پرش به محتوا

آیه ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ اوت ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
| آیات مرتبط=[[آیه تبلیغ]] و [[آیه اکمال]]
| آیات مرتبط=[[آیه تبلیغ]] و [[آیه اکمال]]
}}
}}
'''آیه ولایت''' ([[سوره مائده|مائده]]: ۵۵) بیان‌گر [[ولایت]] و رهبری [[خدا]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و مؤمنانی است که در [[رکوع|رکوعِ نماز]] انفاق می‌کنند. از نظر مفسران شیعه و اهل‌سنت [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه، انفاق [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] در رکوع است. بر همین اساس [[شیعه|شیعیان]] برای اثبات [[ولایت امام علی(ع)|ولایت]] و [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی حضرت علی(ع)]] به این آیه استناد می‌کنند.
'''آیه ولایت''' ([[سوره مائده|مائده]]: ۵۵) بیان‌گر [[ولایت]] و رهبری [[خدا]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و مؤمنانی است که در [[رکوع|رکوعِ نماز]] انفاق می‌کنند. از نظر مفسران شیعه و اهل‌سنت [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه، انفاق [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] در رکوع نماز بوده است. بر همین اساس [[شیعه|شیعیان]] برای اثبات [[ولایت امام علی(ع)|ولایت]] و [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی حضرت علی(ع)]] به این آیه استناد می‌کنند.


عالمان اهل‌سنت واژه «ولیّ» را به معنی «دوست» دانسته و استدلال شیعه به این آیه برای اثبات ولایت حضرت علی(ع) را نمی‌پذیرند. در مقابل، عالمان شیعه می‌گویند از شأن نزول و انحصار در مصداق «ولیّ»، چنین برمی‌آید که در اینجا «ولیّ» نمی‌تواند به معنای «دوستی» باشد، بلکه معنای آن ولایت و سرپرستی است.
عالمان اهل‌سنت واژه «ولیّ» را به معنی «دوست» دانسته و استدلال شیعه به این آیه برای اثبات ولایت حضرت علی(ع) را نمی‌پذیرند. در مقابل، عالمان شیعه می‌گویند از شأن نزول و انحصار مصداق «ولیّ»، برمی‌آید که در اینجا «ولیّ» نمی‌تواند به معنای «دوستی» باشد، بلکه معنای آن ولایت و سرپرستی است.


== متن آیه ==
== متن آیه ==
خط ۳۳: خط ۳۳:
}}
}}
==جایگاه==
==جایگاه==
[[پرونده:سنگ‌نوشته قدمگاه امام رضا که ایه ولایت بر روی آن حک شده است.jpg|بندانگشتی|160px|سنگ‌نوشته‌ای متعلق به قرن ششم هجری، مربوط به یکی از [[قدمگاه|قدمگاه‌های]] [[امام رضا(ع)]] در شهر [[یزد]] که اکنون در موزه [[آستان قدس رضوی]] نگه‌داری می‌شود. آیه ولایت در حاشیه اثر حکاکی شده است.]]
[[پرونده:سنگ‌نوشته قدمگاه امام رضا که ایه ولایت بر روی آن حک شده است.jpg|بندانگشتی|160px|سنگ‌نوشته‌ای متعلق به قرن ششم هجری قمری، مربوط به [[قدمگاه|قدمگاه]] [[امام رضا(ع)]] در شهر [[یزد]] که اکنون در موزه [[آستان قدس رضوی]] نگه‌داری می‌شود. آیه ولایت در حاشیه اثر حکاکی شده است.]]
