پرش به محتوا

آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ اوت ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶: خط ۵۶:
== نکات تفسیری==
== نکات تفسیری==
* برتری انسان‌های با ایمان بر فرشتگان: عبارت خیرالبریه نشان میدهد که كه مقام انسان‌های با ایمان و درستکار از [[فرشته|فرشتگان]] نیز برتر است؛ زیرا آیه همه مخلوقات را مد نظر قرار داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۰۹.</ref>
* برتری انسان‌های با ایمان بر فرشتگان: عبارت خیرالبریه نشان میدهد که كه مقام انسان‌های با ایمان و درستکار از [[فرشته|فرشتگان]] نیز برتر است؛ زیرا آیه همه مخلوقات را مد نظر قرار داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۰۹.</ref>
* فقط مؤمنان صالح بهترین‌اند: به گفته علامه طباطبایی عبارت «أُولئِكَ هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ؛ آنان بهترین مخلوقات‌اند» دلالت این دارد که این برتری مخصوص مؤمنان صالح است.<ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعيليان، ج۲۰، ص۳۴۰.</ref>  
* فقط مؤمنان صالح بهترین‌اند: به گفته علامه طباطبایی عبارت «أُولئِكَ هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ؛ آنان بهترین مخلوقات‌اند» دلالت این دارد که این برتری مخصوص مؤمنان و صالحان است.<ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعيليان، ج۲۰، ص۳۴۰.</ref>  


==تاریخچه اصطلاح شیعه ==
==تاریخچه اصطلاح شیعه ==
برخی با استناد به روایاتی که در [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه وارد شده است<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۸، ص۵۸۹؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷ و ۵۸.</ref> معتقدند واژه شیعه در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مطرح بوده است البته شیعه در این روایات به معنای اصطلاحی‌اش (پیروان مذهب شیعه) به کار نرفته است بلکه منظور از آن به معنای لغوی‌اش (پیرو، یاور و دوستدار) بوده است.{{مدرک}}
برخی با استناد به روایاتی که در [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه وارد شده است<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۸، ص۵۸۹؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷ و ۵۸.</ref> معتقدند واژه شیعه در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مطرح بوده است البته شیعه در این روایات به معنای اصطلاحی‌اش (پیروان مذهب شیعه) به کار نرفته است بلکه منظور از آن به معنای لغوی‌اش (پیرو، یاور و دوستدار) بوده است.{{مدرک}} اما در تفسیر نمونه آمده است که منظور از شیعه در این روایات، پیروان خاص امام علی(ع)هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳-۲۱۴.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==