آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه خیرالبریه از [[فضایل امام علی(ع)]] به شمار می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳.</ref> از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده این آیه درباره امام علی(ع) نازل شده است.<ref>نگاه کنید به حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۷۳؛ شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۰، ص۲۷.</ref> به‌گفته عالمان شیعه، امام علی در [[شورای شش‌نفره]] برای اثبات حقانیت خود به این آیه و [[اسباب نزول|شأن‌نزول]] آن درباره خود استناد کرده است.<ref>طبری، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۵۴؛ استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۸۰۳.</ref>

یکی از نکات تفسیری‌ای که مفسران از آیه برداشت کرده‌اند این است که انسان‌های باایمان و صالح بر فرشتگان هم برتری دارند؛ زیرا واژه «البریه» در عبارت «خیرالبریه» (بهترینِ آفریدگان) شامل همه مخلوقات می‌شود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۳۴۰؛‌ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۰۹.</ref>

بر پایه برخی روایات، آیه خیرالبریه در حالی نازل شد که پیامبر در [[مکه]] در [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] بود.<ref>حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۶۷.</ref> به نوشته [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] این مسئله منافاتی با [[مکی/مدنی|مدنی‌بودن]] سوره ندارد؛ چراکه ممکن است سوره مدنی باشد و این آیه در سفرهایی که پیامبر(ص) از مدینه به مکه داشته نازل شده باشد.<ref> نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۲.</ref>