آیه ولایت از دلایل [[شیعه]] بر اثبات [[ولایت امام علی(ع)]] و جانشینی او برای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] است.<ref>شیخ مفید، الافصاح فی الامامة، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، ص۱۳۴؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۵۵۹.</ref> برخی آن را قوی‌ترین دلیل بر [[امامت]] آن حضرت برشمرده‌اند.<ref>طوسی، تلخیص الشافی، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۰.</ref> وجه استدلال چنین است که این آیه با «انّما» آغاز شده و طبق ادبیات عرب، وقتی جمله‌ای با «انّما» آغاز شود، مفهوم جمله را منحصر می‌کند؛<ref>ابن‌هشام، مغنی‌اللبیب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ۳۹.</ref> یعنی در این آیه، [[ولایت]] منحصر شده است در خداوند، حضرت رسول(ص) و کسانی است که در [[رکوع]] انفاق می‌کنند، که بر اساس [[اسباب نزول|شأن نزول]]، مصداق آن امام علی(ع) بوده است.<ref>شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۰۰؛ حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹.</ref> در روایتی [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در پاسخ به سؤالی درباره [[واجب]] بودن اطاعت از اوصیاء به این آیه و [[آیه اولی‌الامر|آیه اولی‌اَلامر]] استشهاد کرده است. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در توجیه حدیث و نسبت دادن آیه نازل شده در شأن امام علی(ع) به تمام [[امامان شیعه|امامان]] گفته است که آنان اهل یک بیت و یک خانه‌اند و امرشان یکی است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق۷ ج۶، ص۲۰.</ref>
آیه ولایت از دلایل [[شیعه]] بر اثبات [[ولایت امام علی(ع)]] و جانشینی او برای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] است.<ref>شیخ مفید، الافصاح فی الامامة، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، ص۱۳۴؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۵۵۹.</ref> برخی آن را قوی‌ترین دلیل بر [[امامت]] آن حضرت برشمرده‌اند.<ref>طوسی، تلخیص الشافی، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۰.</ref>  


مفسران شیعه و سنی سبب نزول این آیه را انفاق [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] به [[فقیر]] در حال [[نماز]] می‌دانند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۴؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۳، ص۵۵۸ـ۵۵۹؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۸.</ref> به گفته [[قاضی ایجی]] از عالمان اهل‌سنت، مفسران بر نزول این آیه در‌ شأن حضرت علی(ع) [[اجماع]] دارند.<ref> ایجی، المواقف، عالم الکتب، ص۴۰۵.</ref>  از این رو این آیه و [[خاتم‌بخشی]] از [[فضایل امام علی(ع)]] به شمار می‌آید که در قرآن به اشاره شده است.{{مدرک}}
اختلاف‌نظر شیعه و سنی درباره معنای ولی منجر به بحث‌های زیادی در تفسیر این آیه شده است.
==‌ شأن نزول ==
==‌ شأن نزول ==
{{اصلی|خاتم‌بخشی}}
{{اصلی|خاتم‌بخشی}}
مفسران شیعه و سنی سبب نزول این آیه را انفاق [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] به [[فقیر]] در حال [[نماز]] می‌دانند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۴؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۳، ص۵۵۸ـ۵۵۹؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴؛ حویزی، نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۶۴۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۸.</ref> به گفته [[قاضی ایجی]] از عالمان اهل‌سنت مفسران بر نزول این آیه در‌ شأن حضرت علی(ع) [[اجماع]] دارند.<ref> ایجی، المواقف، عالم الکتب، ص۴۰۵.</ref>
