پرش به محتوا

المراجعات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''المُراجَعات''' کتابی درباره اثبات حقانیت [[شیعه]] و [[امامت]] بلافصل [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] پس از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]. این کتاب مجموعه نامه‌های مبادله شده میان [[سید عبدالحسین شرف‌الدین]] از عالمان شیعه لبنانی و [[شیخ سلیم البشری|شیخ سَلیم البِشْری]] رئیس [[الازهر]] و اولین رئیس [[الازهر|هیئت کبارالعلمای الازهر]] است. در این کتاب، دلایل متعدد امامت علی(ع) از [[قرآن]] و [[حدیث|روایاتی]] که در منابع اهل سنت بوده و مورد قبول آنهاست، بیان شده و ابهاماتی که برای اهل سنت در این زمینه وجود دارد، به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته است.
'''المُراجَعات''' کتابی درباره اثبات حقانیت [[شیعه]] و [[امامت]] بلافصل [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] پس از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]. این کتاب مجموعه نامه‌های مبادله شده میان [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|سید عبدالحسین شَرف‌ُالدین]] از عالمان شیعه لبنانی و [[شیخ سلیم البشری|شیخ سَلیم البِشْری]] رئیس [[الازهر]] و اولین رئیس [[الازهر|هیئت کبارالعلمای الازهر]] است. در این کتاب، دلایل متعدد امامت علی(ع) از [[قرآن]] و [[حدیث|روایاتی]] که در منابع اهل سنت بوده و مورد قبول آنهاست، بیان شده و ابهاماتی که برای اهل سنت در این زمینه وجود دارد، به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته است.


==نویسنده==
==نویسنده==
خط ۳۲: خط ۳۲:
کتاب المراجعات توسط سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی (۱۲۹۰-۱۳۷۷ق) از [[مجتهد|مجتهدان شیعه]] لبنانی و مدافع [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از رهبران [[نهضت استقلال لبنان]]، تألیف شده است.<ref>[https://www.haydarya.com/?id=849 «السيد عبد الحسين شرف الدين الموسوي العاملي، العاملي»]، وبگاه مکتبة الروضة الحیدریه.</ref> وی از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] به شمار می‌رود.<ref>حکیمی، شرف الدین، ۱۳۸۳ش، ص۵۱.</ref> ابتدا در [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] مشغول به تحصیل گردید و پس از هجرت علماء از [[سامرا|سامراء]] به [[نجف]]، وارد [[حوزه علمیه نجف]] شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>
کتاب المراجعات توسط سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی (۱۲۹۰-۱۳۷۷ق) از [[مجتهد|مجتهدان شیعه]] لبنانی و مدافع [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از رهبران [[نهضت استقلال لبنان]]، تألیف شده است.<ref>[https://www.haydarya.com/?id=849 «السيد عبد الحسين شرف الدين الموسوي العاملي، العاملي»]، وبگاه مکتبة الروضة الحیدریه.</ref> وی از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] به شمار می‌رود.<ref>حکیمی، شرف الدین، ۱۳۸۳ش، ص۵۱.</ref> ابتدا در [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] مشغول به تحصیل گردید و پس از هجرت علماء از [[سامرا|سامراء]] به [[نجف]]، وارد [[حوزه علمیه نجف]] شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>


