سوره انسان: تفاوت میان نسخهها
←آیه شراب طهور
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) |
|||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] شراب طهور را شرابی دانسته که هر نوع قذارت و ناپاکی را میزداید که از جمله آنها قذارت غفلت، محرومیت و دور ماندن از توجه به [[خدا]] است و با نوشیدن این شراب ویژه چون هیچ حجابی میان آنان [[ابرار]] و پروردگارشان باقی نمیماند و شایستگی [[تحمید|حمد]] و ستایش پروردگارشان را مییابند. علامه طباطبایی همچنان معتقد است که خداوند در این آیه واسطهها را حذف کرده و سیراب ساختن [[بهشتیان]] را مستقیماً به خویش نسبت داده و این با فضیلتترین نعمتی است که ارزانی بهشتیان میشود. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۱۳۰و۱۳۱.</ref> | [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] شراب طهور را شرابی دانسته که هر نوع قذارت و ناپاکی را میزداید که از جمله آنها قذارت غفلت، محرومیت و دور ماندن از توجه به [[خدا]] است و با نوشیدن این شراب ویژه چون هیچ حجابی میان آنان [[ابرار]] و پروردگارشان باقی نمیماند و شایستگی [[تحمید|حمد]] و ستایش پروردگارشان را مییابند. علامه طباطبایی همچنان معتقد است که خداوند در این آیه واسطهها را حذف کرده و سیراب ساختن [[بهشتیان]] را مستقیماً به خویش نسبت داده و این با فضیلتترین نعمتی است که ارزانی بهشتیان میشود. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۱۳۰و۱۳۱.</ref> | ||
[[ملا هادی سبزواری|حکیم سبزواری]] ساغَر (شراب)اهل سیر و سلوک الی الله را در ساقینامهاش اینگونه وصف کرده است: {{شعر}}{{ب|چو ساغر منزه ز چون و زچند| | |||
چو خورشید تابان بر اوج بلند}} | |||
{{ب|نباشد صداعش نیارد خمار| | |||
کند یاربینش هم از چشم یار}} {{پایان شعر}} | |||
==آیات الاحکام== | ==آیات الاحکام== |