پرش به محتوا

لبابه دختر حارث بن حزن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (←‏مادر رضاعی امام حسین(ع): تغییر ساختار و ویرایش و حذف برخی مطالب)
خط ۶۴: خط ۶۴:
===فرزندان===
===فرزندان===
ام فضل هفت فرزند برای [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]] به دنیا آورد<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹.</ref> شش پسر به نام‌های [[فضل بن عباس|فضل]]، [[عبدالله بن عباس|عبدالله]]، معبد، [[عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب|عبیدالله]]، قثم و عبدالرحمن<ref>ابن‌حبیب، المحبر، بیروت، ص۴۰۹؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۴۷؛ ابن‌سیدالناس، عیون الأثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۲؛ نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۴۹۵.</ref> و دختری به نام ام حبیب<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷.</ref>. ادعا شده وی مادر بیشتر فرزندان عباس<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸.</ref> و حتی تمام [[بنی‌عباس]]<ref>احمدی میانجی، مکاتیب الأئمة، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۱۶.</ref> بود. برخی از محققان در مدح او آورده‌اند که برای عباس شش مرد به دنیا آورد که هیچ زنی مانند آنها نیاورده است.<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸؛ ابن‌اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۲۵۳؛ نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۴۹۵.</ref>
ام فضل هفت فرزند برای [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]] به دنیا آورد<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹.</ref> شش پسر به نام‌های [[فضل بن عباس|فضل]]، [[عبدالله بن عباس|عبدالله]]، معبد، [[عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب|عبیدالله]]، قثم و عبدالرحمن<ref>ابن‌حبیب، المحبر، بیروت، ص۴۰۹؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۴۷؛ ابن‌سیدالناس، عیون الأثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۲؛ نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۴۹۵.</ref> و دختری به نام ام حبیب<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷.</ref>. ادعا شده وی مادر بیشتر فرزندان عباس<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸.</ref> و حتی تمام [[بنی‌عباس]]<ref>احمدی میانجی، مکاتیب الأئمة، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۱۶.</ref> بود. برخی از محققان در مدح او آورده‌اند که برای عباس شش مرد به دنیا آورد که هیچ زنی مانند آنها نیاورده است.<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸؛ ابن‌اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۲۵۳؛ نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۴۹۵.</ref>
* فضل بن عباس بزرگترین فرزند لبابه بود به همین دلیل به‌ ام‌فضل شهرت یافت.<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸.</ref> فضل را زیباروی<ref>ابن‌سیدالناس، عیون الأثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۳.</ref> و صاحب فضل و دانش و از خواص [[فهرست اصحاب امام علی(ع)|یاران امام علی(ع)]] دانسته‌اند که در جنگ‌های آن حضرت نیز شرکت داشت.<ref>غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref>
* فرزند دیگرش، عبداللّه بن عباس بود که عالم<ref>ابن‌سیدالناس، عیون الأثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۲.</ref> و [[مجتهد|فقیه]]<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸.</ref> [[بنی‌هاشم]]<ref>غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> قلمداد شده و او را از ارادتمندان به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] دانسته‌اند.<ref>غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> گفته شده است که پیامبر(ص) دو مرتبه برای کسب حکمت و معرفت او دعا کرد.<ref>عزیزی، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، ۱۴۳۰ق، ج۲، ص۷۱.</ref>
* فرزند دیگرش عبیدالله نیز که در منابع فردی سخاوتمند دانسته شده<ref>ابن‌سیدالناس، عیون الأثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۲؛ عزیزی، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۵۳۸.</ref> از راویان حدیث پیامبر(ص) بود.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۹۱.</ref> وی در جریان درگیری [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]]، فرمانده سپاه امام بود؛ اما با گرفتن [[رشوه]] به معاویه پیوست.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، بیروت، ص۷۱.</ref>
* قثم بن عباس نیز صحابی پیامبر(ص) بود<ref>عزیزی، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، ۱۴۳۰ق، ج۲، ص۲۵۶.</ref> و در تدفین پیامبر(ص) در کنار امام علی(ع) حضور داشت و آخرین نفری بود که از قبر پیامبر(ص) بیرون آمد.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۹۱.</ref> وی والی [[مکه]] در زمان امام علی(ع) بود و در زمان معاویه به همراه سعید بن عثمان به [[سمرقند]] رفت و در آنجا کشته و دفن شد.<ref>امینی، أصحاب أمیرالمؤمنین(ع)، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۷۴.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۹

ویرایش