پرش به محتوا

آیه ۳۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
}}
}}


'''آیه ۳۵ سوره بقره'''، اشاره به سکونت [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم(ع)]] و همسرش در بهشت و نهی از نزدیکی به [[شجره ممنوعه|درخت ممنوعه]] دارد. در این آیه خداوند به آنان امر می‌کند که از هرچه در [[بهشت]] می‌خواهند بخورند اما به «این درخت» نزدیک نشوند که از ظالمان خواهند بود. مفسران در این مورد که منظور از بهشت در این آیه چیست اختلاف کرده‌اند؛ عده‌ای آن را بهشت موعود می‌دانند، برخی آن را باغی در زمین و عده‌ای آن را باغی دنیایی در جایی غیر از زمین تفسیر کرده‌اند.
'''آیه ۳۵ سوره بقره'''، اشاره به سکونت [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم(ع)]] و همسرش در بهشت و نهی از نزدیکی به [[شجره ممنوعه|درخت ممنوعه]] دارد. در این آیه خداوند به آنان امر می‌کند که از هرچه در [[بهشت]] می‌خواهند بخورند اما به «این درخت» نزدیک نشوند که از ظالمان خواهند بود. مفسران در این مورد که منظور از بهشت در این آیه چیست نظرات مختلفی دارند؛ عده‌ای آن را بهشت موعود می‌دانند، برخی آن را باغی در زمین و عده‌ای آن را باغی دنیایی در جایی غیر از زمین تفسیر کرده‌اند.


مفسران گفته‌اند نهی از نزدیکی به درخت، [[نهی ارشادی]] بوده و نه [[نهی مولوی]] که مخالفت با آن معصیت باشد. در تفاسیر آمده که آن درخت ممنوعه، خوشه گندم یا درخت انجیر یا درخت انگور بوده است.
مفسران گفته‌اند نهی از نزدیکی به درخت، [[نهی ارشادی]] بوده و نه [[نهی مولوی]] که مخالفت با آن معصیت باشد. در تفاسیر آمده که آن درخت ممنوعه، خوشه گندم یا درخت انجیر یا درخت انگور بوده است.