بنابر آنچه در روایات نقل شده است، روزی فقیری وارد [[مسجدالنبی|مسجد پیامبر(ص)]] شد و تقاضای کمک کرد، ولی کسی چیزی به او نداد. او دست خود را به آسمان بلند کرد و گفت: «خدایا! شاهد باش که من در مسجد رسول تو تقاضای کمک کردم، ولی کسی به من چیزی نداد». در همین حال، حضرت علی(ع) که در حال [[رکوع]] بود، به [[انگشتر|انگشتری]] که در دستش بود اشاره کرد. فقیر نزدیک آمد و انگشتر را از دست او بیرون آورد و این آیه نازل شد.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۷۰؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۷، ح۱۳۷؛ شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۰۰.</ref> با این حال در برخی تفاسیر اهل‌سنت درباره اینکه این آیه در شأن چه کسی نازل شده است، چهار نظر را بیان نمودند: امام علی(ع)، [[عبادة بن صامت]]، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه]] و تمام [[مسلمان|مسلمانان]].<ref>ابن‌جوزی، زاد المسیر، دارالکتاب العربی، ج۱، ص۵۶۱.</ref>  
بنابر آنچه در روایات نقل شده است، روزی فقیری وارد [[مسجدالنبی|مسجد پیامبر(ص)]] شد و تقاضای کمک کرد، ولی کسی چیزی به او نداد. او دست خود را به آسمان بلند کرد و گفت: «خدایا! شاهد باش که من در مسجد رسول تو تقاضای کمک کردم، ولی کسی به من چیزی نداد». در همین حال، حضرت علی(ع) که در حال [[رکوع]] بود، به [[انگشتر|انگشتری]] که در دستش بود اشاره کرد. فقیر نزدیک آمد و انگشتر را از دست او بیرون آورد و این آیه نازل شد.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۷۰؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۷، ح۱۳۷؛ شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۰۰.</ref> با این حال در برخی تفاسیر اهل‌سنت درباره اینکه این آیه در شأن چه کسی نازل شده است، چهار نظر را بیان نمودند: امام علی(ع)، [[عبادة بن صامت]]، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه]] و تمام [[مسلمان|مسلمانان]].<ref>ابن‌جوزی، زاد المسیر، دارالکتاب العربی، ج۱، ص۵۶۱.</ref>  


خط ۵۰: خط ۵۱:
=== اعتبار روایات شأن نزول ===
=== اعتبار روایات شأن نزول ===
[[ابن شعبه حرانی|ابن‌شعبه حَرّانی]] در کتاب [[تحف العقول (کتاب)|تحف‌العقول]] احادیث شأن نزول آیه ولایت [[حدیث صحیح|احادیث صحیح]] و جزو روایاتی دانسته که علما بر آنها [[اجماع]] دارند.<ref>حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۴۵۹.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، درباره اعتبار این احادیث می‌نویسد: اگر این همه روایت درباره شأن نزول این آیه، نادیده گرفته شود، باید به طور کلی از [[تفسیر قرآن]] چشم پوشید؛ چراکه وقتی به این همه روایت اطمینان نکنیم، چگونه می‌توانیم به یک یا دو روایتی که در تفسیر دیگر آیات قرآن نقل شده، اطمینان نماییم.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۸.</ref> وی این روایات را موافق [[قرآن]] دانسته<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۲۰.</ref> و می‌گوید بزرگان تفسیر و حدیث این احادیث را نقل کرده‌اند و با آنها مخالفت نکرده‌اند و برخی -همچون [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]]- که مخالفت کرده‌اند، عناد و دشمنی را به انتها رسانده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۲۵.</ref>  
[[ابن شعبه حرانی|ابن‌شعبه حَرّانی]] در کتاب [[تحف العقول (کتاب)|تحف‌العقول]] احادیث شأن نزول آیه ولایت [[حدیث صحیح|احادیث صحیح]] و جزو روایاتی دانسته که علما بر آنها [[اجماع]] دارند.<ref>حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۴۵۹.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، درباره اعتبار این احادیث می‌نویسد: اگر این همه روایت درباره شأن نزول این آیه، نادیده گرفته شود، باید به طور کلی از [[تفسیر قرآن]] چشم پوشید؛ چراکه وقتی به این همه روایت اطمینان نکنیم، چگونه می‌توانیم به یک یا دو روایتی که در تفسیر دیگر آیات قرآن نقل شده، اطمینان نماییم.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۸.</ref> وی این روایات را موافق [[قرآن]] دانسته<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۲۰.</ref> و می‌گوید بزرگان تفسیر و حدیث این احادیث را نقل کرده‌اند و با آنها مخالفت نکرده‌اند و برخی -همچون [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]]- که مخالفت کرده‌اند، عناد و دشمنی را به انتها رسانده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۲۵.</ref>  