شرف‌الدین در اواخر سال ۱۳۲۹ق با هدف کاهش تنش بین مسلمانان و ایجاد وحدت، به [[مصر]] سفر کرد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۹.</ref> وی در شهر [[قاهره]] با [[شیخ سلیم البشری|شیخ سَلیم البِشری]]، عهده‌دار دو دوره ریاست [[الازهر|دانشگاه الازهر مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ۲۰۰۲م، ج۳، ص۱۱۹.</ref> و اولین رئیس [[الازهر|هیئت کبارالعلمای مصر]]، دیدار و گفتگو کرد.<ref>[https://www.gomhuriaonline.com/Gomhuria/1075536.html «الشيخ سليم البشري أول رئيس لهيئة كبار العلماء بالأزهر الشريف .. تعرف عليه»]، وبگاه الجمهوریه.</ref> گفتگوهای این دو عالم، از طریق نامه‌نگاری ادامه پیدا کرد و در نهایت تحت عنوان کتاب المراجعات به چاپ رسید.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳-۱۴.</ref>
شرف‌الدین در اواخر سال ۱۳۲۹ق با هدف کاهش تنش بین مسلمانان و ایجاد وحدت، به [[مصر]] سفر کرد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۹.</ref> وی در شهر [[قاهره]] با [[شیخ سلیم البشری|شیخ سَلیم البِشری]]، عهده‌دار دو دوره ریاست [[الازهر|دانشگاه الازهر مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ۲۰۰۲م، ج۳، ص۱۱۹.</ref> و اولین رئیس [[الازهر|هیئت کبارُالعلمای مصر]]، دیدار و گفتگو کرد.<ref>[https://www.gomhuriaonline.com/Gomhuria/1075536.html «الشيخ سليم البشري أول رئيس لهيئة كبار العلماء بالأزهر الشريف .. تعرف عليه»]، وبگاه الجمهوریه.</ref> گفتگوهای این دو عالم، از طریق نامه‌نگاری ادامه پیدا کرد و در نهایت تحت عنوان کتاب المراجعات به چاپ رسید.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳-۱۴.</ref>


==معرفی و جایگاه==
==معرفی و جایگاه==
کتاب المراجعات (یا المناظرات الازهریة والمباحثات المصریة)،<ref> موسوعة الامام السید عبدالحسین شرف الدین ج۷، ص۳۳۱۶ </ref> با هدف اثبات اعتقادات [[امامیه|شیعه امامیه]] درباره [[امامت]] و [[خلافت]] بعد از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] توسط [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|علامه شرف‌الدین]] تألیف شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳.</ref> این کتاب در زمره آثار فاخری چون ''[[عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار (کتاب)|عبقات الانوار]]''، ''[[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|احقاق الحق]]'' و ''[[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|کتاب الغدیر]] در اثبات حقانیت شیعه و  [[امامت]] و [[خلافت|جانشینی]] بی‌واسطه [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] قرار داده شده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۱ش، ج۹، ص۱۷۵.</ref>'' در این کتاب برای اثبات عقائد شیعه از معتبرترین منابع استفاده شده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹.</ref> قوت و استواری استدلال و تعابیر روان و بیان شیوا، کتاب المراجعات را<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات و تفنید المکابرات، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۷.</ref> به مفیدترین کتاب در زمینه جانشینی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] قرار داده است.<ref>مروج خراسانی، حق جو و حق شناس، ۱۳۷۳ش، ص۸.</ref> به اعتراف برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل‌سنت]] این کتاب توانسته است از جمله آثار تأثیرگذار در بین اقشار مختلف مردم باشد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۶.</ref>
کتاب المراجعات (یا المُناظراتُ الازهَریة والمُباحِثاتُ المصریة)،<ref> موسوعة الامام السید عبدالحسین شرف الدین ج۷، ص۳۳۱۶ </ref> با هدف اثبات اعتقادات [[امامیه|شیعه امامیه]] درباره [[امامت]] و [[خلافت]] بعد از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] توسط [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|علامه شرف‌الدین]] تألیف شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳.</ref> این کتاب در زمره آثار فاخری چون ''[[عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار (کتاب)|عَبَقاتُ الانوار]]''، ''[[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|اِحقاقُ الحق]]'' و ''[[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|کتاب الغدیر]] در اثبات حقانیت شیعه و  [[امامت]] و [[خلافت|جانشینی]] بی‌واسطه [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] قرار داده شده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۱ش، ج۹، ص۱۷۵.</ref>'' در این کتاب برای اثبات عقائد شیعه از معتبرترین منابع استفاده شده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹.</ref> قوت و استواری استدلال و تعابیر روان و بیان شیوا، کتاب المراجعات را<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات و تفنید المکابرات، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۷.</ref> به مفیدترین کتاب در زمینه جانشینی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] قرار داده است.<ref>مروج خراسانی، حق جو و حق شناس، ۱۳۷۳ش، ص۸.</ref> به اعتراف برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل‌سنت]] این کتاب توانسته است از جمله آثار تأثیرگذار در بین اقشار مختلف مردم باشد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۶.</ref>


