آیه ۲۵۹ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

[[اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی]] در [[تفسیر راهنما (کتاب)|تفسیر رهنما]]، به امکان زنده شدن مردگان در دنیا اشاره می‌کند و اینکه این آیه به [[معاد جسمانی|جسمانی بودن معاد]] و حیات مجدد انسانها در [[قیامت]] اشاره دارد. <ref>هاشمی رفسنجانی، تفسیر راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۲۰۲.</ref> به نظر [[محسن قرائتی]] این آیه را از جمله آیات مربوط به [[رجعت]] و زنده شدن مردگان در همین دنیا و قبل از [[قیامت]] است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۲۵.</ref>

طبق نظریه مشهور، واقعه ذکر شده در آیه، برای [[عزیر (پیامبر)|حضرت عُزَیر]] رخ داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۹۵.</ref> بر اساس برخی احادیث حضرت عزیر در آن هنگام جوانی سی ساله<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۹۹.</ref> یا مردی پنجاه ساله بوده است.<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۴.</ref> با این حال در روایت دیگری او [[ارمیا (پیامبر)|حضرت امریا]]<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۸۶.</ref> و در برخی دیگر [[حضرت خضر]] معرفی شده است.<ref>ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۵۲۷.</ref>

مطابق این آیه خداوند با فرد مورد اشاره، سخن گفته و آن فرد با وحی مأنوس بوده است؛ ازاین‌رو علامه طباطبایی چنین برداشت کرده، که آن فرد قطعا پیامبر بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۶۳.</ref> اما سید محمدحسین فضل‌الله این دلیل علامه را ناکافی دانسته است.<ref>فضل‌الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۵، ص۷۲.</ref> به گفته علامه طباطبایی، ذکر نشدن نام فرد در آیه به این دلیل بوده که خداوند زنده کردن مردگان را کاری ساده نشان دهد؛ زیرا مردم زنده‌شدن مردگان را کاری شگفت‌انگیز و ناشدنی می‌پندارند، اما خداوند با ذکر نکردن جزئیات واقعه، آن را کاری بی‌اهمیت نشان می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۶۰.</ref>

آیه ۲۵۹ سوره بقره و نیز [[آیه ۲۶۰ سوره بقره|آيه ۲۶۰ این سوره]]  پیرامون معاد گفتگو می‌شود به طوری که هدایت از طریق نمایش و به صورت محسوس و عملی بوده است.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹۷۳م، ج۲، ص۳۵۹.</ref> در آيه ۲۵۹ ماجرای زنده شدن یک انسان و در آیه بعدی زنده شدن [[چهار مرغ ابراهیم]] نقل شده است. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] معتقد است این آیه عطف به [[آیه ۲۵۸ سوره بقره]] است که درباره میراندن و زنده‌کردن از سوی خدا در آن سخن گفته شده است. به گفته طبرسی شخص مورد اشاره در داستان «[[عزیر (پیامبر)|عُزَیر]]» از [[پیامبران]] [[بنی‌اسرائیل]] است.<ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ۱۳۵۰ش، ص۶۴۰.</ref> او هم‌چنین قریه‌ای که این واقعه رخ داده است را [[بیت‌المقدس]] دانسته است.<ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ۱۳۵۰ش، ص۶۳۹.</ref>

== نکات اعتقادی آیه ==