Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰
ویرایش
خط ۷: | خط ۷: | ||
=== لقب حضرت مهدی=== | === لقب حضرت مهدی=== | ||
بر اساس برخی روایات منظور از بقیة اللّه، [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] است؛ از جمله از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] نقل شده که منظور از بقیة | بر اساس برخی روایات منظور از بقیة اللّه، [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] است؛ از جمله از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] نقل شده که منظور از بقیة اللّه، امام مهدی است.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref> همچنین بر پایه روایتی، [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق]] در پاسخ به این سؤال که مردم حضرت مهدی را [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] خطاب میکنند، امیرالمؤمنین را لقب مخصوص علی بن ابیطالب دانسته و از مردم خواسته است که امام زمان را بقیةالله خطاب کنند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۱-۴۱۲.</ref> | ||
[[پرونده:خطاطی آیه 86 هود.jpg|بندانگشتی|خوشنوسی «بقیت الله خیر لکم» به [[خط ثلث]]، اثر محمد کاشانی آزاد. ۱۳۸۹ش.]] | [[پرونده:خطاطی آیه 86 هود.jpg|بندانگشتی|خوشنوسی «بقیت الله خیر لکم» به [[خط ثلث]]، اثر محمد کاشانی آزاد. ۱۳۸۹ش.]] | ||
در [[دعای ندبه]] از امام مهدی با تعبیر بقیةاللّه یاد شده<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۷۸.</ref> و در [[زیارت آلیاسین]] نیز به صورت «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِه» به او سلام داده شده است.<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۶۹.</ref> | |||
در روایات شیعی آمده است که حضرت مهدی به هنگام ظهور، آیه «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ...» را خواهد خواند و خود را بقیةالله معرفی خواهد کرد و مسلمانان با عبارت «السلام عَلَیْکَ یا بَقِیَّةَ اللّهِ فی | در روایات شیعی آمده است که حضرت مهدی به هنگام ظهور، آیه «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ...» را خواهد خواند و خود را بقیةالله معرفی خواهد کرد و مسلمانان با عبارت «السلام عَلَیْکَ یا بَقِیَّةَ اللّهِ فی اَرْضِه» بر او سلام میدهند.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱.</ref> همچنین روایت شده که حضرت مهدی خود را با عنوان «بَقیَّةُ اللّهِ فی اَرضِه» معرفی کرده است.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۸۴.</ref> | ||
برخی از شارحان شیعه [[نهج البلاغه]]، عبارت «بَقیَّةُ مِنْ بَقایا حُجَّتِه: او ماندهای از حجتهای خداست» را که در [[نهج البلاغه]] به کار رفته است،<ref> نهج البلاغه، ۱۴۱۴ق، خطبه۱۸۲، ص۲۶۲.</ref> تفسیری بر [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم]] میدانند.<ref>قطب راوندی، منهاج البراعه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۷۲۲، به نقل از: زریاب، «بقیة الله»، ص۶۴۳؛ خویی، منهاج البراعه، ۱۴۰۰ق، ج۱۰، ص۳۵۵.</ref> [[ابنابیالحدید|ابنابیالحدید معتزلی]] گفته است که [[شیعه|شیعیان]] این کلام را به مهدی، [[صوفیان]] به عارفان و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] به علمایی تفسیر میکنند که حجت خدا بر بندگانند.<ref>ابن ابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۹۵-۹۶.</ref> | |||
==دیدگاههای مفسران== | ==دیدگاههای مفسران== |