|
|
| خط ۴۲: |
خط ۴۲: |
| سوره شمس از سوره‌هایی است که به صورت کاشیکاری بر بنای [[مسجد|مساجد]] و [[امامزاده|امامزاده‌ها]] نقش بسته است؛ از جمله در کتیبه خارجی [[مسجد شیخ لطف‌الله]] به [[خط ثلث]] با کاشی سفید و زمینه لاجوردی، این سوره به همراه [[سوره دهر]] و [[سوره کوثر|کوثر]] آمده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/3694/23/text نوروزی، «مسجد شیخ لطف‌الله»، ص۲۲.]</ref> همچنین بر صندوقچه مزارِ [[امامزاده اظهر بن علی]]، این سوره کنده‌کاری شده است.<ref>مصطفوی، هگمتانه، ۱۳۳۲ش، ص۲۰۸۲۰۹.</ref> | | سوره شمس از سوره‌هایی است که به صورت کاشیکاری بر بنای [[مسجد|مساجد]] و [[امامزاده|امامزاده‌ها]] نقش بسته است؛ از جمله در کتیبه خارجی [[مسجد شیخ لطف‌الله]] به [[خط ثلث]] با کاشی سفید و زمینه لاجوردی، این سوره به همراه [[سوره دهر]] و [[سوره کوثر|کوثر]] آمده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/3694/23/text نوروزی، «مسجد شیخ لطف‌الله»، ص۲۲.]</ref> همچنین بر صندوقچه مزارِ [[امامزاده اظهر بن علی]]، این سوره کنده‌کاری شده است.<ref>مصطفوی، هگمتانه، ۱۳۳۲ش، ص۲۰۸۲۰۹.</ref> |
|
| |
|
| ==متن و ترجمه== | | ==متن و ترجمه== |
| {{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر=سوره شمس|بِسْمِ اللَّهِ الرَّ‌حْمَٰنِ الرَّ‌حِیمِ{{سخ}}وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾ وَاللَّیلِ إِذَا یغْشَاهَا ﴿۴﴾ وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾ وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾ وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾ قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکاهَا ﴿۹﴾ وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾ کذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿۱۱﴾ إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿۱۲﴾ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیاهَا ﴿۱۳﴾ فَکذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿۱۴﴾ وَلَا یخَافُ عُقْبَاهَا ﴿۱۵﴾|به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}سوگند به خورشید و تابندگی‌اش، (۱) سوگند به مه چون پی [خورشید] رود. (۲) سوگند به روز چون [زمین را] روشن گرداند، (۳) سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد، (۴) سوگند به آسمان و آن کس که آن را برافراشت، (۵) سوگند به زمین و آن کس که آن را گسترد، (۶) سوگند به نفس و آن کس که آن را درست کرد؛ (۷) سپس پلیدکاری و پرهیزگاری‌اش را به آن الهام کرد، (۸) که هر کس آن را پاک گردانید، قطعاً رستگار شد، (۹) و هر که آلوده‌اش ساخت، قطعاً درباخت. (۱۰) [قوم] ثمود به سبب طغیان خود به تکذیب پرداختند. (۱۱) آنگاه که شقی‌ترینشان بر[پا] خاست. (۱۲) پس فرستاده خدا به آنان گفت: «زنهار! ماده‌شتر خدا و [نوبت] آب‌خوردنش را [حرمت نهید]». (۱۳) و[لی] دروغزنش خواندند و آن [ماده‌شتر] را پی کردند، و پروردگارشان به [سزای] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاک یکسان کرد. (۱۴) و از پیامد کار خویش، بیمی به خود راه نداد. (۱۵)}} | | {{سوره ۰۹۱ با ترجمه|شماره=۹۱}} |
| | |
| | |
| {{سوره‌های قرآن|۹۱|[[سوره بلد]]|[[سوره لیل]]}} | | {{سوره‌های قرآن|۹۱|[[سوره بلد]]|[[سوره لیل]]}} |
|
| |
|