== دلالت بر ولایت امام علی(ع)==
عالمان شیعه این آیه را دلیلی بر ولایت و خلافت امام علی(ع) می‌دانند. از نظر آنان این آیه با واژه «انّما» آغاز شده و طبق ادبیات عرب، وقتی جمله‌ای با «انّما» آغاز شود، مفهوم جمله را منحصر می‌کند؛<ref>ابن‌هشام، مغنی‌اللبیب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ۳۹.</ref> یعنی در این آیه، [[ولایت]] منحصر شده است در خداوند، حضرت رسول(ص) و کسانی است که در [[رکوع]] انفاق می‌کنند، که بر اساس [[اسباب نزول|شأن نزول]]، مصداق آن امام علی(ع) بوده است.<ref>شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۰۰؛ حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹.</ref>


== تفاوت معنای ولیّ در دیدگاه شیعه و سنی==
در روایتی [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در پاسخ به سؤالی درباره [[واجب]] بودن اطاعت از اوصیاء به این آیه و [[آیه اولی‌الامر|آیه اولی‌اَلامر]] استناد کرده است.{{مدرک}} [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در تفسیر تعمیم این روایات به تمام [[امامان شیعه|امامان]] گفته است که آنان اهل یک خانه‌اند و امرشان یکی است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق۷ ج۶، ص۲۰.</ref>
{{اصلی|ولایت امام علی(ع)}}
=== تفاوت معنای ولیّ در دیدگاه شیعه و سنی===
بسیاری از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نزول این آیه را در شأن [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] می‌دانند. اما از نظر آنان واژه ولی به معنا دوستی و نصرت است نه سرپرست ازاین‌رو استدلال شیعه به این آیه برای اثبات [[ولایت امام علی(ع)|ولایت حضرت علی(ع)]] را نمی‌پذیرند.<ref>ایجی، شرح المواقف، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۳۶۰؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۳۹۶ق، ج۲، ص۷۴؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹، ج۵، ص۲۷۰؛ بیضاوی، تفسیر البیضاوی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۳۵؛ زمخشری، الکشاف، قم، ج۱، ص۶۴۲؛ قوشجی، شرح التجرید، قم، ص۳۶۸ به نقل از عبداللهی، ناجی، نگرشی تحلیلی بر مفهوم ولایت در تصوف و عرفان اسلامی، ۱۳۹۵ش، ص۷۸.</ref> اما علمای شیعه کلمه «ولیّ» را به‌معنای «سرپرست» و «صاحب اختیار» می‌دانند.<ref>رحیمی اصفهانی، ولایت و رهبری، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۱۹-۱۲۱؛ فیومی، المصباح المنیر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۶۷۲.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران قرآن می‌گوید: دوستی مخصوص كسانى كه در حال [[رکوع|ركوع]]، [[زکات]] می‌دهند نیست، بلكه حكمی عمومى است و همه مسلمانان بايد يكديگر را دوست داشته و يارى كنند. در حالی که مطابق شأن نزول، مصداق «ولیّ» در این آیه حضرت علی است؛ پس «ولیّ» در آیه به‌معنای ولایت و سرپرستی است، به‌خصوص اينكه اين ولايت در رديف ولايت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[خدا]] قرار گرفته است.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴، ج۴، ص۴۲۳.</ref> و پیامبر(ص) نیز در موارد متعددی بر ولایت حضرت علی تصریح نموده است.<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۵.</ref>
بسیاری از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نزول این آیه را در شأن [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] می‌دانند. اما از نظر آنان واژه ولی به معنا دوستی و نصرت است نه سرپرست ازاین‌رو استدلال شیعه به این آیه برای اثبات [[ولایت امام علی(ع)|ولایت حضرت علی(ع)]] را نمی‌پذیرند.<ref>ایجی، شرح المواقف، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۳۶۰؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۳۹۶ق، ج۲، ص۷۴؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹، ج۵، ص۲۷۰؛ بیضاوی، تفسیر البیضاوی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۳۵؛ زمخشری، الکشاف، قم، ج۱، ص۶۴۲؛ قوشجی، شرح التجرید، قم، ص۳۶۸ به نقل از عبداللهی، ناجی، نگرشی تحلیلی بر مفهوم ولایت در تصوف و عرفان اسلامی، ۱۳۹۵ش، ص۷۸.