همسران پیامبر(ص): تفاوت میان نسخهها
←حرمت اهانت به همسران پیامبر
(←منابع) |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
همسران پیامبر(ص) به زنان پیامبر اسلام اشاره دارد که با استناد به آیه «وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ؛ همسران او، مادران آنها (مؤمنان) هستند.»<ref> سوره احراب، آیه۶.</ref> به [[ام المؤمنین|اُمُّ الْمُؤْمِنین]] (مادر مؤمنان) ملقب شدند.<ref> نگاه کنید به سوره احزاب، آیه۶.</ref> در قرآن، احکام و دستورهای خاصی درباره آنان آمده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره احزاب، آیات ۲۸-۳۴ و ۵۳و ۵۴.</ref> | همسران پیامبر(ص) به زنان پیامبر اسلام اشاره دارد که با استناد به آیه «وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ؛ همسران او، مادران آنها (مؤمنان) هستند.»<ref> سوره احراب، آیه۶.</ref> به [[ام المؤمنین|اُمُّ الْمُؤْمِنین]] (مادر مؤمنان) ملقب شدند.<ref> نگاه کنید به سوره احزاب، آیه۶.</ref> در قرآن، احکام و دستورهای خاصی درباره آنان آمده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره احزاب، آیات ۲۸-۳۴ و ۵۳و ۵۴.</ref> | ||
=== حرمت اهانت به همسران پیامبر=== | === حرمت اهانت به همسران پیامبر=== | ||
همه مسلمانان به [[پاکدامنی]] همسران پیامبر باور دارند. با این حال برخی از [[وهابیان]] به [[شیعیان]] نسبت میدهند که آنان به همسران پیامبر نسبت ناروا میدهند. هرچند عالمان شیعه و برخی از اهلسنت به عملکرد برخی از همسران پیامبر در حوادث پس از رحلت پیامبر مانند نقش عایشه در شکلگیری [[جنگ جمل]] و دشمنی او با امام علی(ع) انتقاد دارند<ref>نگاه کنید به حسینی فیروزآبادی، سبعة من السلف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۸-۲۶۹.</ref> اما به هیچ یک از همسران پیامبر نسبت ناروا نداده و اهانت به آنان را جایز نمیدانند.<ref>میلان نورانی، «بررسی دیدگاه علمای شیعه، در مورد همسران پیامبر»، ص۵۶-۵۸.</ref> به عنوان نمونه [[سید مرتضی]] متکلم شیعه قرن پنجم قمری آلودگی همسران پیامبران به [[فحشا]] را با [[عصمت پیامبران]] ناسازگار میداند؛ زیرا به اعتقاد [[امامیه]]، [[پیامبران]] از هر آنچه که مایه نفرت و دوری مردم از آنها باشد، مصوناند.<ref>سید مرتضی، امالی، ۱۹۹۸م، ج۱، ص۵۰۳.</ref> [[شیخ طوسی]] نیز در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر تبیان]] تصریح کرده به این که هیچ یک از همسران پیامبران ناپاک دامن نبودهاند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۴۹۵. | همه مسلمانان به [[پاکدامنی]] همسران پیامبر باور دارند. با این حال برخی از [[وهابیان]] به [[شیعیان]] نسبت میدهند که آنان به همسران پیامبر نسبت ناروا میدهند. هرچند عالمان شیعه و برخی از اهلسنت به عملکرد برخی از همسران پیامبر در حوادث پس از رحلت پیامبر مانند نقش عایشه در شکلگیری [[جنگ جمل]] و دشمنی او با امام علی(ع) انتقاد دارند<ref>نگاه کنید به حسینی فیروزآبادی، سبعة من السلف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۸-۲۶۹.</ref> اما به هیچ یک از همسران پیامبر نسبت ناروا نداده و اهانت به آنان را جایز نمیدانند.<ref>میلان نورانی، «بررسی دیدگاه علمای شیعه، در مورد همسران پیامبر»، ص۵۶-۵۸.</ref> به عنوان نمونه [[سید مرتضی]] متکلم شیعه قرن پنجم قمری آلودگی همسران پیامبران به [[فحشا]] را با [[عصمت پیامبران]] ناسازگار میداند؛ زیرا به اعتقاد [[امامیه]]، [[پیامبران]] از هر آنچه که مایه نفرت و دوری مردم از آنها باشد، مصوناند.<ref>سید مرتضی، امالی، ۱۹۹۸م، ج۱، ص۵۰۳.</ref> [[شیخ طوسی]] نیز در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر تبیان]] تصریح کرده به این که هیچ یک از همسران پیامبران ناپاک دامن نبودهاند زیرا این کار هم باعث گریز مردم از پیامبر میشود و هم مایه ننگ و عار اوست و بدون شک هر کس چنین سخن غیر عالمانه را بگوید و چنین تهمتی بزند خطای بزرگی مرتکب گشته است.<ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۴۹۵. | ||
</ref> این در حالی است که برخی از دانشمندان اهل سنت امکان ارتکاب فحشا درباره برخی از همسران پیامبران و نیز وقوعش را مطرح کردهاند.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۴، ص۷۲۹.</ref> | </ref> این در حالی است که برخی از دانشمندان اهل سنت امکان ارتکاب فحشا درباره برخی از همسران پیامبران و نیز وقوعش را مطرح کردهاند.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۴، ص۷۲۹.</ref> | ||
همچنین [[آیتالله خامنهای]] رهبر جمهوری اسلامی ایران [[فتوای حرمت اهانت به مقدسات اهل سنت]] را درباره حرمت اهانت به نمادهای اهلسنت و همسران پیامبر اسلام(ص) صادر کرده است.<ref>[https://www.magiran.com/article/2162589 «استقبال جهان اسلام از استفتای جدید آیتالله خامنهای»]، روزنامه رسالت، ۱۱ مهر ۱۳۸۹ش، ص۳.</ref> | همچنین [[آیتالله خامنهای]] رهبر جمهوری اسلامی ایران [[فتوای حرمت اهانت به مقدسات اهل سنت]] را درباره حرمت اهانت به نمادهای اهلسنت و همسران پیامبر اسلام(ص) صادر کرده است.<ref>[https://www.magiran.com/article/2162589 «استقبال جهان اسلام از استفتای جدید آیتالله خامنهای»]، روزنامه رسالت، ۱۱ مهر ۱۳۸۹ش، ص۳.</ref> |