رفت. در نجف، [[فقه]] و اصول و [[حدیث]] و [[رجال]] را نزد [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[سید محمد فیروزآبادی]]، [[عبدالکریم حائری]]، [[محمدحسین نائینی|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[آقا ضیاء عراقی|ضیاءالدین عراقی]]<ref>نگاه کنید: علماء معاصرین، خیابانی، ص ۲۱۵.</ref> [[سید محمد کاظم طباطبائی یزدی]]، [[سید ابوتراب خوانساری]]، [[محمدحسین نائینی]]، [[آقا ضیا عراقی|آقا ضیاء عراقی]]، [[علی قوچانی]] و [[شیخعلی گنابادی]] فراگرفت. ریاضیات و نجوم را نیز در نجف از [[حیدرقلی سردار کابلی|حیدرقلیخان سردار کابلی]] آموخت. وی در ایام تحصیل در نجف به بیماری سختی مبتلا شد و به توصیه پدرش به [[تبریز]] بازگشت، اما پس از مدتی دوباره به نجف رفت و علاوه بر ادامه تحصیل، به تدریس نیز پرداخت.<ref>مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۳-۲۴</ref><ref>المسلسلات فی الاجازات، ج ۲، ص ۴۲۶</ref> | ||
وی از برخی استادان خود [[اجازه روایت]] داشت، از جمله از پدرش، آقاضیاء عراقی ، شیخ الشریعه اصفهانی، سیدابوتراب خوانساری، [[عبداللّه مامقانی]]، [[سیدحسن صدر]]، [[شیخ محمدباقر بیرجندی]]، حاجشیخعبدالکریم حائری یزدی و محمدحسین کاشفالغطاء. وی از [[میرزای نائینی]]، شریعت اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و برخی دیگر از استادانش نیز گواهی اجتهاد دریافت نمود.<ref>مدرستبریزی، ج ۲، ص ۲۴</ref><ref>المسلسلات فی الاجازات، ج ۲، ص ۴۲۷</ref> | وی از برخی استادان خود [[اجازه روایت]] داشت، از جمله از پدرش، آقاضیاء عراقی ، شیخ الشریعه اصفهانی، سیدابوتراب خوانساری، [[عبداللّه مامقانی]]، [[سیدحسن صدر]]، [[محمد باقر قائنی بیرجندی|شیخ محمدباقر بیرجندی]]، حاجشیخعبدالکریم حائری یزدی و محمدحسین کاشفالغطاء. وی از [[میرزای نائینی]]، شریعت اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و برخی دیگر از استادانش نیز گواهی اجتهاد دریافت نمود.<ref>مدرستبریزی، ج ۲، ص ۲۴</ref><ref>المسلسلات فی الاجازات، ج ۲، ص ۴۲۷</ref> | ||
تحصیلات خود را نخست در آذربایجان در نزد پدر آغاز کرد. سپس به [[نجف|نجف اشرف]] رفت و از درس [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[سید محمد فیروزآبادی]]، [[عبدالکریم حائری]]، [[میرزا حسن نائینی]] و [[آقا ضیاء عراقی|ضیاءالدین عراقی]] استفاده کرد.<ref>علماء معاصرین، خیابانی، ص ۲۱۵.</ref> در اثر بدی آب و هوای نجف و ضعف جسمی، ناچار در سال [[۱۳۴۹ (قمری)|۱۳۴۹]] به قم مهاجرت کرد و از سوی [[آیت الله حائری]] برای اقامه نماز در [[حرم حضرت معصومه]] مأموریت یافت. | تحصیلات خود را نخست در آذربایجان در نزد پدر آغاز کرد. سپس به [[نجف|نجف اشرف]] رفت و از درس [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[سید محمد فیروزآبادی]]، [[عبدالکریم حائری]]، [[میرزا حسن نائینی]] و [[آقا ضیاء عراقی|ضیاءالدین عراقی]] استفاده کرد.<ref>علماء معاصرین، خیابانی، ص ۲۱۵.</ref> در اثر بدی آب و هوای نجف و ضعف جسمی، ناچار در سال [[۱۳۴۹ (قمری)|۱۳۴۹]] به قم مهاجرت کرد و از سوی [[آیت الله حائری]] برای اقامه نماز در [[حرم حضرت معصومه]] مأموریت یافت. |