سوره عصر: تفاوت میان نسخه‌ها
←خسران در دنیا و آخرت
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== خسران در دنیا و آخرت== | == خسران در دنیا و آخرت== | ||
زیان‌کار بودن انسان در دنیا و آخرت از آموزه‌های مورد تأکید در این سوره دانسته شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۸.</ref> درباره واژه «خسر» و مشتقات آن گفته شده که بیش از ۶۰ بار در قرآن به‌کار رفته‌است.<ref>یوسف‌زاده، «خسران»، ص۱۰۴.</ref> منظور از خسران در امور مادی را کاستی و ضرر، و در امور معنوی و روحی گمراهی و نابودی دانسته‌اند که البته بیشترین کاربرش در قرآن در معنای زیان روحی و معنوی است.<ref>یوسف‌زاده، «خسران»، ص۱۰۴.</ref> به گفته راغب اصفهانی زمانی از واژه خسران استفاده می‌شود که اصل سرمایه دچار نقصان شود.<ref>راغب اصفهانی، المفردات في غريب القرآن، ج۱۷ ص۲۸۱.</ref> [[ سید محمدحسین طباطبائی| | زیان‌کار بودن انسان در دنیا و آخرت از آموزه‌های مورد تأکید در این سوره دانسته شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۸.</ref> درباره واژه «خسر» و مشتقات آن گفته شده که بیش از ۶۰ بار در قرآن به‌کار رفته‌است.<ref>یوسف‌زاده، «خسران»، ص۱۰۴.</ref> منظور از خسران در امور مادی را کاستی و ضرر، و در امور معنوی و روحی گمراهی و نابودی دانسته‌اند که البته بیشترین کاربرش در قرآن در معنای زیان روحی و معنوی است.<ref>یوسف‌زاده، «خسران»، ص۱۰۴.</ref> به گفته راغب اصفهانی زمانی از واژه خسران استفاده می‌شود که اصل سرمایه دچار نقصان شود.<ref>راغب اصفهانی، المفردات في غريب القرآن، ج۱۷ ص۲۸۱.</ref>[[تفسیر نور (کتاب)|تفسیر نور]] به نقل از [[فخر رازى]] مى‌گويد: انسان در دنيا مانند يخ فروشى است كه هر لحظه سرمايه‌اش آب مى‌شود و بايد هرچه زودتر آن را بفروشد و گرنه خسارت كرده است. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰،ص۵۸۵</ref> [[ سید محمدحسین طباطبائی| | ||
علامه طباطبایی]] در تفسیر این سوره، زندگانی و حیات دنیا را سرمایه انسان می‌داند که باید با آن برای زندگی در جهان آخرت تلاش کرد؛ اگر در اعتقادات و اعمال از حق پیروی کرد، تجارتش سودآور است و آینده‌اش خالی از شر و بدی است، ولی اگر از باطل پیروی کرد و از [[ایمان]] و [[عمل صالح]] رویگردان شد، بی‌شک تجارتش خسارت‌بار و نتیجه‌اش محرومیت در [[ آخرت |جهان آخرت]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۳۵۶-۳۵۷.</ref> زمخشری علت استثناء صالحان را از خسارت این می‌داند که صالحان به وسیله دنیا آخرت را خریداری می‌کنند در نتیجه هم تجارتشان سودمند و هم سعادتمنداند و دیگران بر خلاف آنها عمل می‌کنند و در خسران هستند. <ref>رازی، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص۷۹۴. | علامه طباطبایی]] در تفسیر این سوره، زندگانی و حیات دنیا را سرمایه انسان می‌داند که باید با آن برای زندگی در جهان آخرت تلاش کرد؛ اگر در اعتقادات و اعمال از حق پیروی کرد، تجارتش سودآور است و آینده‌اش خالی از شر و بدی است، ولی اگر از باطل پیروی کرد و از [[ایمان]] و [[عمل صالح]] رویگردان شد، بی‌شک تجارتش خسارت‌بار و نتیجه‌اش محرومیت در [[ آخرت |جهان آخرت]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۳۵۶-۳۵۷.</ref> زمخشری علت استثناء صالحان را از خسارت این می‌داند که صالحان به وسیله دنیا آخرت را خریداری می‌کنند در نتیجه هم تجارتشان سودمند و هم سعادتمنداند و دیگران بر خلاف آنها عمل می‌کنند و در خسران هستند. <ref>رازی، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص۷۹۴. | ||
</ref> | </ref> | ||