پرش به محتوا

هدایت تشریعی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲: خط ۲:


== چیستی هدایت تشریعی==
== چیستی هدایت تشریعی==
[[خداوند]] افزو‌ن‌بر [[هدایت تکوینی]] که در [[فطرت]] انسان قرار داده، عهده‌دار هدایت به‌وسیله پیامبران و [[وحی تشریعی|وحی]] است. در این هدایت، راهنمایى از طریق تعلیم و تربیت، وضع قوانین، پند و اندرز و موعظه صورت می‌گیرد.<ref>جوادی آملی، هدایت در قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۴۲،۴۷،۴۹۰.</ref> آیاتی در [[قرآن]] به این حقیقت اشاره دارد؛ همچون آیه: «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا»؛<ref>سوره إنسان، آیه ۳.</ref> «ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد یا ناسپاس.» و آیه «وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ»؛<ref>سوره بلد، آیه ۱۰.</ref> «و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم.» [[ملاصدرا]] ازبرخی محققان نقل کرده که خداوند چهارگونه هدایت دارد ۱- هدایت با بخشیدن قوا و امکانات مورد نیاز برای هدایت شدن به مصالح ودستیافتن به آنها مانند اعطای عقل وحواس ظاهری و باطنی آیه ۵۰ سوره طه الَّذِي أَعْطى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‌ دلالت باراین نوع از هدایت دارد. ۲-  هدایت از راه نصب نشانه ای              * الأول: إفاضة القوى التي بها يتمكّن المرء من الاهتداء إلى مصالحه. كالقوّة العقليّة و الحواسّ الباطنة و المشاعر الظاهرة كما في قوله: الَّذِي أَعْطى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‌ [20/ 50] و الثاني: نصب الدلائل الفارقة بين الحقّ و الباطل في الاعتقادات و الصلاح و الفساد في الأعمال حيث قال: وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ‌ [90/ 10] و قال‌ فَهَدَيْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمى‌ عَلَى الْهُدى‌ [41/ 17] و الثالث: الهداية بإرسال الرسل و إنزال الكتب و ايّاها عنى بقوله: وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا [21/ 73] و قوله: إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‌ و الرابع: أن يكشف على قلوبهم السرائر و يريهم الأشياء كما هي بالوحي أو الإلهام و المنامات الصادقة و هذا القسم يختصّ بنيله الأنبياء و الأولياء و إيّاه عنى بقوله:
[[خداوند]] افزو‌ن‌بر [[هدایت تکوینی]] که در [[فطرت]] انسان قرار داده، عهده‌دار هدایت به‌وسیله پیامبران و [[وحی تشریعی|وحی]] است. در این هدایت، راهنمایى از طریق تعلیم و تربیت، وضع قوانین، پند و اندرز و موعظه صورت می‌گیرد.<ref>جوادی آملی، هدایت در قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۴۲،۴۷،۴۹۰.</ref> آیاتی در [[قرآن]] به این حقیقت اشاره دارد؛ همچون آیه: «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا»؛<ref>سوره إنسان، آیه ۳.</ref> «ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد یا ناسپاس.» و آیه «وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ»؛<ref>سوره بلد، آیه ۱۰.</ref> «و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم.» [[ملاصدرا]] از برخی محققان نقل کرده که [[خدا|خداوند]] چهارگونه هدایت دارد ۱- هدایت با بخشیدن قوا و امکانات مورد نیاز برای رهنمون شدن به مصالح و دستیافتن به آنها مانند: اعطای [[عقل]] و حواس ظاهری و باطنی. [[آیه ۵۰ سوره طه]] «الَّذِي أَعْطى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‌» دلالت بر این نوع از هدایت دارد. ۲-  هدایت از راه نصب نشانه‌هایی برای شناسایی حق از باطل [[آیه ۱۰ سوره بلد]] «وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ‌» اشاره به این نوع از هدایت دارد.۳- هدایت با فرستادن [[پیامبران]] و نازل کردن کتب آسمانی  آیه ۷۳ سوره انبیا «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ» گویای این نوع از هدایت است. ۴- هدایت بامشاهده حقایق اشیا از طریق [[وحی]]، و الهام و رؤیاهای صادق چنان‌چه در آیه ۹۰ سوره انعام به آن اشاره شده است «أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ» <ref>الملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۱، صص۱۰-۱۰۱</ref>
 
أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ‌ [6/ 90] و قوله:


==ویژگی‌ها==
==ویژگی‌ها==
۱۸٬۴۴۳

ویرایش