از کتاب المراجعات به عنوان یکی از منابع معتبر روایی در نزد مسلمانان؛ حتی برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل سنت]] نام برده شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۸.</ref> حنفی داود،‌ استاد [[دانشگاه عین الشمس]] قاهره از جمله آثار این کتاب را دعوت مسلمانان به اتحاد، برادری و محبت به یکدیگر و انس گرفتن با اخلاق پیامبر(ص) عنوان کرده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹-۳۰.</ref> گفته می‌شود مناظرات موجود در این کتاب، بدون اهانت و با انصافی متقابل انجام شده است؛<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۶.</ref> به گونه‌ای که این کتاب را تبدیل به منبع مناسبی برای آموزش آداب مناظره کرده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۳۸۰ش، ص۲۱.</ref>
از کتاب المراجعات به عنوان یکی از منابع معتبر روایی در نزد مسلمانان؛ حتی برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل سنت]] نام برده شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۸.</ref> حنفی داود،‌ استاد [[دانشگاه عین الشمس]] قاهره از جمله آثار این کتاب را دعوت مسلمانان به اتحاد، برادری و محبت به یکدیگر و انس گرفتن با اخلاق پیامبر(ص) عنوان کرده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹-۳۰.</ref> گفته می‌شود مناظرات موجود در این کتاب، بدون اهانت و با انصافی متقابل انجام شده است؛<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۶.</ref> به گونه‌ای که این کتاب را تبدیل به منبع مناسبی برای آموزش آداب مناظره کرده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۳۸۰ش، ص۲۱.</ref>
خط ۹۶: خط ۹۶:
از جمله تحقیق‌هایی که بر کتاب المراجعات نوشته شده، تحقیق حسین راضی است. وی در تحقیق خود علاوه بر بیان شماره جلد و صفحۀ منابع ذکر شده از سوی مؤلف، منابع تاریخی و حدیثی دیگری از کتب [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] ذکر کرده است. این تحقیق در برخی چاپ‌ها از جمله چاپ [[مجمع جهانی اهل‌بیت|مجمع جهانی اهل بیت(ع)]] وجود دارد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۶.</ref>
از جمله تحقیق‌هایی که بر کتاب المراجعات نوشته شده، تحقیق حسین راضی است. وی در تحقیق خود علاوه بر بیان شماره جلد و صفحۀ منابع ذکر شده از سوی مؤلف، منابع تاریخی و حدیثی دیگری از کتب [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] ذکر کرده است. این تحقیق در برخی چاپ‌ها از جمله چاپ [[مجمع جهانی اهل‌بیت|مجمع جهانی اهل بیت(ع)]] وجود دارد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۶.</ref>


تحقیق دیگر توسط محمد جمیل حمود انجام گرفته و حاشیه‌هایی بر بعضی مطالب کتاب زده شده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۳۷.</ref>
تحقیق دیگر توسط محمد جمیل حَمّود انجام گرفته و حاشیه‌هایی بر بعضی مطالب کتاب زده شده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۳۷.</ref>


تحقیق دیگری در مرکز تحقیقات [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم|دفتر تبلیغات اسلامی قم]] توسط منصور ابراهیمی صورت گرفته است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۳۷.</ref>
تحقیق دیگری در مرکز تحقیقات [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم|دفتر تبلیغات اسلامی قم]] توسط منصور ابراهیمی صورت گرفته است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۳۷.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۷٬۹۰۹

ویرایش