میمونه دختر حارث بن حزن: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام        =میمونه دختر حارث بن حزن

| تصویر              =Grave of Maymuna bt. al-Harith.jpg

| نام کامل            =میمونة بنت حارث بن حزن بن بُجَیر بن الهَزم بن رُوَیبَة بن عبدالله بن هلال بن عامر بن صعصعه

| کنیه                =

| دلیل شهرت          =[[همسر پیامبر(ص)]]

| نقش‌های برجسته      =نزول آیه ۵۰ [[سوره احزاب]] در مورد وی

| آثار                =

}}

نسب کامل او را «میمونة بنت حارث بن حزن بن بُجَیر بن الهَزم بن رُوَیبَة بن عبدالله بن هلال بن عامر بن صعصعه» دانسته‌اند و مادرش را نیز هند دختر عوف بن زهیر یا خوله بنت عمرو بن کعب معرفی کرده‌اند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۴۴۴.</ref> ابن حجر عسقلانی گفته است نام او «بَرّة» بود و پیامبر پس از ازدواج، نام او را به میمونه تغییر داد.<ref>ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۴۸</ref>

{{همسران پیامبر}}

==پیش از ازدواج با پیامبر==

==ازدواج با پیامبر==

===ازدواج قبل از احرام===

درباره زمان [[ازدواج]] پیامبر(ص) با میمونه اختلاف نظر وجود دارد، برخی این ازدواج را در زمانی دانسته‌اند که پیامبر برای عمرة القضا [[احرام]] بسته بود؛ اما گزارش‌های بسیاری نیز هست که بر اساس آن، رسول خدا(ص) میمونه را در [[ماه شوال]] سال عمره قضاء پیش از آنکه برای عمره احرام ببندد برای خود [[عقد نکاح|عقد]] کرد و در منطقه [[سرف]] با او عروسی کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۹۰م، ج۸، ص۱۳۶</ref> بنابراین ازدواج وی و حتی عروسی، قبل از احرام بستن در عمره القضاء بوده است. از [[صفیه دختر شیبه]] پرسیدند آیا رسول خدا(ص) در حالی که برای عمره احرام بسته و محرم بود میمونه را عقد کرد؟ گفت: نه، به خدا سوگند رسول خدا او را در حالی عقد کرد که هیچ‌کدام محرم نبودند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۹۰م، ج۸، ص۱۳۷</ref> این مسئله تا بدان‌جا محل بحث بوده که [[عمر بن عبدالعزیز]] به یکی از [[صحابه]] نامه می‌نویسد و در این مورد از وی سوال می‌کند. او در پاسخ می‌گوید: پیامبر(ص) در حالی که محرم نبود از او خواستگاری نمود و در حالی که محرم نبود با او زفاف کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۹۰م، ج۸، ص۱۳۷.</ref>

==حمایت از امام علی(ع)==

از احوالات او پس از وفات [[پیامبر(ص)]] اطلاع چندانی در دست نیست؛ اما برخی از معدود روایاتی که از وی نقل شده، حکایت از ارادت خاص به [[امام علی(ع)]] دارد. از یزید بن اصم نقل شده که «شقیر(سفیر) بن شجره عامری از [[کوفه]] به [[مدینه]] آمد و از خاله‌ام میمونه اجازه ورود خواست. پس از ورود، میمونه از علت آمدن او پرسید. آن مرد گفت: چون بین مردم اختلاف افتاده، ترسیدم که فتنه، مرا در برگیرد از این‌رو از کوفه خارج شدم. میمونه گفت: آیا تو با علی(ع) بیعت کرده بودی؟ مرد گفت: بله. گفت: پس برگرد و از صف او جدا نشو، به خدا قسم او نه گمراه است و نه گمراه می‌کند. مرد گفت:‌ ای مادر، آیا حدیثی از رسول خدا(ص) درباره علی(ع) روایت می‌کنی؟ میمونه گفت:

:::رسول خدا(ص) فرمود: علی نشانه حق و پرچم هدایت است. علی شمشیر خداست که بر کافران و منافقان آخته است. هرکه او را دوست بدارد، به دوستی من وی را دوست داشته و هرکه با وی دشمنی کند به دشمنی من با وی دشمن شده و هرکه من یا علی را دشمن دارد، در حالی [[خدا]] را ملاقات می‌کند که او را حجتی نباشد.<ref>شیخ طوسی، امالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۰۵-۵۰۶</ref>

==شخصیت روایی==

میمونه احادیثی از پیامبر(ص) روایت کرده است. راوی اصلی روایت‌های او خواهرزاده‌اش یزید بن أصمّ است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۳۲۳.</ref> افزون بر او، ابن عباس،<ref>نسائی، سنن نسائی، ۱۹۳۰م، ج۱، ص۲۰۴.</ref> و دیگران نیز از او روایاتی نقل کرده‌اند. در کتاب‌های [[صحیح مسلم]] و [[صحیح بخاری|بخاری]] از او حدیث نقل شده است.{{مدرک}}

==درگذشت==

در سال وفات میمونه اختلاف است. بنا بر نقل طبری و ابن‌ سعد او در [[سال ۶۱ هجری قمری]] در سن ۸۰ یا ۸۱ سالگی از دنیا رفت و بر این اساس، آخرین همسر پیامبر بود که رحلت کرد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۶۱۱؛ ابن سعد، طبقات الکبری، ۱۹۹۰م، ج۸، ص۱۱۱.</ref> ولی بنابر قولی دیگر، میمونه در [[سال ۵۱ هجری قمری]] پس از بازگشت از سفر [[حج]]، در منطقه سرف از دنیا رفت.<ref>علامه عسکری، نقش عایشه در احادیث اسلام، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۶۲.</ref> [[ابن عباس]] بر پیکر وی نماز خواند<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۹۹۲م، ج۴، ص۱۹۱۸ </ref> و او را طبق وصیتش همان‌جا (که محل ازدواج او با رسول خدا(ص) بود)، به خاک سپردند.<ref>ابن حبیب البغدادی،المحبر،‌ دار الآفاق الجدیدة، ص۹۲.</ref>

{{پانوشت}}

==منابع==