مؤذن: تفاوت میان نسخهها
←در روایات اسلامی
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== در روایات اسلامی == | == در روایات اسلامی == | ||
از عبارت مؤذن در روایات بسیاری استفاده شدهاست و همچنین موضوع روایات چندی است. پیامبر اسلام در روایتی، کسانی که صدای مؤذن را میشنوند، به تکرار کلام او توصیه میکند. در روایت دیگری، کسی که چنین عملی را ترک کند، جفاکار خطاب شدهاست.<ref>{{پک|محمدی ری شهری|۱۳۸۹|ک=حکمت نامه پیامبر اعظم|ص=۳۸۷–۳۸۹|ج=۹}}</ref> در روایت دیگری نیز کسی که چنین عملی را انجام دهد، اجری همانند مؤذن پاداش خواهد گرفت. همچنین دعاهایی برای هنگام شنیدن صدای مؤذن و پایان کار مؤذن در منابع روایی گزارش شدهاست.<ref>{{پک|محمدی ری شهری|۱۳۸۹|ک=حکمت نامه پیامبر اعظم|ص=۳۸۷–۳۸۹|ج=۹}}</ref> | از عبارت مؤذن در روایات بسیاری استفاده شدهاست و همچنین موضوع روایات چندی است. پیامبر اسلام در روایتی، کسانی که صدای مؤذن را میشنوند، به تکرار کلام او توصیه میکند. در روایت دیگری، کسی که چنین عملی را ترک کند، جفاکار خطاب شدهاست.<ref>{{پک|محمدی ری شهری|۱۳۸۹|ک=حکمت نامه پیامبر اعظم|ص=۳۸۷–۳۸۹|ج=۹}}</ref> در روایت دیگری نیز کسی که چنین عملی را انجام دهد، اجری همانند مؤذن پاداش خواهد گرفت. همچنین دعاهایی برای هنگام شنیدن صدای مؤذن و پایان کار مؤذن در منابع روایی گزارش شدهاست.<ref>{{پک|محمدی ری شهری|۱۳۸۹|ک=حکمت نامه پیامبر اعظم|ص=۳۸۷–۳۸۹|ج=۹}}</ref> | ||
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بايد بهترين افراد شما برايتان اذان بگويند و بايد امامت جماعتِ شما را قاريانتان به عهده بگيرند. | |||
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وظيفه و سنّت است كه هر كس اذان مى گويد ، پاك (با طهارت) باشد ..<ref>محمدی ریشهری، محمد، حكمت نامه پيامبر اعظم صلَّي الله عليه و آله، ج۹، ص۳۷۷.</ref> | |||
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس در شهرى از شهرهاى مسلمانان به مدّت يك سال اذان بگويد ، بهشت بر او واجب مى گردد.ص۶۹. | |||
فضيلت مؤذّن: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤذّن ، دعوتگر [ به سوى خدا] است. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤذّنان ، ستون خدايند و امام جماعت ، نور خداست. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤذّنان ، امانتدارانِ اهل ايمان بر نمازها و روزه و گوشت و خونشان هستند . هر چه از خداى عز و جل بخواهند ، به آنان عطا مى كند و براى هر چه شفاعت كنند ، شفاعتشان پذيرفته مى شود.<ref>محمدی ریشهری، محمد، فرهنگ نامه اذان، ص۶۷.</ref> | |||
== مؤذنان == | == مؤذنان == |