نیت: تفاوت میان نسخهها
←جایگاه
(←جایگاه) |
(←جایگاه) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
برخی از احادیث، در مقایسه نیت و عمل، نیت را اصل، شالوده و برتر از اعمال معرفی کرده<ref>کلینی، اصول کافی، ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی، ۱۳۶۹ش، ج۳، ص۱۳۴.</ref> و اعمال را ثمره نیتها دانستهاند.<ref>ری شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۵۷۹.</ref> همچنین ذکر کردند که [[پاداش|پاداش الهی]]، شامل نیت بدون عمل نیز میشود.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۲.</ref>بر اساس روایتی از [[امام علی (ع)]]، اعمال بندگان، دارای مراتب و درجههایی متفاوت هستند و «نیت»، تعیین کننده میزان ارزش اعمال اخلاقی و عبادی انسانهاست.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۳.</ref> | برخی از احادیث، در مقایسه نیت و عمل، نیت را اصل، شالوده و برتر از اعمال معرفی کرده<ref>کلینی، اصول کافی، ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی، ۱۳۶۹ش، ج۳، ص۱۳۴.</ref> و اعمال را ثمره نیتها دانستهاند.<ref>ری شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۵۷۹.</ref> همچنین ذکر کردند که [[پاداش|پاداش الهی]]، شامل نیت بدون عمل نیز میشود.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۲.</ref>بر اساس روایتی از [[امام علی (ع)]]، اعمال بندگان، دارای مراتب و درجههایی متفاوت هستند و «نیت»، تعیین کننده میزان ارزش اعمال اخلاقی و عبادی انسانهاست.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۳.</ref> | ||
در [[اخلاق|علم اخلاق]]، نیت، اساس ارزش اخلاقی و منشأ خوبی و بدی کارهای انسان معرفی شده است.<ref>آرانی، «جایگاه نیت در تفاوت بنیادین فقه و اخلاق»، ص۱۶۶.</ref> دانشمندان اخلاق معتقدند [[تَجَرّی]] و قصد [[گناه]] (بدون اینکه آن کار را انجام دهد) هرچند در [[فقه]] حرام نیست؛<ref>طباطبایی یزدی، حاشیه مکاسب، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۴.</ref> ولی از جهت [[اخلاق|اخلاقی]] کاری ناپسند شمرده میشود.<ref>طباطبایی یزدی، حاشیه مکاسب، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۴.</ref> | در [[اخلاق|علم اخلاق]]، نیت، اساس ارزش اخلاقی و منشأ خوبی و بدی کارهای انسان معرفی شده است.<ref>آرانی، «جایگاه نیت در تفاوت بنیادین فقه و اخلاق»، ص۱۶۶.</ref> دانشمندان اخلاق معتقدند [[تَجَرّی]] {{یاد|تجرّى در اصطلاح عبارت است از مخالفت عملى با حكم الزامى مولا اعم از واجب يا حرام به اعتقاد انجام دهنده؛ در حالى كه پندار وى بر خلاف واقع بوده و در حقيقت مخالفتى صورت نگرفته است، مانند كسى كه آب را به گمان شراب بودن بنوشد، سپس معلوم گردد كه آن مايع، آب بوده است نه شراب. موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۵۸.}} | ||
و قصد [[گناه]] (بدون اینکه آن کار را انجام دهد) هرچند در [[فقه]] حرام نیست؛<ref>طباطبایی یزدی، حاشیه مکاسب، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۴.</ref> ولی از جهت [[اخلاق|اخلاقی]] کاری ناپسند شمرده میشود.<ref>طباطبایی یزدی، حاشیه مکاسب، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۴.</ref> | |||
==نیت در عبادات == | ==نیت در عبادات == |