پرش به محتوا

تحف العقول (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mohamadhaghani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۹: خط ۵۹:
در عین حال، آنچه مایه خرده‌گیرى و در برخى موارد نامعتبر دانستن مندرجات تحف‌العقول از سوى علماى شیعه شده، ارسال اسنادِ احادیث آن است. البته خودِ [[ابن شعبه حرانی|ابن‌شعبه]] به این موضوع توجه داشته و در مقدمه نوشته كه سلسله سندِ بیشتر احادیث كتاب را سماع كرده، ولى در تألیف كتاب براى رعایت ایجاز و نیز به این سبب كه بیشتر این كلمات و سخنان از زمره آموزشها و حكمتهایى است كه خود گواه درستى خود هستند و به این دلیل كه آنها را براى شیعیان فراهم كرده است كه تسلیم امامان‌اند، از ذكر اسناد احادیث كتاب اجتناب كرده است.
در عین حال، آنچه مایه خرده‌گیرى و در برخى موارد نامعتبر دانستن مندرجات تحف‌العقول از سوى علماى شیعه شده، ارسال اسنادِ احادیث آن است. البته خودِ [[ابن شعبه حرانی|ابن‌شعبه]] به این موضوع توجه داشته و در مقدمه نوشته كه سلسله سندِ بیشتر احادیث كتاب را سماع كرده، ولى در تألیف كتاب براى رعایت ایجاز و نیز به این سبب كه بیشتر این كلمات و سخنان از زمره آموزشها و حكمتهایى است كه خود گواه درستى خود هستند و به این دلیل كه آنها را براى شیعیان فراهم كرده است كه تسلیم امامان‌اند، از ذكر اسناد احادیث كتاب اجتناب كرده است.


آیت الله [[سیدابوالقاسم خویی|خویى]] ضمن اعتراف به فضل و ورع و ممدوح بودن [[ابن شعبه حرانی|حرّانى]]<ref>رجوع کنید به توحیدى، ج 1، ص 5.</ref>، كتاب وى را به دلیل مُرسل بودن احادیث آن، فاقد اعتبار دانسته و در هیچ یك از احكام شرعى، استناد به روایات تحف‌العقول را جایز نشمرده است.<ref>ج 1، ص 9؛ نیز رجوع کنید به معلم، ص 274ـ277.</ref>
آیت الله [[سیدابوالقاسم خویی|خویى]] ضمن اعتراف به فضل و ورع و ممدوح بودن [[ابن شعبه حرانی|حرّانى]]، كتاب وى را به دلیل مُرسل بودن احادیث آن، فاقد اعتبار دانسته و در هیچ یك از احكام شرعى، استناد به روایات تحف‌العقول را جایز نشمرده است.<ref>رجوع کنید به توحیدى، ج 1، ص 5؛ ص 9؛ نیز رجوع کنید به معلم، ص 274ـ277.</ref>
گفتنى است كه تحف‌العقول در میان [[نُصَیریه]] حرمتى خاص داشته و بسیارى از پیروان این مذهب آن را از بردارند. <ref>ضیائى، ج 1، ص 81.</ref>
گفتنى است كه تحف‌العقول در میان [[نُصَیریه]] حرمتى خاص داشته و بسیارى از پیروان این مذهب آن را از بردارند. <ref>ضیائى، ج 1، ص 81.</ref>


خط ۷۷: خط ۷۷:
<references/>
<references/>
== منابع ==
== منابع ==
#آقابزرگ طهرانى؛ الذريعه.
*آقابزرگ طهرانى؛ الذريعه.
#ابن‌شعبه، تحف‌العقول عن آل‌الرسول صلی‌اللّه علیهم، چاپ علی‌اكبر غفارى، قم، 1363ش.
*ابن‌شعبه، تحف‌العقول عن آل‌الرسول صلی‌اللّه علیهم، چاپ علی‌اكبر غفارى، قم، 1363ش.
#محمدبن همام اسكافى، التمحیص، قم، (1380).
*بحرانى، یوسف‌بن احمد، الحدائق النّاضرة فى احكام العترة الطاهرة، قم، 1363ـ1367ش.
#عبداللّه‌بن عیسى افندی‌اصفهانى، ریاض العلماء و حیاض‌الفضلاء، چاپ احمد حسینى، قم، 1401.
*توحیدى، محمدعلى، مصباح الفقاهة، تقریرات درس آیةاللّه خوئى، قم، 1377ش.
#یوسف‌بن احمد بحرانى، الحدائق النّاضرة فى احكام العترة الطاهرة، قم، 1363ـ1367ش.
*شوشترى، نوراللّه‌بن شریف‌الدین، مجالس المؤمنین، تهران، 1354ش.
#محمدعلى توحیدى، مصباح الفقاهة، تقریرات درس آیةاللّه خوئى، قم، 1377ش.
*ضیائى، علی‌اكبر، فهرس مصادرالفرق الاسلامیة، ج 1، بیروت، 1412/1992.
#محمدبن حسن حرّعاملى، امل‌الآمل، چاپ احمد حسینى، بغداد (1965)، چاپ افست قم، 1362ش.
*مجلسى، بحار الانوار.
#علی‌بن حسن حلبى، اشارةالسبق، چاپ ابراهیم بهادرى، قم 1414.
*معلم، محمدعلى، اصول علم‌الرجال بین النظریة و التطبیق، تقریرات درس آیةاللّه داورى، قم، 1416.
#نوراللّه‌بن شریف‌الدین شوشترى، مجالس المؤمنین، تهران، 1354ش.
*نورى، حسین‌بن محمدتقى، خاتمة مستدرك الوسائل، قم، 1415ـ1420.
#علی‌اكبر ضیائى، فهرس مصادرالفرق الاسلامیة، ج 1، بیروت، 1412/1992.
#عباس قمى، كتاب الكنى و الالقاب، صیدا 1357ـ1358، چاپ افست قم، بی‌تا.
#مجلسى.
#محمدعلى معلم، اصول علم‌الرجال بین النظریة و التطبیق، تقریرات درس آیةاللّه داورى، قم، 1416.
#حسین‌بن محمدتقى نورى، خاتمة مستدرك الوسائل، قم، 1415ـ1420.


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
کاربر ناشناس