سوره اعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
←تعداد انبیا و کتاب‌های آسمانی
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
===تعداد انبیا و کتاب‌های آسمانی=== | ===تعداد انبیا و کتاب‌های آسمانی=== | ||
آیه پایانی سوره اعلی نشان می‌دهد حضرت [[ابراهیم]] و [[موسی]](ع) نیز کتاب آسمانی داشتند. در [[روایتی]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]] نقل می‌کند: به پیامبر عرض کردم [[نبی|انبیا]] چند نفر بودند؟ فرمود: ۱۲۴ هزار نفر. ... سپس پیامبر(ص) فرمود ای ابوذر چهار نفر از انبیا عرب بودند: [[حضرت هود|هود]]، [[حضرت صالح|صالح]]، [[شعیب]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] تو. گفتم ای رسول خدا خداوند چند کتاب نازل کرد؟ فرمود: ۱۰۴ کتاب. ده کتاب بر [[آدم]]، پنجاه کتاب بر [[شیث]]، بر اخنوخ که [[حضرت ادریس|ادریس]] است سی کتاب و او نخستین کسی است که با قلم نوشت، و بر ابراهیم ده کتاب و نیز [[تورات]] را بر موسی و [[انجیل]] را بر [[مسیح]] و [[زبور]] را بر [[حضرت داوود|داوود]] و فرقان را بر [[پیامبر اسلام]] نازل کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۶۶ش، ج۲۶، ص۴۰۵.</ref> در روایتی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا]] در پاسخ به پرسشی از [[ابوذر غفاری|ابوذر]] درباره محتوای صحف ابراهیم( کتاب های آسمانی ابراهیم) فرمود همه آنها مثل‌هایی بودند و از جمله آنها اين مضمون بود: اى پادشاه گرفتار و مست باده غرور براستى كه من تو را بر نيانگيختم كه دنیا را روی هم جمع كنى، من ترا برانگيختم تا نگذارى ستمدیدهاى به درگاه من بنالد كه من دعاى مظلوم را رد نكنم اگر چه كافر باشد. بر خردمندى كه زمام عقل از | آیه پایانی سوره اعلی نشان می‌دهد حضرت [[ابراهیم]] و [[موسی]](ع) نیز کتاب آسمانی داشتند. در [[روایتی]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]] نقل می‌کند: به پیامبر عرض کردم [[نبی|انبیا]] چند نفر بودند؟ فرمود: ۱۲۴ هزار نفر. ... سپس پیامبر(ص) فرمود ای ابوذر چهار نفر از انبیا عرب بودند: [[حضرت هود|هود]]، [[حضرت صالح|صالح]]، [[شعیب]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] تو. گفتم ای رسول خدا خداوند چند کتاب نازل کرد؟ فرمود: ۱۰۴ کتاب. ده کتاب بر [[آدم]]، پنجاه کتاب بر [[شیث]]، بر اخنوخ که [[حضرت ادریس|ادریس]] است سی کتاب و او نخستین کسی است که با قلم نوشت، و بر ابراهیم ده کتاب و نیز [[تورات]] را بر موسی و [[انجیل]] را بر [[مسیح]] و [[زبور]] را بر [[حضرت داوود|داوود]] و فرقان را بر [[پیامبر اسلام]] نازل کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۶۶ش، ج۲۶، ص۴۰۵.</ref> در روایتی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا]] در پاسخ به پرسشی از [[ابوذر غفاری|ابوذر]] درباره محتوای صحف ابراهیم( کتاب های آسمانی ابراهیم) فرمود همه آنها مثل‌هایی بودند و از جمله آنها اين مضمون بود: اى پادشاه گرفتار و مست باده غرور براستى كه من تو را بر نيانگيختم كه دنیا را روی هم جمع كنى، من ترا برانگيختم تا نگذارى ستمدیدهاى به درگاه من بنالد كه من دعاى مظلوم را رد نكنم اگر چه كافر باشد. بر خردمندى كه زمام [[عقل]] از كَفَش بيرون نشده است لازم است وقت‌هائى براى خود قرار دهد وقتى را با پروردگار خود راز و نياز كند و وقتى به حساب خود برسد و قسمتى از وقت خود را در آنچه خداى عز و جل با او رفتار كرده بينديشد و قسمتى از وقت را براى بهرهمندى از حلال براى خود آماده كند كه اين ساعت کمک ساعت‌هاى ديگر است و باعث خرسندى خاطر و فراغت قلب. شخص خردمند باید به زمان خود بینا باشد و به خويشتن بپردازد و زبان خود را نگهدارد كه هر كس سخن گفتنش را از اعمال خود حساب كند گفتارش كم میشود مگر در آنچه براى او سودمند باشد. شخص خردمند را لازم است كه جویاى سه چيز باشد اصلاح زندگى و يا توشهگيرى براى [[قیامت|روز بازپسين]]و يا كامیابى از غير حرام <ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۵.</ref> | ||
==ابدیت آخرت== | ==ابدیت آخرت== | ||