</ref> اما علمای شیعه کلمه «ولیّ» را به‌معنای «سرپرست» و «صاحب اختیار» می‌دانند.<ref>رحیمی اصفهانی، ولایت و رهبری، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۱۹-۱۲۱؛ فیومی، المصباح المنیر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۶۷۲.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران قرآن می‌گوید: دوستی مخصوص كسانى كه در حال [[رکوع|ركوع]]، [[زکات]] می‌دهند نیست، بلكه حكمی عمومى است و همه مسلمانان بايد يكديگر را دوست داشته و يارى كنند. در حالی که مطابق شأن نزول، مصداق «ولیّ» در این آیه حضرت علی است؛ پس «ولیّ» در آیه به‌معنای ولایت و سرپرستی است، به‌خصوص اينكه اين ولايت در رديف ولايت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[خدا]] قرار گرفته است.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴، ج۴، ص۴۲۳.</ref> و پیامبر(ص) نیز در موارد متعددی بر ولایت حضرت علی تصریح نموده است.<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۵.</ref>
{{همچنین ببینید|ولایت امام علی(ع)}}


== استفاده فقهی==
== استفاده فقهی==
خط ۶۷: خط ۷۱:
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== یادداشت ==
{{یادداشت‌ها}}
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
خط ۷۴: خط ۷۶:
* ابن‌ابی‌حاتم، عبدالرحمن بن محمد، تفسیر القرآن العظیم مسندا عن رسول الله والصحابة والتابعین، تحقیق اسعد محمد الطیب، بیروت، المکتبة العصریة، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق.
* ابن‌ابی‌حاتم، عبدالرحمن بن محمد، تفسیر القرآن العظیم مسندا عن رسول الله والصحابة والتابعین، تحقیق اسعد محمد الطیب، بیروت، المکتبة العصریة، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق.
* ابن‌الجوزی، عبدالرحمن بن علی، زاد المسیر فی علم التفسیر، تحقیق عبدالرزاق مهدی، بیروت، دار الکتاب العربی، بی‌تا.
* ابن‌الجوزی، عبدالرحمن بن علی، زاد المسیر فی علم التفسیر، تحقیق عبدالرزاق مهدی، بیروت، دار الکتاب العربی، بی‌تا.
* ابن‌تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، تفسیر الکبیر، تحقیق عبدالرحمن عمیره، بیروت،‌ دار الکتب العلمیة، ۱۴۰۸ق.
* ابن‌تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنة النبویة فی نقض کلام الشیعه، تحقیق رشاد سالم، ریاض، جامعة الامام محمد بن سعود الاسلامية، ۱۴۰۶ق.
* ابن‌تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنة النبویة فی نقض کلام الشیعه، تحقیق رشاد سالم، ریاض، جامعة الامام محمد بن سعود الاسلامية، ۱۴۰۶ق.
* ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمدحسین شمس‌الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا.
* ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمدحسین شمس‌الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا.
خط ۱۲۲: خط ۱۲۳:
* [http://ensani.ir/fa/content/51297/default.aspx «بازخوانی مدارک و اسناد‌ شأن نزول آیه ولایت».]
* [http://ensani.ir/fa/content/51297/default.aspx «بازخوانی مدارک و اسناد‌ شأن نزول آیه ولایت».]
* [http://ensani.ir/fa/article/158389 «نقد شبهه آلوسی بر امامت ائمه(ع) در آیه ولایت».]
* [http://ensani.ir/fa/article/158389 «نقد شبهه آلوسی بر امامت ائمه(ع) در آیه ولایت».]
* [http://ensani.ir/fa/article/189202/%D8%A2%DB%8C%D9%87-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%BE%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE%D9%87%D8%A7 «آیه ولایت ؛ پندارها و پاسخها».]
* [http://ensani.ir/fa/article/189202 «آیه ولایت ؛ پندارها و پاسخها».]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20121209083325-9500-2.pdf «آیه ولایت در تفاسیر عامه».]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20121209083325-9500-2.pdf «آیه ولایت در تفاسیر عامه».]
* [http://ensani.ir/fa/content/134648/default.aspx «سبب نزول آیه ولایت».]
* [http://ensani.ir/fa/content/134648/default.aspx «سبب نزول آیه ولایت».]