قیام متصل به رکوع: تفاوت میان نسخه‌ها

شخص نمازگزار باید هر یک از قیام های واجبی که در نماز است از جمله قیام متصل به رکوع را با شرایط خاصی انجام دهد تا قیام صدق کند و نماز صحیح واقع شود، آن شرایط عبارتند از:

نمازگزار در حال قیام راه نرود و جابه جا نشود و بدن را حرکت ندهد و به طرفی خم نشود و تکیه ندهد مگر از روی اضطرار یا فراموشی و سهو که اشکالی ندارد. و باید در حال قیام آرامش خود را حفظ کند.<ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۰، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۲. امام خمینی، توضیح المسائل،‌۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۱. توضیح المسائل آیت الله سیستانی مسئله ۱۲۵۳.</ref> اگر در قیام متصل به رکوع، از روی فراموشی بدن را حرکت دهد، یا به ‏‎‎‏طرفی خم شود،یا به جایی تکیه کند، هر چند از روی فراموشی هم باشد، بنابر احتیاط ‏‎ ‎‏واجب، باید نماز را تمام کند و دوباره بخواند.‏<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،‌۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۲.</ref>  

باید در موقع ایستادن، هر دو پا روی زمین باشد،ولی لازم نیست ‏‎‎‏سنگینی بدن روی هر دو پا باشد و اگر روی یک پا هم باشد اشکال ندارد.‏<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،‌۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۳.</ref>

کسی که می‌تواند درست بایستد،اگر پاها را خیلی گشاد بگذارد که به ‏‎ ‎‏حال ایستادن معمولی نباشد نمازش باطل است.‏<ref>امام خمینی، توضیح المسائل،‌۱۳۹۲ش، ص۱۷۳، مسئله ۹۶۴.</ref>

 

در قیام نباید فاصله بین دو پا به اندازه ای زیاد باشد که از صدق عنوان قیام خارج شود و نباید به صورت غیر متعارف پاها باز باشند هر چند قیام بر آن صدق کند.<ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۲، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۳.</ref> و همچنین باید بر روی هر دو قدم بایستد نه بر یک قدم و نه بر انگشتان و نه بر پاشنه ها.<ref>موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۷۱، کتاب الصلاة، القول فی القیام، مسالة۴.</ref>

 

امام خمینی در جواب سوالی از قیام متصل به رکوع شخصی که نشسته نماز می خواند نوشته است باید از حالت نشسته به رکوع برود.<ref>استفتائات امام خمینی (س)ج۲، ص۱۲۰.</ref>