آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

آیه خیرالبریه از [[فضایل امام علی(ع)]] به شمار می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳.</ref> از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده است که این آیه درباره امام علی(ع) نازل شده است.<ref>نگاه کنید به: حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۷۳؛ شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۰، ص۲۷.</ref> همچنین امام علی در [[واقعه سقیفه بنی‌ساعده|واقعه سقیفه]] برای اثبات حقانیت خود به این آیه و [[اسباب نزول|شأن نزول]] آن درباره خود استناد کرده است.<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۸۰۳.</ref>

احادیثی از پیامبر(ص) در کتاب‌های روایی شیعه و اهل‌سنت نقل شده است که در آنها خیرالبریه به امام علی(ع) و [[شیعه|شیعیان]] او تفسیر شده است.<ref> سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹؛ استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۸۰-۸۰۳؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۴۳۲.</ref> [[حاكم حسكانی|حاكم حَسكانی]] (درگذشت: ۴۹۰ق) از علمای اهل‌سنت در کتاب [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شَواهدُ التَنزیل]] بیش از بیست روایت در این باره با سندهای مختلف نقل می‏‌كند<ref>حسکانی، شواهدالتنزیل،  ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۵۹-۴۷۳.</ref> از جمله ابن‌عباس نقل شده کرده است هنگامی که این آیه نازل شد پیامبر(ص) خطاب به حضرت علی(ع) فرمود: «و اَنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین؛ یا علی! آن (خیرالبریه) تو و [[شیعه|شیعیانت]] هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، می‌آیید.»<ref>حسکانی، شواهدالتنزیل،  ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۶۱.</ref>

== نکات تفسیری==