هدایت تشریعی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خداوند]] افزو‌ن‌بر [[هدایت تکوینی]] که در [[فطرت]] انسان قرار داده، عهده‌دار هدایت به‌وسیله پیامبران و [[وحی تشریعی|وحی]] است. در این هدایت، راهنمایى از طریق تعلیم و تربیت، وضع قوانین، پند و اندرز و موعظه صورت می‌گیرد.<ref>جوادی آملی، هدایت در قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۴۲،۴۷،۴۹۰.</ref> آیاتی در [[قرآن]] به این حقیقت اشاره دارد؛ همچون آیه: «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا»؛<ref>سوره إنسان، آیه ۳.</ref> «ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد یا ناسپاس.» و آیه «وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ»؛<ref>سوره بلد، آیه ۱۰.</ref> «و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم.» [[ملاصدرا]] ازبرخی محققان نقل کرده که خداوند چهارگونه هدایت دارد ۱- هدایت با بخشیدن قوا و  امکانات مورد نیاز برای هدایت شدن به مصالح  ودستیافتن به آنها مانند اعطای عقل وحواس ظاهری و باطنی آیه ۵۰ سوره طه الَّذِي أَعْطى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‌ دلالت باراین نوع از هدایت دارد. ۲-  هدایت از راه نصب نشانه ای              * الأول: إفاضة القوى التي بها يتمكّن المرء من الاهتداء إلى مصالحه. كالقوّة العقليّة و الحواسّ الباطنة و المشاعر الظاهرة كما في قوله: الَّذِي أَعْطى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‌ [20/ 50] و الثاني: نصب الدلائل الفارقة بين الحقّ و الباطل في الاعتقادات و الصلاح و الفساد في الأعمال حيث قال: وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ‌ [90/ 10] و قال‌ فَهَدَيْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمى‌ عَلَى الْهُدى‌ [41/ 17] و الثالث: الهداية بإرسال الرسل و إنزال الكتب و ايّاها عنى بقوله: وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا [21/ 73] و قوله: إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‌ و الرابع: أن يكشف على قلوبهم السرائر و يريهم الأشياء كما هي بالوحي أو الإلهام و المنامات الصادقة و هذا القسم يختصّ بنيله الأنبياء و الأولياء و إيّاه عنى بقوله: